....วันนี้ บังเอิญผมมีประสบการณ์มึนๆ กับ มนุษย์ป้า คนนึง...ที่อยากจะเล่าให้ฟังครับ....เลยขอยืม ID ขอพี่สาวมาระบายหน่อย 555+

เรื่องมันมีอยู่ว่า ตัวผมเองก็เป็นแค่เด็กนักศึกษาปี 1 ทุกๆกลางวันผมจะไปรับแฟนไปกินข้าว เสร็จแล้วก็จะไปส่งที่วิทลัย
วันนี้ก็เช่นกัน แต่พอผมไปส่งเธอที่หน้าวิทลัย ก็มีป้าคนหนึ่งสวมเสื้อสีชมพูใส่กางเกงยีน เดินเข้ามาหาผมกับแฟน แบบอารมณ์เสีย
แล้วป้าแกก็กับผมขึ้นว่า "พี่ช่วยไปส่งที่หน้าโค้งแจ่งหัวรินหน่อยได้ไหม....โบกรถแดง ไม่รู้ตั้งกี่คันไม่ยอมไปสักคัน"
ตอนนั้นไอผมก็ตะหงิดๆกับคำทักทายที่เรียกผมว่าพี่ละ เพราะดูยังไงๆก็รู้ว่าป้าแกแก่กว่าผม
แต่ด้วยความใจดีของแฟนผม เธอบอกว่าช่วยไปส่งเค้าเถ่อะสงสารเค้า
ผมก็เลยตามใจแฟน เลยช่วยไปส่งป้าเค้าซะ ไหนๆก็เป็นทางผ่านกลับบ้านผมพอดี ผมคิดงั้น

พอขี่รถไปถึงคูเมืองที่ป้าแกขอให้ไปส่ง แกก็บอกตรงไปอีกหน่อยพี่ เทรินอีกหน่อยนึง เลี้ยวอีกหน่อย ตรงไปอีกนิดๆ อีกนิดๆ
ตลอดทางแกบ่นไม่หยุด ด่ารถแดงที่ไม่ยอมรับแกมาส่งที่หมาย ผมขับรถไปในใจก็คิดแกจะบ่นอะไรนักหนา
จนแกพาผมอ้อมไปอ้อมมาจนพาไปถึงคิวรถช้างเผือก
ผมก็คิด เออแล้วจะไปคิวรถช้างเผือกทำไมไม่พูดตั้งแต่แรกWa พาวนมาซะ.... ออกนอกเส้นทางที่จะกลับบ้านผม
ความมึนของป้าคนนี้ยังไม่จบ เมื่อไปถึงที่หมาย ป้าแกยังหันกลับมาพูดกับผมว่า

ป้า   "พี่ขอ 20 บาทได้ไหม จะกินเอาไปซื้อข้าว" (นั่นเรียกผมว่าพี่อีกเระ)
ผม   "ผมมีเงินอยู่ 60 บาท จะเอาไปเติมน้ำมันก่อนกลับบ้านครับ"
ป้า   " ชิ!!!....." แกพูดออกมาดังมาก พร้อมกับสะบัดหน้าใส่ผม "ขอแค่ 20 ก็ไม่ได้"
แล้วก็เดินสะบัดตูดแบบเสียอารมณ์สุดๆ เหมือนผมไปทำอะไรไม่ดีกะแกงั้นแหละ
แล้วแกก็เดินจากผมไปโดนที่ไม่ขอบคุณเรื่องที่ผมมาส่งสักคำ
นาทีนั้นผมเงิบเลยครับคิดอะไรไม่ออก อึ้งงง อย่างเดียว....คนอย่างนี้ก็มีด้วยเหรอครับ พี่น้อง

ผมขับรถมอไซต์ด้วยความคิดมึน และ งง กับคำพูดของป้าแกจนถึงบ้าน
แล้วคิดกับตัวเองมาตลอดสรุปผมผิดที่ไม่ได้เงินป้าแก 20 บาทใช่ไหม