เนื่องจากเราเจอกระทู้นี้ http://ppantip.com/topic/32235650
เรื่องจีบผช.ก่อน เห็นหลายๆคอมเมนท์มีไฟขึ้นมา แถมหลายคอมเมนท์ประสบความสำเร็จด้วย อิจฉาอะ
สำหรับเรา เค้าไม่เอา 55555+
มันเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า~ จริงๆน้า

เป็นเรื่องตั้งแต่ตอนม.ต้นโน่นนนน
เราชอบคนๆนี้ ตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรก เราอยู่คนละห้องกับเค้านะ
เพื่อนเราก็รู้กันหมด และคอยล้อเราตลอด เค้าก็รู้ว่าเราชอบ
เราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เค้าถึงจะชอบเราบ้าง เพราะเราก็ไม่ได้สวย ค่อนไปทางหน้าตาอุบาทว์ 5555555

เราเริ่มจาก ขอช่วยเพื่อนผช.สืบข้อมูลเรื่องเค้าแลกกับการที่เราต้องช่วยเพื่อนคนนี้ติว จนในที่สุดก็รู้ว่าเค้าชอบอะไร
วันปัจฉิมม.3 เราเลยเอาตุ๊กตาตัวการ์ตูนที่เค้าชอบไปให้เค้า เค้าก็แค่ขอบคุณแค่นั้น
จากนั้นไม่ว่าจะปีใหม่ วันเกิด เราก็เอาของไปให้เค้าตลอด เพราะเราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะได้สนิทกัน
เพราะเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเค้า แทบไม่เคยคุยกัน ไม่มีอะไรจะคุย มีแค่ความรู้สึกชอบ

จนวันนึง เราเล่น msn(แอบแก่)
เค้าแอดมา แล้วแสดงความยินดี ที่เราได้เลื่อนห้องจากห้องธรรมดา ไปอยู่ห้องเรียนพิเศษ
เพื่อนผช.ที่เราขอช่วย ก็พูดกับเราว่า ถ้าเค้าไม่ได้คิดอะไร ก็คงไม่แอดมาหรอก
ตอนนั้นเราแอบดีใจ มโนไปเอง ว่าเค้า จะชอบเรา

พอปิดเทอมม.3 ขึ้นม.4
ห้องของเค้า ก็นัดกันไปดูหนัง
เรารู้มาว่า เพื่อนสนิทของเค้าแกล้งหยอกเค้าว่า ไม่ไปดูหนังกับเราหรอ
ตอนนั้นเรายังเด็ก เราก็มโนไปว่า ถ้าผช.พูดเรื่องผญ.กับเพื่อนสนิท อย่างน้อยๆผช.ก็คงสนใจผญ.คนนั้น
เราก็แอบดีใจ

จากนั้นไม่นาน
เราก็รู้ว่า วันที่ไปดูหนังวันนั้น เพื่อนผญ.ในห้องเค้าคนนึง พูดกับเค้าว่า ผญ.คนนั้น แอบชอบเค้ามานาน ช่วยเป็นแฟนกันวันนึงได้มั้ย
จากนั้นอีกไม่นาน คนที่เราชอบกับผญ.คนนั้น ก็เป็นแฟนกันต่อเป็นเดือนๆไม่ใช่แค่วันเดียว
หลังจากนั้น คนที่เราชอบ ก็มีแฟนใหม่
หลังจากนั้น คนที่เราชอบ ก็มีแฟนใหม่อีก มีแล้วมีอีก 55555

จนวันนึง เราตัดสินใจว่า เอาล่ะ ขึ้นม.ปลาย จะเรียนให้เต็มที่ ไม่อยากปวดหัวเพราะความรักอีกแล้ว แล้วก็ตัดใจจากเค้าได้ในที่สุด

จนวันปัจฉิมม.6 มาถึง เค้าเอาของมาให้เรา แล้วขอบคุณ บอกว่าขอบคุณกับทุกๆอย่างที่เราเคยทำให้
ความรู้สึกตอนนั้นคือ ซึ้ง อยาขอบคุณที่อย่างน้อยๆเค้าก็คิดถึงกัน แม้จะเป็นวันสุดท้าย
ถึงเค้าไม่ได้รู้สึกชอบแบบที่เราชอบเค้า แต่เค้าก็จำได้ว่าเราให้ความรู้สึกดีๆกับเค้าไป
ตอนหลังเราก็มารู้อีกว่า เค้าเล่าเรื่องของเราให้แม่เค้าฟังด้วย แล้วแม่ของเค้าก็ค่อนข้างจะชอบเรา
(แต่คิดไปคิดมา เราคงไม่ใช่ผญ.คนเดียวที่เค้าจะเล่าให้แม่ฟังแน่ๆ)
แต่อย่างน้อยมันก็ให้ความรู้สึกว่า สิ่งที่เราทำมา มันไม่ได้ศูนย์เปล่าซะทีเดียวนะ
แล้วเราก็คิดว่า เราชอบถูกคนแล้วด้วย ผช.คนนี้ไม่ได้ชอบเรา และก็เลือกที่จะไม่ให้ความหวังเรา  

สรุป มาถึงตอนนี้ เราก็คิดได้ว่า สิ่งที่ทำให้เค้าไม่เอาเราเพราะ
- หน้าตา ยอมรับเลยว่าตอนนั้นหน้าตาอุบาทว์จริงๆ
- ให้แต่ของกับการ์ด ไม่ได้พูดว่าชอบออกไป ไม่ได้คุยตีสนิทกับเค้า มัวแต่กล้าๆกลัวๆเพราะกลัวว่าเค้าจะรังเกียจคนหน้าตาไม่ดีแบบเรา
- ให้ความหวังตัวเองมากเกินไป มโนว่าถ้าวันนึงเราดีพอ แล้วเค้าจะชอบเรากลับ พอถึงวันที่ต้อง hurt จริงๆก็เสียใจมาก จนชินชากับความรัก และตัดใจไปในที่สุด

สำหรับเรา สิ่งที่สำคัญที่สุดในการออกตัวแรง จีบผช.ก่อน
คือการ อย่าตั้งความหวัง นะ เพราะถ้าเราตั้งความหวังมากไป แล้วสุดท้าย ฝ่ายนั้นไม่ได้คิดแบบเรา
นอกจากเราจะ(แอบ)อายแล้วยังเสียใจด้วย จะพลอยคิดไปว่าตัวเองไม่มีคุณค่าซะเปล่าๆทั้งที่ความจริงไม่ใช่แบบนั้น เราทุกคนล้วนมีคุณค่า
แต่มันมีตัวแปรหลายอย่าง ที่ทำให้เค้าชอบเราไม่ได้

ตอนนี้ใครคิดจะจีบใคร ก็สู้ๆแล้วกันเน้อ เป็นกำลังใจให้