เหตุเพราะเพิ่งจะเกิดอุบัติเหตุกับรถมอไซด์ไป เหตุเกิดจากการขับรถโดยประมาทของเจ้าของรถมอไซด์เอง มีการแซงซ้ายด้วยความเร็วสูง แม้จะเปิดไฟเลี้ยวซ้ายขอช่องทางเพื่อเข้าไปเติมน้ำมันแล้วก็ตาม (รถผมชิดเลนซ้าย แต่เหลือช่องไว้หน่อย จะได้เลี้ยวได้ง่ายขึ้น ไม่คิดว่ามันจะมาได้) ก่อนเลี้ยวผมก็มองซ้ายก่อนแล้วว่าไม่มีรถจึงเลี้ยว แต่ก็ไม่รู้ว่ามอไซด์มาจากไหน ด้วยความเร็ว ชนเข้ากับล้อซ้ายและด้านหน้าข้างซ้ายอย่างแรง (เค้าบอกหลบรถอีกคันมา ทำไมไม่เบรคก็ไม่รู้ สงสัยคิดว่าหลบพ้น) คนขับคนซ้อนไม่ใส่หมวกกันน็อคทั้งคู่ เป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง พรบ มอไซด์ขาด ยังไม่ได้ไปต่อ รถผมมี พรบ และประกันชั้น 1

ผมก็เลยเรียกรถกู้ชีพนำพาส่ง รพ ที่ไกล้ที่สุด โชคดีมากๆ ที่เค้าไม่เป็นอะไรมาก ไม่งั้นผมคงรู้สึกผิดไปอีกนาน ผมเสียค่าทำแผลให้เค้าไป 1900 บาท พร้อมทั้งบอกให้หมอออกใบรับรองแพทย์ให้เค้า แล้วก็เอาใบเสร็จรับเงินให้เค้าไป เผื่อเค้าจะได้ไปเบิกอะไรได้อีก ประกันบอกว่าไม่ต้องจ่าย เดี๋ยวเค้าจัดการให้ภายหลัง แต่คนเจ็บไม่มีเงินติดตัวมาเลย (ไอ้เราก็งง ทำไมมันไม่เบิก พรบ เอาว่ะ รึว่าเรา รีบไปจ่ายเงินก่อนเอง ไม่รู้ซินะ ไม่เป็นไร)

ก่อนไป สน. ก็เลยแวะกลับไปที่ปั้มน้ำมันขอ vdo จากกล้องวงจรปิดติดมือไปด้วย

พอไปถึง สน. ตำรวจชี้ว่า เราขับรถโดยประมาท เพราะเหลือช่องด้านซ้ายเอาไว้ ทำให้ มอไซด์ลอดมาได้ (ยังงงกับข้อหานี้อยู่จนวันนี้)

ผมก็เลยกลายเป็นจำเลยไป แต่ประกันไม่ยอม เพราะเค้าดูจาก vdo แล้ว เราไม่ผิด เค้าบอกว่าให้ไปฟ้องศาลเอา ผมก็เลยขอร้องประกันว่า ยอมไปเถอะครับ ค่ารักษาผมจ่ายให้แล้ว คุณลองไปปรึกษาค่าสินไหมกับเค้าดู

สองคนนั้นเค้าเรียกค่าสินไหมเป็นเงิน 300 บาท 2 อาทิตย์ 2 คน เป็นเงิน 8,400 บาท (ไม่รู้ว่ามากไปป่าว ไม่เคยดีราคา ช่างมัน เค้าไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว) และประกันผมซ่อมรถให้เค้า ผู้ชายไม่ได้ทำงาน ผู้หญิงยังเรียนอยู่ (ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่านะ)

เรื่องนี้จบลงได้เพราะผมยอมเป็นจำเลย และผู้เสียหายยอมรับในค่าสินไหมที่ประกันจะจ่ายให้ (ยังงงอยู่ว่าผิดยังงัย) ผมก็เคยขับมอไซด์ประจำเวลารถติด แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดกับตัวเอง เพราะค่อนข้างจะรู้จังหวะมอไซด์เหมือนกันว่าจะไปทางไหน

จึงอยากถามท่านผู้รู้ว่าผมจะ ติดกล้องหน้าหลังตัวไหนดี ราคาเท่าไหร่ และที่ไหนติดดี มีมาตรฐาน เพื่อเป็นข้อมูล ในการติดและใช้เป็นหลักฐานเผื่อเกิดเหตุแบบนี้อีกครับ

วันหลัง อย่างน้อย ถ้าผมจะเป็นจำเลย ผู้เสียหาย จะได้รู้อยู่แก่ใจ ว่าผมไม่ผิด