เมื่อชีวิตดิ่งลงเหว จะโทษใครดี จะโทษ "ตัวเอง" หรือจะโทษ "มัน" หรือจะโทษ "สิ่งที่มองไม่เห็น"

เห็นคนอื่นถ่ายทอดชีวิตดราม่าลงพันทิป ไอ้เราก็อยากทำบ้าง 55555

สวัสดีคะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เเละทุกๆคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ดิฉันขอเป็นตัวเเทนของเพื่อนรักดิฉัน ถ่ายทอดเรื่องราวดังกล่าวของมัน ให้ทุกๆคนได้ฟัง เเละ ระวังตัว  เรื่องนี้เพื่อนของดิฉันเจอกับตัว ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือที่ดิฉันจะพิมพ์ เเทนตัวมัน ดังต่อไปนี้
           " ผมไม่โทษใคร เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันอาจจะเป็นความผิดของตัวผม ความรัก ความหลง หรืออาจจะเป็นเพราะมัน หรือ บางสิ่งบางอย่างที่มองไม่เห็น ที่มันทำกับผม "
            สวัสดีคะ เอ้ย สวัสดีครับ 55555  ผมสมมติว่าตัวเองชื่อ " โฟกัส " นะครับ ผมเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่มีจิตใจเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง ผมวัยรุ่นอายุ 18 ปีมาดๆๆกับการก้าวเข้าเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย มหาลัยที่ผมเรียนอยู่เเถวบ้านครับ ไปมาสะดวกสะบาย ในวันปฐมนิเทศจนถึงช่วงรับน้องใหม่ ผมได้รู้จักกับเพื่อนๆของผมที่ผมคิดว่า ไอ้พวกเวนนนี่เเหละ ที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในมหาลัยของผม 55555555  สมมติชื่อ แอล  เมนี่  ไกป์ ยี่หวา เเละ เกรฟ กลุ่มเราเป็นกลุ่มที่เฮไหนเฮนั่น เวลาเรียนเป็นเล่น เวลาเล่นเป็นเล่น ห๊ะ ไม่ใช่ๆ เรียนเป็นเรียน เราก็อยู่กันมาจนขึ้นมาปีสอง
            ในวันนึง ผมนั่งเรียนอยู่กับพวกมัน เเล้ว "มัน" ไม่สิ สมมติว่าชื่อ " มิว " กลุ่มผมจะอยู่ด้านหน้าๆสุด เเต่กลุ่มมิวอยู่ไหนผมไม่ทราบ วันนั้นผมมามหาลัยด้วยผมทรงใหม่ มิวเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยอยู่ในสายตาผม เธอไม่ใช่คนสวย เเละเธอก็ไม่มีอะไรโดดเด่นจนทำให้ผมสนใจ  พอเลิกเรียน เจ้าตัวเดินมากลุ่มผม บังเอิญเธอรู้จักกับ เกรฟ ซึ่งเป็นเพื่อนของผม มิวเดินมาคุยกับเกรฟ เรื่องอะไรผมไม่ทราบ เเล้วเธอก็หันมาคุยกับผม " โฟกัส ตัดผมใหม่หรอ " ผมก็ตอบ "อืม " เเต่ไม่ได้สนใจเเละใส่ใจอะไร เเละมิวเเละเพื่อนๆของมิวก็เดินออกไปจากห้อง ผมก็หันมาถามกับเพื่อนๆว่าไอ้นี้ใคร? เพราะตอนนั้น ผมไม่รู้จักมิว เเล้วเพื่อนผมก็สาธยายว่า เออ มันชื่อมิว เเต่เพื่อนๆผมก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติมนะ เเละนับตั้งเเต่วันนั้น ผมเป็นอันต้องพบปะมิวอยู่เสมอๆ เเต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เเล้วมีวันหนึ่ง ประมาณว่า ไอ้เกรฟนะ มีเรื่องต้องคุยกับมิว เเต่มันเจือกกไม่มีตังค์ในโทรศัพท์เลยใช้โทรศัพท์ผมโทร  เเละเหมือนมิวมันน่าจะเมมเบอร์ผมไว้ในเครื่อง หลังจากวันนั้น น่าจะเป็นเรื่องตอนถ่ายเอกสาร บังเอิญ ผมติดเงินมิวไว้ 5 บาท เพราะถ่ายเอกสารไม่มีเศษตังค์  เเล้ววันเดียวกันนั้นก็เจอมิวในห้องน้ำ ผมเลยบอกว่า " เงินห้าบาทคืนนะ" เเล้วผมก็หย่อนเหรียญใส่กระเป๋ามิว เเล้วผมก็เดินออกจากห้องน้ำ เย็นวันนั้น ผมไปกินเเบล็คเเคนยอน กับเพื่อนเก่าตอนมอปลาย สักพัก มิวก็โทรเข้ามาเเละถามว่า "กัสนี่เงินห้าบาทนี่ของกัสหรอ" ผมก็ขำๆเเล้วบอกว่า "มิวโทรมาหากัสเพราะเงินห้าบาทเนี้ยนะ เก็บไว้เเล้วไม่โทรจะคุ้มกว่าไหม " เเละหลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆจนเราคบกัน
           ก่อนที่ผมคบกับมิว เเละ ถึงช่วงที่ผมคบกับมิวก็ตาม เพื่อนในกลุ่มพยายามเตือน ว่ามิวเป็นคนไม่ดี เเต่ผมก็ไม่เคยเชื่อ ไม่ใช่ผมไม่ไว้ใจหรือไม่เชื่อใจเพื่อนผม เเต่ผมเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน  ว่าทำไมผมถึงทำแบบนี้
            ช่วงคบกันเเรกๆๆ ผมสังเกตุได้ว่า มิวลูบเนื้อลูบตัวมีนตลอด มีครั้งหนึ่งตอนผมนั่งรถเพื่อนไปห้าง  ตอนนั่งเรียน ตอนกินข้าว ไม่ว่าตอนไหนก็ตาม มิวก็จะลูบเนื้อลูบตัวผมตลอด มีครั้งนึง ลูบจนผมรำคาญ ผมเลยถามว่า " มิวจะลูบทำไมเนี้ย" เเล้วมิวก็ตอบผมมาว่า "ลูบหน่อยยไม่ได้หรอ" ( ผมคิดว่า สงสัยมันคงพิสวาสกูมั้ง ชั่งเหอะ 55555 ) เเละหลังจากนั้น อะไรๆก็เปลี่ยนไป
            กลุ่มเราเริ่มใหญ่ขึ้น มีเพื่อนเข้ามาอยู่เพิ่ม มีไลค์ ลูกน้ำ เจน ไปร์ท ผมรู้สึกว่าผมเริ่มถูกดึงออกจากกลุ่ม มาอยู่กับมิวสองคน ก็อย่างที่ผมบอก ขณะที่ผมคบกับมิว เพื่อนๆในกลุ่มต่างเตือน ว่ามิวไม่ไดี ผมก็ไม่เชื่อ เเล้วผมยังเอาเรื่องต่างๆที่พวกเพื่อผมพูดไปเล่าให้มิวฟัง ไม่ใช่ผมไม่ไว้ใจเพื่อนผมเเต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป้นเพราะอะไร มิวดึงผมห่างไปจากเพื่อนๆ มิวเล่าให้ผมฟังว่า พวกเพื่อนผมมันนินทาผม ว่าผมต่างๆนาๆ ผมก็ไม่รู้ตัวเอง ว่าทำไมผมถึงเชื่อหมิว ทั้งที่ผมไม่ได้เป็นคนเชื่อคนง่าย
            จากนั้นมิวมาบ้านผมช่วงสอบ ผมอยู่กับแม่ผมสองคนกับพวกพนัหงานซักรีด ที่อยู่เเค่ช่วงเวลาทำงานช่วงกลางวันเท่านั้น บ้านผมเป็นบ้านที่ทำร้านซักรีด พอผมพามิวเข้ามา ผมรู้ ว่าเเม่ต้องไม่พอใจ เเต่ผมรู้ว่าเเม่รักผมมาก ท่านเลยไม่กล้าว่าอะไร มีวันหนึ่ง ซึ่งบ้านมีนเป็นร้านซักรีด ราวตากผ้าจะอยู่ชั้นลอย เป็นราวที่ห้อยมาจากข้างบน ดังนั้นเวลาจะเก็บผ้าหรือตากผ้า ผมก็ต้องมุดราวผ้าใช่ไหมครับ เเต่ผมไม่ได้ถืออะไรนะ ก็ทำเเบบนั้นตลอด เเต่วันนั้นมิวมาเห็น ผมไปตากผ้า มิวเห็นมิวพูดขึ้นว่า "เเบบนี้ก็เล่นของใส่ไม่ได้สิมุดราวทุกวัน" ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลยบอกว่า "ก็ไม่ต้องเล่น ผมก็มุดเเบบนี้ทุกวัน" เเต่เห้ยย...ลองคิดนะครับ ถ้าคนเราไม่ได้ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องพวกนี่ คงไม่พูดขึ้นใช่ไหมครับ -- ปล. ผมมาคิดตอนที่เลิกกับมิวเเล้ว   หลังจากนั้น ไม่กี่วัน เป็นช่วงสอบปลายภาค บังเอิญเลิกดึก  ผมเห็นว่าบ้านมิวอยู่ไกล เป็นห่วง เลยให้มานอนบ้าน นั่นคือ คืนเเรก ของผมกับหมิว ซึ่งแฟนคนเเรกของผม เเละหลังจากนั้น ก็เป็นวันสงกรานต์ แม่ผมไม่อยู่บ้าน ไปวิปัสสนาสามวัน แม่ให้ผมไปอยู่บ้านยายที่ลำลูกกา มีนเเค่บอกให้หมิวมานอนเป็นเพื่อนหน่อยที่บ้านยาย โดยพูดเล่นๆเเต่หมิวมาจริงในวันต่อมา หมิวกับมีนก็อยู่ด้วยกันอีกสองคืน --นั้นเเหละ 5555 เเลดูไวไฟเนอะ 5555

        เดี๋ยวมาต่อนะครับผม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่