ผมรู้ตัวเองว่าไม่ชอบผู้หญิงตั้งแต่อายุ 14-15 ปีแหละครับ รู้สึกว่าชอบมองผู้ชายมากกว่า โดยเฉพาะผู้ชายหล่อๆ
ถึงเวลาผ่านไป ผมอยากจะกลับใจไปชอบผู้หญิงก็ทำไม่ได้อีก สงสัยคงทำไม่ได้ตลอดชีวิตกระมัง
อนาคตวันข้างหน้า เพื่อนๆแต่งงานมีลูกกันหมด ส่วนผมละคงเป็นอย่างเพื่อนๆไม่ได้
เพราะเราจะแต่งงานกับผู้หญิง จะมีลูกก็คงจะทุกข์ใจอีก เพราะเราไม่ได้เป็นผู้ชายเต็มตัว เหมือนผู้ชายทั่วไป
ถามว่าเครียดไหม สับสน กัววลไหม กังวลสิครับ
อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ก็อายสังคม อายคนจะว่าอย่างนั้นอย่างนี้
บางทีผมมองตัวเองเหมือนตัวแปลกประหลาด เกิดมาเป็นผู้ชายก็ชอบผู้ชายด้วยกัน
ร้องไห้กับตัวเองก็ตั้งหลายต่อหลายครั้ง ทำไมชีวิตเราเกิดมาเป็นแบบนี้ นี่ตกลงจะให้เหงาไปตลอดชีวิตเลยใช่ไหมครับโชคชะตา
ผมก็ไม่รู้นะว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เท่าที่ทำให้ตอนนี้คือทำใจ
ความรักผมอาจไม่มีวันสมหวัง อาจเป็นความรักที่โดนหัวเราะ เป็นความรักที่แปลกประหลาด
แต่ผมก็ยินดีจะยอมรับมัน ไม่มีอะไรมากนะครับ ผมแค่พื้นที่ระบายความในใจ
อ่อ ผมมีเพื่อนเป็นผู้ชายหมดนะครับ ไม่เคยคบเพื่อนเกย์ หรือ กระเทย

ขอกำลังใจด้วยนะครับ และขอบคุณที่เสียสละเวลาอ่าน ความในใจของผม