สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เรามีเรื่องอึดอัดใจ อยากกจะมาถามความเห็นของทุกคนค่ะ
เริ่มเรื่องเลยนะค่ะ เรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ คบมาตั้งแต่ตอนเราอยู่ม.5 (ตอนนี้กำลังขึ้นปี3) ก็ถือว่าสนิดใช่ไหมคะ เราเปนเพื่อนกลุ่มเดียวกันค่ะ กลุ่มเราเป็นผญ. ล้วนตอนแรกมีกัน9คน ตอนมัธยมก็จะสนิดกันมากๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราหนีเรียนหรือไปดูหนังกินข้าวก็ไปด้วยกันค่ะ ตอนมัธยมเพื่อนบางคนก็มีแฟนกันแล้ว แต่เราเลิกกับแฟนช่วงนั้นพอดี เราจึงสนิดกับเพื่อนมาก ทุกคนที่มีแฟนมีความสุขดีค่ะ ยกเว้นเพื่อนคนนึง เพื่อนคนนี้ก็ถือว่ามีความสุขนะค่ะ เรียกได้ว่ามุ้งมิ้งมากกับแฟน แต่ ก็มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยมาก เรียกว่าบ่อยกว่าคู่อื่น และในการทะเลาะแต่ละครั้งเราก็ต้องเหมือนเป็นคนกลางคอยช่วยเหลือตลอด (เราก็ถือว่าสนิดกับฝ่ายชายในตอนนั้น) ทั้งคอยรับฟังปัญหาเพื่อนเรา ปัญหาของผช. คนนั้น สมัยนั้นเป็นช่วงที่บีบีฮิตมากค่ะ
เราก็จะต้องคอยพูดคอยทำให้อีกฝ่ายเข้าใจกันเสมอ เราก็คอยช่วยเพื่อนของเราตลอด ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กหรือว่าใหญ่ทั้งเรื่องที่เพื่อนเราผิดทั้งเรื่องที่ฝ่ายชายผิด บางทีเพื่อนเราก็งอนจนง้อยาก ฝ่ายชายก็จะให้เราช่วยเรื่องการง้อเสมอ บางทีทั้งเพื่อนเราลบพินฝ่ายชาย เรานี่แหละค่ะต้องค่อยพูดแทนฝ่ายชายตลอด จนสองคนนี้กลับมาดีกันทุกรอบ จนเรื่องราวต่างๆผ่านมาได้ สองคนนี้ก็คบกันมาเปนเวลาแรมปี จนช่วงที่เข้ามหาลัย เพื่อนๆต่างแยกย้ายกันไปเรียนตามสาขาวิชาที่ชอบ เราก็ได้ไปเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ในคณะบริหาร และเพื่อนของเราก็มาเรียนที่มหาลัยเดียวกันค่ะ แต่เป็นคณะสังคม
ต่างคนต่างต้องรับน้อง เวลาว่างเจอกันก็น้อยลง ต่างคนต่างเจอเพื่อนใหม่เวลาเจอกันก็เริ่มไม่มี แต่บางทีเราก็หาเวลาเจอกันค่ะ แต่กว่าจะเจอก็นานมาก จากปกติคุยกันทุกวัน ก็เริ่มน้อยลง ทั้งๆที่อยู่มหาลัยเดียวกัน แต่ก็ไม่ค่อยเจอกันเลย แต่ทุกครั้งที่เพื่อนคนนี้ทักมา ส่วนมากก็จะมาปรึกษาเรื่องแฟนคนนี้ เราก็ให้คำปรึกษานะคะ เหมือนเดิมทุกอย่าง เพราะช่วงนั้นเราก็ไม่ได้ติดเพื่อนใหม่ซักเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ค่อยได้มีเวลาจะคุยกันมากนัก คุยกันทีนึงก็คุยเรื่องสำคัญๆเรื่องที่อยากพูด ไม่ได้ถามถึงเรื่อต่างๆซักเท่าไหร่ จนกระทั่งเวลาผ่านไป ถึงช่วงที่จะจบปีหนึ่ง เราก็ต่างไม่ได้ติดต่อกัน ตั้งใจทุ่มเวลากับการเรียนนานๆจะทักกันที
จนขึ้นปีสอง เพื่อนเราก็ทะเลาะกับแฟนค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนเรา "ไปเจอถุงยางอนามัยในรถแฟนทั้งๆที่ไม่เคยมีอะไรกัน" เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ ทะเลาะกันรุนแรง แต่พออีกวันฝ่ายชายก็มาบอกว่าถุงยางไม่ใช่ของเขา เป็นของพี่ ลืมตอนที่มาใช้รถเขา ไม่เชื่อโทรถามสิ่ และแฟนเขาก็มาให้เราช่วยพูด ให้เพื่อนเราฟังเขา เราก็ช่วยนะคะ เพื่อนเราก็เชื่อค่ะ กลับไปคืนดีกันเหมือนเดิมจนมาวันนึงเพื่อนเราคนเดิมกลับมาทักพวกเพื่อนๆ และพูดเรื่องที่จะมีอะไรกับแฟน เพราะแฟนก็ชอบขอตลอดตลอดเวลาที่คบกันมา2ปี และก็อยากให้แฟนสนใจมากกว่าเดิม (เขาบอกว่าไม่เคยมีอะไรกันตั้งแต่คบมา คือยุ่งนัวเนียกันบ้างแต่ไม่มีอะไรกัน) พวกเพื่อนๆก็ให้คำปรึกษาบ้างแย้งบ้างแต่สุดท้ายเพื่อนเราก็มีอะไรกับแฟนที่คบมา2ปีค่ะ เราก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องผิดหรืออะไรหรอกนะค่ะ คนเป็นแฟนกันก็มีอะไรกันได้ธรรมดาใช่ไหมค่ะ เราก็เฉยๆ แต่เพื่อนเรามีอะไรกับแฟนเท่านั้นแหล่ะค่ะ เพื่อนเราก็เปลี่ยนไป
จากที่ไม่เคยยอมแฟนก็ยอมไปซ้ะทุกเรื่อง จากที่เปนคนที่ชอบมองคนอื่นก็ไม่มองใครเลย อยู่แต่กับแฟน ไปไหนแต่กับแฟน ไม่สนใจเพื่อน หวงแฟนมากๆ เลิกเรียนก็ไปกับแฟน กินข้าวกับแฟน ดูหนังกับแฟน เที่ยวกับแฟน ไม่ค่อยสนใจเพื่อนเลยค่ะ จากที่ปกติเราก็ห่างกันอยู่แล้ว มันก็ยิ่งห่างกว่าเดิมค่ะ เพื่อนเราคนนี้ เขามีบ้านอยู่ไกลมากๆห่างจากทุกคนในกลุ่ม และเขาไม่มีรถ ถ้าเราจะไปไหนก็ต้องไปรับ หรือนัดกันเช้าๆ เพราะเขาจะออกมาพร้อมพ่อแม่หรือพี่ ซึ่งทำให้การเจอกัน จากที่ยากแล้ว ก็ยากขึ้นกว่าเดิม เพราะแฟนเขาจะไปรับที่บ้านบ้าง นัดมาเช้าๆบ้าง เขาจะเจอกันอยู่ตลอดๆ และตอนช่างปีสองนั้น เราก็เริ่มเที่ยวกลางคืนค่ะ แต่เพื่อนเราคนนี้ ไม่เคยเลยค่ะ เพราะออกบ้านยากบ้านไกล นานๆทีจะได้เที่ยว และแต่ละครั้งที่ทะเลาะกัน เพื่อนเราก็จะให้เราช่วยโกหกแฟนบ้าง ว่าออกมาเที่ยวกับเรา ว่าเมาบ้าง ว่ามีหนุ่มมามองบ้าง เราก็ช่วยเพื่อนนะค่ะ ส่วนแฟนเขาก็เชื่อ ไปตามตามผับตามร้านเหล้าบ้าง แต่ก็ไม่เคยจับได้เลย (เรารู้นะคะว่าผิด แต่ในเมื่อเพื่อนขอให้ช่วยเราก็ต้องทำตาม จริงไหมคะ) ซึ่งสรุปได้ว่าเพื่อนเราไม่เคยเที่ยวจริงๆเลย นานๆจะออกมาเที่ยว แต่ก็เที่ยวกับแฟนเขา หรือกับพี่ จนนานๆไป จากที่แฟนเขาก็เที่ยวอยู่แล้ว ก็เริ่มมีเรื่องตามมา เรื่องผญ. ค่ะ
มีคนมาบอกว่าแฟนของเพื่อนเรา นัวกับผญ. เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ โทรมาร้องห่มร้องไห้ เราก็ทั้งปลอบและให้คำปรึกษา พอตื่นเช้ามาเพื่อนเราก็ไปเจอกับแฟนเขาค่ะ พบว่า "มีรอยดูดที่คอ" และเพื่อนก็ร้องไห้และพูดว่ามีคนมาบอกหมดแล้ว ว่าเห็นนัวเนียกับผญ. อื่น แต่แฟนเขากลับบอกว่า ใครมาบอก ไม่มีซักนิด ผญ. คนนั้นเป็นแฟนของเพื่อน แล้วพอเพื่อนเราถามว่าแล้วรอยดูดที่คอมาจากไหน แฟนเพื่อนเราก็ตอบมาว่า "เพื่อนมันแกล้งหยิกที่คอ" ไม่เชื่อโทรไปถามสิ่ เพื่อนเราก็โทรถามคนที่แฟนเขาบอกค่ะ พอเพื่อนของแฟนเขาบอกว่า เป็นคนแกล้งหยิกคอจนเป็นรอยจริงๆ เพื่อนเราก็เชื่อแฟนค่ะ ว่าไม่มีอะไรแค่เพื่อนแกล้ง จนต่อมาก็ก็มีเรื่องทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆค่ะเพื่อนเราก็โกด แต่ทุกครั้งที่เขาเลิกกัน ถึงฝ่ายชายจะยอมเลิก เพื่อนเราก็จะเฮิทมากๆ แต่ฝ่ายชายกลับไปเที่ยวกลางคืน แต่ก็ทำตัวเหมือนเที่ยวประชดชีวิตรัก ส่วนเพื่อนเราก็หวงห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะติดตรงที่เลิกกันอยู่ แต่ในระหว่างเลิกกัน ผ่ายชายก็ติดต่อมาค่ะ พูดคิดถึงบ้างยังรักอยู่บ้าง แต่ก็เที่ยวทุกวันค่ะ ทำตัวเศร้าๆ จน ซักกักนึงเหมือนเที่ยวจนจุใจแล้ว ก็กลับมาหาเพื่อนเราค่ะ บอกว่าขาดเพื่อนเราไม่ได้ อยู่คนเดียวทรมาร ไม่มีความสุขเลย (แต่ทีเที่ยวนี่กูเห็นสนุกมาก
) และสุดท้ายเพื่อนเราก็ใจอ่อนค่ะ กลับไปคืนดีกับแฟนทุกครั้งที่แฟนกับมาพูดแบบนี้ และทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันมันก็จะจบแบบนี้ทุกๆครั้งค่ะ เหมือนฝ่ายชายยอมเลิก และได้อิสระกลับมา ไปเที่ยวจนหน่ำใจ และค่อยกลับมาง้อเพื่อนเราจนสุดท้ายเพื่อนเราก็กลับไปตลอด จนวันนึงเขาทะเลาะกันจนเพื่อนเราเดินลงมาจากรถ ที่อยู่นอกเมืองและเดินตากฝนเพื่อจะหารถกลับบ้าน เพื่อนเราโทรหาเราค่ะ แต่ตอนนั้นเราจำได้ว่าเราติดธุระกับครอบครัว ไม่สามารถไปรับได้ เพื่อนเราก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวหาทางกลับเอง แต่เราร้อนใจมากค่ะ เป็นห่วงเพื่อนมากๆ เราเลยโทรหาแฟนของเพื่อนบอกว่าเพื่อนอยู่ไหน แต่แฟนเพื่อนกลับตอบมาว่า "ก็เพื่อนเธอไม่อยากเจอหน้าเรานิ ไล่ให้เราไปเราไปเจอเพื่อนเธอก็เดินหนีอยู่ดี" ตอนนั้นเรารู้สึกเลยค่ะ ว่าแฟนเพื่อนเราเริ่มไม่ใช่ผช. ที่ดีแล้ว แต่มันไร้หนทางจริงๆค่ะ เพื่อนคนอื่นก็ไมสามารถออกบ้านได้ ทั้งอยู่ต่างจังหวัด นอนแล้วไม่รับโทรสับ ไม่มีรถบ้าง จนเราต้องเอ่ยปาก ขอให้แฟนของเพื่อนเรา ไปรับเพื่อนเราค่ะ สุดท้ายฝ่ายชายก็ไปรับเพื่อนเราค่ะ แต่ทั้งสองคนก็ยังงอนกัน ฝ่ายเพื่อนเราก็บอกเลิก ฝ่ายชายก็ยอมเลิกค่ะ และทำตัวแบบเดิม คือเที่ยวและสุดท้ายก็กลับมาพร้อมกับคำว่า ขอโทด เสียใจ ขาดเธอไม่ได้ และสุดท้ายก็จบแบบเดิมค่ะ คือเพื่อนเรากลับไปดีกับแฟนเหมือนเดิมค่ะ ตอนนั้นเราก็เริ่มชินกับการที่เพื่อนเรายอมแฟนทุกเรื่องทั้งๆที่แฟนไม่ได้จะดีเท่าไหร่ เราก็เริ่มเตือนๆละนะค่ะเรื่องแฟน แต่เพื่อนก็บอกว่าแฟนเขาก็รักเขามาก สุดท้ายก็กลับมาอยู่ดี เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เพื่อนเราอาจจะมีเหตุผลอะไรก็ได้ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก และช่วงนั้นเราก็เที่ยวค่ะ เที่ยวกับเพื่อนในกลุ่มสมัยมัธยมเหมือนกัน แต่เพื่อนเราคนนี้เขาก็ไม่ได้มาค่ะจากเหตุผลที่บอกตั้งแต่ต้นค่ะ ว่าเพื่อนเราบ้านไกลและการเดินทางก็ยากไม่สะดวก (สมมุติถ้าเราจะไปเที่ยวกลางคืนเราต้องไปรับเพื่อนคนนี้กว่าเราจะไปถึงผับก็เรียกได้ว่าเกือบเที่ยงคืนเลยค่ะ55555) จากที่เราเคยชวนอยู่เสมอแต่เพื่อนเราก็ไม่เคยไปเลย เราก็เริ่มไม่ค่อยชวนค่ะ เพื่อนเราก็ไปเที่ยวนะคะนานๆที แต่เที่ยวกับแฟนของเขาค่ะ ช่วงนั้นเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเพื่อนคนนี้ซักเท่าไหร่ แต่ทุกครั้งที่เราได้คุยกับเพื่อนคนนี้ก็จะเปนเรื่องแฟนของเขาเสมอ
จนมาเรื่องนี้ค่ะ เพื่อนเราโทรมาร้องไห้กับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ว่าแฟนของเพื่อนเราหายไปทั้งคืน พอตอนเช้าเพื่อนเราไปตามที่บ้าน ก็ไม่อยู่ จนเพื่อนเราตามหา ก็เจอรถแฟนเราในที่ๆทีหนึ่ง แต่ไม่มีตัวแฟนอยู่ จนเพื่อนเราตามหา จนได้ความว่าแฟนเขาไปนอนกับผญ. คนนึง เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ ตอนนั้นเพื่อนเราจะตามไป เคลียกับผญ. คนนั้นค่ะ แต่ก็เคลียกับแฟนก่อน แต่แฟนก็กลับบอกออกมาว่า "นอนกับผญ. จริงแต่ไม่ได้มีอะไรกัน" แฟนเพื่อนเราเล่าว่า ก็ไปกินข้าวต้มรอบดึกกันแล้วง่วงมากจริงๆเลยเผลอหลับในรถของผญ. พี่คนที่ไปด้วยก็ปลุกแต่ไม่ตื่น พี่เขาเลยปล่อยให้นอนในรถผญ. แต่นอนด้วยกันแต่ไม่มีอะไรกันจริงๆ และผญ. คนนั้นก็เป็นแม้ว ต่อให้แก้ผ้าก็ไม่มีอารมณ์หรอก สุดท้ายเชื่อไหมค่ะ ว่าเพื่อนเราเชื่อค่ะ เพื่อนเราบอกว่าแฟนเขาขี้เซามากๆ ตื่นยาก และได้เห็นหน้าของผญ. คนนั้นแล้วก็แม้วจริงๆเสียงก็พูดไม่ชัด แถมเหมือนเป็นผญ. กลางคืนแต่ตัวสก๊อยๆ
ซึ่งพอเราได้ฟังเรื่องจากเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ไม่มีใครเชื่อเลยค่ะ ว่าแฟนของเพื่อนเราจะไม่มีอะไรกับผญ. คนนั้นเพราะรูปที่ดู ผญ. คนนั้น ไม่ได้จะดูหน้าเกลียด กลับออกจะขาว และดูใช้ได้ (ในความคิดพวกเพื่อนๆผช. มีอารมณ์หน้าก็คงไม่เลือก) และที่สำคัญผญ. คนนั้นดัดฟันค่ะ(เราคิดว่านี่คือเหตุผลที่พูดไม่ชัด) สุดท้ายเพื่อนเราโทรมาหาเรา เสียปกติมากค่ะร่าเริงเหมือนเดิม แถมหัวเราะกับคำพูดของแฟนว่า "ต่อให้แก่ผ้าก็ไม่มีอารมณ์" และเราก็ถามคำถามหลายต่อหลายอย่าง ว่าทำไมไม่คิดว่าจะมีอะไร? ว่าทำไมถึงมั่นใจนักว่ายังไงแฟนก็ไม่มีอะไรกับผญ. คนนั้นแน่นอน? และคำถามว่าถ้าฝ่ายชายง่วงจริงๆขี้เซาจริงๆ แล้วตอนขึ้นไปหอของผญ. คนนั้นทำยังไงขึ้นไป? ซึ่งเพื่อนเรากลับตอบมาว่า "เขารู้จักแฟนของเขาดี" เขารู้ว่าแฟนเขาชอบผญ. แบบไหน เรากับเพื่อนในกลุ่มก็พยายามค่ะ เตื่อนอีกหลังจากที่เคยเตือนมาตลอด แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ เพื่อนเราก็เชื่อแฟนแบบเดิม
จนอยู่มาวันนึง วันนั้นเราตั้งใจว่าจะไปเที่ยวกลางคืนค่ะ แต่ตอนเย็นเราเจอแฟนเพื่อนเราค่ะ เราก็ถามเขาแบบคนรู้จักคุ้นเคยว่า "คืนนี้ไปไหน"
แฟนเพื่อนเราตอบว่า "ไม่ไปเพราะเพื่อนเราไม่สบาย"
แต่พอคืนนั้นเราไปเที่ยว ต่อที่ที่สอง(คือไปผับนึงแล้วก็ไปต่อผับที่ปิดดึกกว่า) เราเจอแฟนของเพื่อนเราค่ะ ตอนนั่นเจอกันหน้าห้องน้ำ แฟนเพื่อนเรามีท่าทางที่ตกใจมาก เราก็ทักเขาค่ะ "ไหนว่าไม่มา" แฟนของเพื่อนเราก็รีบตอบค่ะ "พี่ลากมา อย่าบอกแฟนเขานะ(เพื่อนเรา)" ละรีบเดินหนีเราไป เราก็ไม่คิดว่าเราจะบอกเพื่อนเราหรอกค่ะ เพราะกลัวเพื่อนไม่สบายใจและเสียใจ ยิ่งรู้ว่าเพื่อนไม่สบายยิ่งเปนห่วง แต่พอมาอีกวัน เหมือนฝ่ายชายกลัวความผิด ก็มายอมรับผิดกับเพื่อนเราเองค่ะ แต่เราไม่ได้บอกนะค่ะ ละเพื่อนเราก็ทักเรามาค่ะโทรมาหา เราก็บอกว่าไม่เห็นมากับผญ. นะ ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนเราก็เล่าว่าแฟนมาพูดเอง คงกลัวว่าเราจะบอก และเพื่อนเรายังบอกว่า ครั้งต่อไปถ้าเห็นแฟนเขาเที่ยวอีกให้รีบบอก เราก็โอเคไม่มีอะไร
แต่พอตกเย็น เรากลับได้รับไลน์จากแฟนของเพื่อนเราว่า "มีความสุขมากหรอเห็นคนทะเลาะกัน คาบข่าวไปบอก นี่ไงทะเลาะกันแล้ว สมใจรึยัง" เราโกดมากเพราะเราไม่ได้บอกอะไรเลย ตอนแรกคิดว่าจะไม่บอกด้วยซ้ำกลัวมีปัญหากันอีก แต่สุดท้ายกลับมาด่าเรา เราไปบอกเพื่อนค่ะ ว่าแฟนเขาพูดมาแบบนี้ เพื่อนเรากลับพูดมาว่า "ช่างมันเถอะเน้อะ" เพื่อนเราบอกว่าแฟนเขาใจร้อน อารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่มีอะไรหรอก แต่เราโกดมากๆค่ะ ผช. ที่ไหนด่าผญ. อบบนี้ทั้งๆที่ผ่านมาเราเป็นคนทำให้เขาดีกัน คอยช่วยเหลือตลอด แต่สุดท้ายกลับเป็นแบบนี้ เราบอกเพื่อนในกลุ่มบางคน ทุกคนคิดเหมือนเราค่ะ ว่าแฟนของเพื่อนเราคนนนี้เปลี่ยนไปแล้ว รวมถึงเพื่อนของเรา
-เดี๋ยวเรามาเขียนต่อนะค่ะ-
ปล. เราเพิ่งหัดตั้งอาจจะพิมผิดบ้างขออภัยนะคะ
เมื่อเพื่อนเลือกเชื่อผู้ชายมากกว่าเรา แล้วสุดท้ายเขากลับมาควรให้อภัยไหม?
เริ่มเรื่องเลยนะค่ะ เรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ คบมาตั้งแต่ตอนเราอยู่ม.5 (ตอนนี้กำลังขึ้นปี3) ก็ถือว่าสนิดใช่ไหมคะ เราเปนเพื่อนกลุ่มเดียวกันค่ะ กลุ่มเราเป็นผญ. ล้วนตอนแรกมีกัน9คน ตอนมัธยมก็จะสนิดกันมากๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราหนีเรียนหรือไปดูหนังกินข้าวก็ไปด้วยกันค่ะ ตอนมัธยมเพื่อนบางคนก็มีแฟนกันแล้ว แต่เราเลิกกับแฟนช่วงนั้นพอดี เราจึงสนิดกับเพื่อนมาก ทุกคนที่มีแฟนมีความสุขดีค่ะ ยกเว้นเพื่อนคนนึง เพื่อนคนนี้ก็ถือว่ามีความสุขนะค่ะ เรียกได้ว่ามุ้งมิ้งมากกับแฟน แต่ ก็มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยมาก เรียกว่าบ่อยกว่าคู่อื่น และในการทะเลาะแต่ละครั้งเราก็ต้องเหมือนเป็นคนกลางคอยช่วยเหลือตลอด (เราก็ถือว่าสนิดกับฝ่ายชายในตอนนั้น) ทั้งคอยรับฟังปัญหาเพื่อนเรา ปัญหาของผช. คนนั้น สมัยนั้นเป็นช่วงที่บีบีฮิตมากค่ะ
เราก็จะต้องคอยพูดคอยทำให้อีกฝ่ายเข้าใจกันเสมอ เราก็คอยช่วยเพื่อนของเราตลอด ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กหรือว่าใหญ่ทั้งเรื่องที่เพื่อนเราผิดทั้งเรื่องที่ฝ่ายชายผิด บางทีเพื่อนเราก็งอนจนง้อยาก ฝ่ายชายก็จะให้เราช่วยเรื่องการง้อเสมอ บางทีทั้งเพื่อนเราลบพินฝ่ายชาย เรานี่แหละค่ะต้องค่อยพูดแทนฝ่ายชายตลอด จนสองคนนี้กลับมาดีกันทุกรอบ จนเรื่องราวต่างๆผ่านมาได้ สองคนนี้ก็คบกันมาเปนเวลาแรมปี จนช่วงที่เข้ามหาลัย เพื่อนๆต่างแยกย้ายกันไปเรียนตามสาขาวิชาที่ชอบ เราก็ได้ไปเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ในคณะบริหาร และเพื่อนของเราก็มาเรียนที่มหาลัยเดียวกันค่ะ แต่เป็นคณะสังคม
ต่างคนต่างต้องรับน้อง เวลาว่างเจอกันก็น้อยลง ต่างคนต่างเจอเพื่อนใหม่เวลาเจอกันก็เริ่มไม่มี แต่บางทีเราก็หาเวลาเจอกันค่ะ แต่กว่าจะเจอก็นานมาก จากปกติคุยกันทุกวัน ก็เริ่มน้อยลง ทั้งๆที่อยู่มหาลัยเดียวกัน แต่ก็ไม่ค่อยเจอกันเลย แต่ทุกครั้งที่เพื่อนคนนี้ทักมา ส่วนมากก็จะมาปรึกษาเรื่องแฟนคนนี้ เราก็ให้คำปรึกษานะคะ เหมือนเดิมทุกอย่าง เพราะช่วงนั้นเราก็ไม่ได้ติดเพื่อนใหม่ซักเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ค่อยได้มีเวลาจะคุยกันมากนัก คุยกันทีนึงก็คุยเรื่องสำคัญๆเรื่องที่อยากพูด ไม่ได้ถามถึงเรื่อต่างๆซักเท่าไหร่ จนกระทั่งเวลาผ่านไป ถึงช่วงที่จะจบปีหนึ่ง เราก็ต่างไม่ได้ติดต่อกัน ตั้งใจทุ่มเวลากับการเรียนนานๆจะทักกันที
จนขึ้นปีสอง เพื่อนเราก็ทะเลาะกับแฟนค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนเรา "ไปเจอถุงยางอนามัยในรถแฟนทั้งๆที่ไม่เคยมีอะไรกัน" เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ ทะเลาะกันรุนแรง แต่พออีกวันฝ่ายชายก็มาบอกว่าถุงยางไม่ใช่ของเขา เป็นของพี่ ลืมตอนที่มาใช้รถเขา ไม่เชื่อโทรถามสิ่ และแฟนเขาก็มาให้เราช่วยพูด ให้เพื่อนเราฟังเขา เราก็ช่วยนะคะ เพื่อนเราก็เชื่อค่ะ กลับไปคืนดีกันเหมือนเดิมจนมาวันนึงเพื่อนเราคนเดิมกลับมาทักพวกเพื่อนๆ และพูดเรื่องที่จะมีอะไรกับแฟน เพราะแฟนก็ชอบขอตลอดตลอดเวลาที่คบกันมา2ปี และก็อยากให้แฟนสนใจมากกว่าเดิม (เขาบอกว่าไม่เคยมีอะไรกันตั้งแต่คบมา คือยุ่งนัวเนียกันบ้างแต่ไม่มีอะไรกัน) พวกเพื่อนๆก็ให้คำปรึกษาบ้างแย้งบ้างแต่สุดท้ายเพื่อนเราก็มีอะไรกับแฟนที่คบมา2ปีค่ะ เราก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องผิดหรืออะไรหรอกนะค่ะ คนเป็นแฟนกันก็มีอะไรกันได้ธรรมดาใช่ไหมค่ะ เราก็เฉยๆ แต่เพื่อนเรามีอะไรกับแฟนเท่านั้นแหล่ะค่ะ เพื่อนเราก็เปลี่ยนไป
จากที่ไม่เคยยอมแฟนก็ยอมไปซ้ะทุกเรื่อง จากที่เปนคนที่ชอบมองคนอื่นก็ไม่มองใครเลย อยู่แต่กับแฟน ไปไหนแต่กับแฟน ไม่สนใจเพื่อน หวงแฟนมากๆ เลิกเรียนก็ไปกับแฟน กินข้าวกับแฟน ดูหนังกับแฟน เที่ยวกับแฟน ไม่ค่อยสนใจเพื่อนเลยค่ะ จากที่ปกติเราก็ห่างกันอยู่แล้ว มันก็ยิ่งห่างกว่าเดิมค่ะ เพื่อนเราคนนี้ เขามีบ้านอยู่ไกลมากๆห่างจากทุกคนในกลุ่ม และเขาไม่มีรถ ถ้าเราจะไปไหนก็ต้องไปรับ หรือนัดกันเช้าๆ เพราะเขาจะออกมาพร้อมพ่อแม่หรือพี่ ซึ่งทำให้การเจอกัน จากที่ยากแล้ว ก็ยากขึ้นกว่าเดิม เพราะแฟนเขาจะไปรับที่บ้านบ้าง นัดมาเช้าๆบ้าง เขาจะเจอกันอยู่ตลอดๆ และตอนช่างปีสองนั้น เราก็เริ่มเที่ยวกลางคืนค่ะ แต่เพื่อนเราคนนี้ ไม่เคยเลยค่ะ เพราะออกบ้านยากบ้านไกล นานๆทีจะได้เที่ยว และแต่ละครั้งที่ทะเลาะกัน เพื่อนเราก็จะให้เราช่วยโกหกแฟนบ้าง ว่าออกมาเที่ยวกับเรา ว่าเมาบ้าง ว่ามีหนุ่มมามองบ้าง เราก็ช่วยเพื่อนนะค่ะ ส่วนแฟนเขาก็เชื่อ ไปตามตามผับตามร้านเหล้าบ้าง แต่ก็ไม่เคยจับได้เลย (เรารู้นะคะว่าผิด แต่ในเมื่อเพื่อนขอให้ช่วยเราก็ต้องทำตาม จริงไหมคะ) ซึ่งสรุปได้ว่าเพื่อนเราไม่เคยเที่ยวจริงๆเลย นานๆจะออกมาเที่ยว แต่ก็เที่ยวกับแฟนเขา หรือกับพี่ จนนานๆไป จากที่แฟนเขาก็เที่ยวอยู่แล้ว ก็เริ่มมีเรื่องตามมา เรื่องผญ. ค่ะ
มีคนมาบอกว่าแฟนของเพื่อนเรา นัวกับผญ. เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ โทรมาร้องห่มร้องไห้ เราก็ทั้งปลอบและให้คำปรึกษา พอตื่นเช้ามาเพื่อนเราก็ไปเจอกับแฟนเขาค่ะ พบว่า "มีรอยดูดที่คอ" และเพื่อนก็ร้องไห้และพูดว่ามีคนมาบอกหมดแล้ว ว่าเห็นนัวเนียกับผญ. อื่น แต่แฟนเขากลับบอกว่า ใครมาบอก ไม่มีซักนิด ผญ. คนนั้นเป็นแฟนของเพื่อน แล้วพอเพื่อนเราถามว่าแล้วรอยดูดที่คอมาจากไหน แฟนเพื่อนเราก็ตอบมาว่า "เพื่อนมันแกล้งหยิกที่คอ" ไม่เชื่อโทรไปถามสิ่ เพื่อนเราก็โทรถามคนที่แฟนเขาบอกค่ะ พอเพื่อนของแฟนเขาบอกว่า เป็นคนแกล้งหยิกคอจนเป็นรอยจริงๆ เพื่อนเราก็เชื่อแฟนค่ะ ว่าไม่มีอะไรแค่เพื่อนแกล้ง จนต่อมาก็ก็มีเรื่องทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆค่ะเพื่อนเราก็โกด แต่ทุกครั้งที่เขาเลิกกัน ถึงฝ่ายชายจะยอมเลิก เพื่อนเราก็จะเฮิทมากๆ แต่ฝ่ายชายกลับไปเที่ยวกลางคืน แต่ก็ทำตัวเหมือนเที่ยวประชดชีวิตรัก ส่วนเพื่อนเราก็หวงห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะติดตรงที่เลิกกันอยู่ แต่ในระหว่างเลิกกัน ผ่ายชายก็ติดต่อมาค่ะ พูดคิดถึงบ้างยังรักอยู่บ้าง แต่ก็เที่ยวทุกวันค่ะ ทำตัวเศร้าๆ จน ซักกักนึงเหมือนเที่ยวจนจุใจแล้ว ก็กลับมาหาเพื่อนเราค่ะ บอกว่าขาดเพื่อนเราไม่ได้ อยู่คนเดียวทรมาร ไม่มีความสุขเลย (แต่ทีเที่ยวนี่กูเห็นสนุกมาก) และสุดท้ายเพื่อนเราก็ใจอ่อนค่ะ กลับไปคืนดีกับแฟนทุกครั้งที่แฟนกับมาพูดแบบนี้ และทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันมันก็จะจบแบบนี้ทุกๆครั้งค่ะ เหมือนฝ่ายชายยอมเลิก และได้อิสระกลับมา ไปเที่ยวจนหน่ำใจ และค่อยกลับมาง้อเพื่อนเราจนสุดท้ายเพื่อนเราก็กลับไปตลอด จนวันนึงเขาทะเลาะกันจนเพื่อนเราเดินลงมาจากรถ ที่อยู่นอกเมืองและเดินตากฝนเพื่อจะหารถกลับบ้าน เพื่อนเราโทรหาเราค่ะ แต่ตอนนั้นเราจำได้ว่าเราติดธุระกับครอบครัว ไม่สามารถไปรับได้ เพื่อนเราก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวหาทางกลับเอง แต่เราร้อนใจมากค่ะ เป็นห่วงเพื่อนมากๆ เราเลยโทรหาแฟนของเพื่อนบอกว่าเพื่อนอยู่ไหน แต่แฟนเพื่อนกลับตอบมาว่า "ก็เพื่อนเธอไม่อยากเจอหน้าเรานิ ไล่ให้เราไปเราไปเจอเพื่อนเธอก็เดินหนีอยู่ดี" ตอนนั้นเรารู้สึกเลยค่ะ ว่าแฟนเพื่อนเราเริ่มไม่ใช่ผช. ที่ดีแล้ว แต่มันไร้หนทางจริงๆค่ะ เพื่อนคนอื่นก็ไมสามารถออกบ้านได้ ทั้งอยู่ต่างจังหวัด นอนแล้วไม่รับโทรสับ ไม่มีรถบ้าง จนเราต้องเอ่ยปาก ขอให้แฟนของเพื่อนเรา ไปรับเพื่อนเราค่ะ สุดท้ายฝ่ายชายก็ไปรับเพื่อนเราค่ะ แต่ทั้งสองคนก็ยังงอนกัน ฝ่ายเพื่อนเราก็บอกเลิก ฝ่ายชายก็ยอมเลิกค่ะ และทำตัวแบบเดิม คือเที่ยวและสุดท้ายก็กลับมาพร้อมกับคำว่า ขอโทด เสียใจ ขาดเธอไม่ได้ และสุดท้ายก็จบแบบเดิมค่ะ คือเพื่อนเรากลับไปดีกับแฟนเหมือนเดิมค่ะ ตอนนั้นเราก็เริ่มชินกับการที่เพื่อนเรายอมแฟนทุกเรื่องทั้งๆที่แฟนไม่ได้จะดีเท่าไหร่ เราก็เริ่มเตือนๆละนะค่ะเรื่องแฟน แต่เพื่อนก็บอกว่าแฟนเขาก็รักเขามาก สุดท้ายก็กลับมาอยู่ดี เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เพื่อนเราอาจจะมีเหตุผลอะไรก็ได้ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก และช่วงนั้นเราก็เที่ยวค่ะ เที่ยวกับเพื่อนในกลุ่มสมัยมัธยมเหมือนกัน แต่เพื่อนเราคนนี้เขาก็ไม่ได้มาค่ะจากเหตุผลที่บอกตั้งแต่ต้นค่ะ ว่าเพื่อนเราบ้านไกลและการเดินทางก็ยากไม่สะดวก (สมมุติถ้าเราจะไปเที่ยวกลางคืนเราต้องไปรับเพื่อนคนนี้กว่าเราจะไปถึงผับก็เรียกได้ว่าเกือบเที่ยงคืนเลยค่ะ55555) จากที่เราเคยชวนอยู่เสมอแต่เพื่อนเราก็ไม่เคยไปเลย เราก็เริ่มไม่ค่อยชวนค่ะ เพื่อนเราก็ไปเที่ยวนะคะนานๆที แต่เที่ยวกับแฟนของเขาค่ะ ช่วงนั้นเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเพื่อนคนนี้ซักเท่าไหร่ แต่ทุกครั้งที่เราได้คุยกับเพื่อนคนนี้ก็จะเปนเรื่องแฟนของเขาเสมอ
จนมาเรื่องนี้ค่ะ เพื่อนเราโทรมาร้องไห้กับเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ว่าแฟนของเพื่อนเราหายไปทั้งคืน พอตอนเช้าเพื่อนเราไปตามที่บ้าน ก็ไม่อยู่ จนเพื่อนเราตามหา ก็เจอรถแฟนเราในที่ๆทีหนึ่ง แต่ไม่มีตัวแฟนอยู่ จนเพื่อนเราตามหา จนได้ความว่าแฟนเขาไปนอนกับผญ. คนนึง เพื่อนเราเสียใจมากค่ะ ตอนนั้นเพื่อนเราจะตามไป เคลียกับผญ. คนนั้นค่ะ แต่ก็เคลียกับแฟนก่อน แต่แฟนก็กลับบอกออกมาว่า "นอนกับผญ. จริงแต่ไม่ได้มีอะไรกัน" แฟนเพื่อนเราเล่าว่า ก็ไปกินข้าวต้มรอบดึกกันแล้วง่วงมากจริงๆเลยเผลอหลับในรถของผญ. พี่คนที่ไปด้วยก็ปลุกแต่ไม่ตื่น พี่เขาเลยปล่อยให้นอนในรถผญ. แต่นอนด้วยกันแต่ไม่มีอะไรกันจริงๆ และผญ. คนนั้นก็เป็นแม้ว ต่อให้แก้ผ้าก็ไม่มีอารมณ์หรอก สุดท้ายเชื่อไหมค่ะ ว่าเพื่อนเราเชื่อค่ะ เพื่อนเราบอกว่าแฟนเขาขี้เซามากๆ ตื่นยาก และได้เห็นหน้าของผญ. คนนั้นแล้วก็แม้วจริงๆเสียงก็พูดไม่ชัด แถมเหมือนเป็นผญ. กลางคืนแต่ตัวสก๊อยๆ
ซึ่งพอเราได้ฟังเรื่องจากเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ไม่มีใครเชื่อเลยค่ะ ว่าแฟนของเพื่อนเราจะไม่มีอะไรกับผญ. คนนั้นเพราะรูปที่ดู ผญ. คนนั้น ไม่ได้จะดูหน้าเกลียด กลับออกจะขาว และดูใช้ได้ (ในความคิดพวกเพื่อนๆผช. มีอารมณ์หน้าก็คงไม่เลือก) และที่สำคัญผญ. คนนั้นดัดฟันค่ะ(เราคิดว่านี่คือเหตุผลที่พูดไม่ชัด) สุดท้ายเพื่อนเราโทรมาหาเรา เสียปกติมากค่ะร่าเริงเหมือนเดิม แถมหัวเราะกับคำพูดของแฟนว่า "ต่อให้แก่ผ้าก็ไม่มีอารมณ์" และเราก็ถามคำถามหลายต่อหลายอย่าง ว่าทำไมไม่คิดว่าจะมีอะไร? ว่าทำไมถึงมั่นใจนักว่ายังไงแฟนก็ไม่มีอะไรกับผญ. คนนั้นแน่นอน? และคำถามว่าถ้าฝ่ายชายง่วงจริงๆขี้เซาจริงๆ แล้วตอนขึ้นไปหอของผญ. คนนั้นทำยังไงขึ้นไป? ซึ่งเพื่อนเรากลับตอบมาว่า "เขารู้จักแฟนของเขาดี" เขารู้ว่าแฟนเขาชอบผญ. แบบไหน เรากับเพื่อนในกลุ่มก็พยายามค่ะ เตื่อนอีกหลังจากที่เคยเตือนมาตลอด แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ เพื่อนเราก็เชื่อแฟนแบบเดิม
จนอยู่มาวันนึง วันนั้นเราตั้งใจว่าจะไปเที่ยวกลางคืนค่ะ แต่ตอนเย็นเราเจอแฟนเพื่อนเราค่ะ เราก็ถามเขาแบบคนรู้จักคุ้นเคยว่า "คืนนี้ไปไหน"
แฟนเพื่อนเราตอบว่า "ไม่ไปเพราะเพื่อนเราไม่สบาย"
แต่พอคืนนั้นเราไปเที่ยว ต่อที่ที่สอง(คือไปผับนึงแล้วก็ไปต่อผับที่ปิดดึกกว่า) เราเจอแฟนของเพื่อนเราค่ะ ตอนนั่นเจอกันหน้าห้องน้ำ แฟนเพื่อนเรามีท่าทางที่ตกใจมาก เราก็ทักเขาค่ะ "ไหนว่าไม่มา" แฟนของเพื่อนเราก็รีบตอบค่ะ "พี่ลากมา อย่าบอกแฟนเขานะ(เพื่อนเรา)" ละรีบเดินหนีเราไป เราก็ไม่คิดว่าเราจะบอกเพื่อนเราหรอกค่ะ เพราะกลัวเพื่อนไม่สบายใจและเสียใจ ยิ่งรู้ว่าเพื่อนไม่สบายยิ่งเปนห่วง แต่พอมาอีกวัน เหมือนฝ่ายชายกลัวความผิด ก็มายอมรับผิดกับเพื่อนเราเองค่ะ แต่เราไม่ได้บอกนะค่ะ ละเพื่อนเราก็ทักเรามาค่ะโทรมาหา เราก็บอกว่าไม่เห็นมากับผญ. นะ ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนเราก็เล่าว่าแฟนมาพูดเอง คงกลัวว่าเราจะบอก และเพื่อนเรายังบอกว่า ครั้งต่อไปถ้าเห็นแฟนเขาเที่ยวอีกให้รีบบอก เราก็โอเคไม่มีอะไร
แต่พอตกเย็น เรากลับได้รับไลน์จากแฟนของเพื่อนเราว่า "มีความสุขมากหรอเห็นคนทะเลาะกัน คาบข่าวไปบอก นี่ไงทะเลาะกันแล้ว สมใจรึยัง" เราโกดมากเพราะเราไม่ได้บอกอะไรเลย ตอนแรกคิดว่าจะไม่บอกด้วยซ้ำกลัวมีปัญหากันอีก แต่สุดท้ายกลับมาด่าเรา เราไปบอกเพื่อนค่ะ ว่าแฟนเขาพูดมาแบบนี้ เพื่อนเรากลับพูดมาว่า "ช่างมันเถอะเน้อะ" เพื่อนเราบอกว่าแฟนเขาใจร้อน อารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่มีอะไรหรอก แต่เราโกดมากๆค่ะ ผช. ที่ไหนด่าผญ. อบบนี้ทั้งๆที่ผ่านมาเราเป็นคนทำให้เขาดีกัน คอยช่วยเหลือตลอด แต่สุดท้ายกลับเป็นแบบนี้ เราบอกเพื่อนในกลุ่มบางคน ทุกคนคิดเหมือนเราค่ะ ว่าแฟนของเพื่อนเราคนนนี้เปลี่ยนไปแล้ว รวมถึงเพื่อนของเรา
-เดี๋ยวเรามาเขียนต่อนะค่ะ-
ปล. เราเพิ่งหัดตั้งอาจจะพิมผิดบ้างขออภัยนะคะ