ผมรู้สึกเสียดายมากๆ กับการ์ตูนเรื่องนี้ที่ติดตามมานาน ตั้งแต่เริ่มตอนแรก
แบบว่าสนุกมาก ติดตามที่แต่ละคนมีวิชาแปลกๆ แต่มาช่วงกลางๆ เรื่อง กลับเลิกติดตามไปดื้อๆ
เพราะความสนุกมันหายไป จากการที่นินจาแต่ละคนแพ้ทางกัน ปรากฏว่าสเกลพลังชักเริ่มเว่อร์
โดยเฉพาะ เพนคนเดียวถล่มได้ทั้งหมู่บ้าน แล้วไอ้โตะสามารถปราบได้
นั่นแสดงว่า นารูโตะคนเดียวก็สามารถถล่มโคโนะฮะ ได้น่ะสิ พลังมันระดับเดียวกับโฮคาเงะรุ่นที่ 1 เลยนะ ท่าน

ก็นั่นแหละ ความสนุกของผมกลับมาอีกครั้ง
ตอน อิทาจิสู้กับคาบูโตะ คือ รู้สึกว่าความเป็นวิชานินจากลับมาอีกครั้ง
เป็นการต่อสู้ ที่ไม่ใช่การปล่อยพลัง บ้าพลังจนเกินไป
และมีการใช้ไหวพริบ ความรู้สึกเหมือนตอนช่วงแรกๆ ของเรื่องกลับมาอีกครั้ง

เกริ่นซะยาว เข้าเนื้อหาที่จะพูดดีกว่า
คือ อยากที่ได้กล้าวไว้ผมชอบการ์ตูนเรื่องนี้มาก และรู้สึกเสียดายที่มันดันไม่จบที่ โอบิโตะ
เพราะหลังจาก โอบิโตะ มันกลายเป็นการ์ตูนปล่อยพลังใส่กันแล้ว สเกลพลังของมาดาระ มันเหนือเกินไป
เทพสายฟ้าเหินของรุ่นที่ 2 และ รุ่นที่ 4 ทำอะไรมาดาระไม่ได้ ตอบสนองทัน มันจะเก่งเกินไปแล้ว

ตอนจบในฝันของผม อยากให้ โอบิโตะ ใช้แผนเนตรจันทราสำเร็จ
แล้วเจอ รินในโลกความฝัน บอกให้หยุดเสียเถอะ แล้วกลับใจ ยอมแพ้
ทั้งโอบิโตะและคาบูโตะ ตัวการของสงคราม โดนจับกุมสำนึกผิดในคุก
ส่วนมาดาระ โดนผนึกไปพร้อมๆ กับ โฮคาเงะทั้ง 4 รุ่น


แต่ ณ ปัจจุบัน มันไปไกลเกินไปแล้ว
ระดับสเกลพลังบอกตามตรงผมนึกออกคนเดียว คือ โงกุนโผล่มาปล่อยพลังใส่ครับ ถึงจะจัดการได้

- คาถามิติที่เหนือกว่า โอบิโตะหลายขุม
- คาถาพลังธรรมชาติที่เหนือกว่า คาบูโตะ ที่ควบคุมได้แค่เฉพาะสถานที่ ที่ตัวเองเตรียมการไว้
- อีกหลายๆ คาถา ฯลฯ

จะยังมีใครจัดการหล่อนได้ ถ้าไม่ใช่ โงกุนหรือเบจิต้า โผล่มาปล่อยพลังหายเป็นผุยผง