เรากับแฟน อายุ ไล่เลี่ย กันคือ ขึ้นเลขสามด้วยกันทั้งคู่ กำลังจะมีข่าวดีปลายปีนี้ แฟนทำงานอยู่ ต่างจังหวัด ส่วนเรากลับมาขายของอยู่บ้าน
เรื่องมีอยู่ว่า เราไม่พอใจที่ วันหยุดแฟนเรา ไป กทม มีเพื่อน ผู้ชาย และรุ่นน้อง ญ (โสด) ไปด้วย ไม่ใช่ครั้งแรก และเราเคยบอกว่า ไม่ชอบที่มี ญ ไม่รู้จักไปด้วย นิสัยส่วนตัวของแฟนเป็นคนไม่เจ้าชู้ แต่ชอบพูดล้อเล้นให้คิด ประมาณว่า น้องน่ารัก ยังโสด แต่เราคิดและระแวงไว้ก่อน
   ล่าสุด ไปทำธุระเสร็จโทรมาบอกว่า อยู่สยาม พอดี น้อง ญ เค้าอยากไปดู อีทูดี้ลด 50%
เราก็ไม่พอใจล่ะ ไม ต้องแวะสยาม แฟนตอบว่า มันเป็นทางผ่าน อืมม จ้า พ่อคนใจดี  จากนั้นตอนสองทุ่มกว่า  แฟนโทรมาบอกว่าจะขับรถกลับแล้ว  เรารอจนสี่ทุ่มกะเวลาแฟนถึงบ้าน ด้วยความเป็นห่วง จึงโทรไป ไม่มีคนรับ เริ่มไม่สบายใจแระ  โทรไปติดๆกันเป็นสิบกว่าสาย จนแฟนรับโทรศัพท์ "  ไมไม่รับสายอ่า"  แฟนบอกเอามือถือเสียบไว้ข้างๆเกียร์ เนี่ยขับรถเข้าปั๊มเพิ่งเห็น ด้วยความที่ไม่พอใจบวกกับเป็นมนุดเมนส์เข้าสิง
เนี่ยมานดึกแล้ว ทำไมยังไม่ถึงบ้าน บลาๆ แฟนเค้าไม่สบอารมณ์ที่เราแว๊ดๆ ใส่ ว่า เรา ว่าไร้สาระ
เรายิ่งปรี๊ดด และพูด บอกเลิกไป ยื่นคำขาดว่าจะเลือกเพื่อน หรือ เลือกเรา แฟนยิ่งโมโห ตอบ เออ ๆและ วางหูใส่ หารู้ไม่ว่า นั้นคือ เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน
วันต่อมา เราอารมณ์ดีบวกความคิดถึงจึงได้โทรไป แฟนก็ไม่รับสายเราเลย เราโทร ตั้งแต่ช่วงเย็นถึงเที่ยงคืนก็ไม่รับ ส่งข้อความทางโทรศัพท์ ให้ช่วยรับสายหน่อย ส่งข้อความทางเฟส ขอโทษ แฟนอ่านแต่ก็ไม่ตอบเลย นี่ก็ผ่านไป วันนี้วันที่สามแล้ว แฟนก็ไม่รับสาย ปกติให้โกรธกันจริงๆ วันเดียวก็ดีกันแล้ว เราทุกข์ใจมาก  พยายามใจเย็น รอแฟนติดต่อมา
ถ้าตัวเองได้อ่านข้อความนี้ ช่วยบอกเค้าหน่อยว่ายังเหมือนเดิม แล้วเค้าจะไม่โทรไปกวนอีก ให้อภัยเค้านะ  เค้าไม่ได้ตั้งใจจะเลิกกับตัวเองจริงๆ พิมพ์ไปน้ำตัวก็ไหลTT