อยากขอคำหนุนใจจากพี่น้องชาวคริสต์คะ ตอนนี้เจ็บปวดมาก อยู่นิ่งไม่ได้เลย พยายามอธิฐานอย่างมาก อยู่ในที่เงียบๆเพื่อที่ดึงตัวเองกลับมาให้มากที่สุด มันเหมือน ยิ่งเงียบเสียงในความคิดยิ่งดังขึ้น มันเป็นเรื่องงานที่ตัวเราเลือกเข้าไปเกี่ยวข้องเอง ประมาณว่า...

เรื่องงานไม่ว่าที่ไหนมันต้องมีอยู่แล้ววันหนึ่ง ปัญหาหน่ะ มันเหมือนกับว่าเราเห็นสิ่งไม่ดีเกิดขึ้น จะเลือกทำเป็นมองไม่เห็นก็ได้ มันเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว แต่ถ้าสิ่งไม่ดีนั้นมันฉุดให้คนดีๆทำเรื่องแบบเดียวกันไม่ได้ ซึ่งพวกเขาเลือกที่จะต่างคนต่างอยู่ วงจรพวกนี้มันไม่ต้องการคนเห็นต่าง ตัวเรายืนอยู่ตรงนี้เลือกที่จะไม่รู้ไม่เห็นมันก็ได้ ทั้งๆก็รู้แหละว่าถ้าเริ่มอะไรมันจะตามมา แต่มันทำนิ่งไม่ได้งัย.....แค่ไม่คิดว่าของสกปรก แท้จริงมันคืออาจิน เราเลยจุกแบบไม่ทันตั้งรับ แบบทำไมมันดาร์คแบบนี้?

ยากอป 4:17 เหตุฉะนั้นผู้ใดรู้ว่า อะไรเป็นความดีและไม่ได้กระทำ คนนั้นจึงบาป

- เราบาป เมื่อเราไม่ได้ทำสิ่งที่เราควรทำ เมื่อเราเห็นสิ่งที่ควรทำแต่กลับไม่สนใจ เราจะมีชีวิตอยู่กับความกลัว และความกลัวจะทำให้เราพลาดเป้าหมายของพระเจ้า

ตอนนี้อธิฐานอย่างมาก รู้ว่าต้องอดทน เพราะเมื่อถึงสมควรพระเจ้าทรงมีแผนการ ดังนั้นเราต้องรอเวลา เราเองไม่ใช่ผู้เชื่อใหม่ เข้าใจดีว่าการรอมันสาหัส และแท้จริงพระองค์ทรงอดทนนานเพื่อเรา

ตัวเราเชื่อในแผนการ อดทนและอธิษฐาน และเชื่อว่าพระเจ้าไม่ทอดทิ้งแน่นอน แต่ที่มันเจ็บปวดมากตอนนี้คือ ถ้าความเจ็บมันแทนกันได้ อยากจะรับมันเองให้หมด คือมันปวดร้าวหน่ะ ที่เห็นคนที่เรารักเจ็บปวดและถูกทำร้ายมาตลอด มันไม่ได้เจ็บปวดฝ่ายเนื้อหนัง มันเจ็บปวดทางฝ่ายวิญาณ มันเลยร้อนใจอยู่นิ่งไม่ได้ นึกแล้วอย่างเจ็บแทน เพราะเค้าพึ่งมาเล่าสิ่งที่เค้าได้เจอและเลือกที่จะเก็บและอดทนเป็นปี

ขอความรักของพระเจ้านำทาง พระเจ้าอวยพรค่ะ