ดิฉันเข้ามาทำงาน Part-time ตั้งแต่ตอนม.3 เพราะพี่สาวกับพี่ชายเป็น พงน ที่บริษัทแห่งนี้ แล้วก็ได้เจอกับพี่คนนึงอายุห่างกัน 14 ปี คุยๆกันมา 3 ปีจึงตัดสินใจคบกันก็ทำงานมาเรื่อยๆความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เค้าก็ดี ทำตัวเสมอต้นเสมอปลายตลอด เมื่อฉันจบม.6 ก็ได้เข้ามาทำงานตรงนี้มากขึ้นได้รู้จักพี่ๆร่วมงานกับแฟนฉันทุกคนน่ารักมาก ก็ได้ฟังเรื่องราวของแฟนมาโดยตลอดซึ่งก็ไม่ได้บอกคนในบริษัทว่าเราคบกับพี่คนนี้อยู่ พี่เค้ามีกิติศัพท์เรื่องผู้หญิงตลอด เราก็ฟังๆไว้เพราะมันเป็นเรื่องในอดีตของพี่เค้าก็ไม่ได้เก็บมาคิดมากเพราะปัจจุบันเค้ามีเวลาให้เราและดูเหมือนจะไม่ได้มีเวลาอื่นไปดูแลใคร ค่ะก็ราบรื่นมาเรื่อยๆ ฉันขึ้นปี 2 แล้วพี่ๆก็มาเลี้ยงฉลองจบโปรเจ็คนึก็จนมาวันนึงเมื่อฉันกับพี่เค้ามีอะไรกันฉันไม่เสียใจเลย เพราะรักและไว้ใจมากดูใจกันมาหลายปี จนกระทั่งไม่นานมานี้เพิ่งเข้าไปส่องเฟสพี่เค้าเพราะดูหายไป ส่องเพราะคิดถึงค่ะ ปรากฏว่าเจอรูปแต่งงานของพี่เค้าดูวันที่เป็นต้นปีที่ผ่านมาไม่นานเองค่ะ ฉันจุกมาก ทำได้แค่ร้องไห้และระบายให้เพื่อนสนิทฟัง เราก็รอดูอาการของพี่เค้าว่าปิดมาได้ยังไง ตั้งนานแล้วถ้าแต่งงานแล้วทำไมยังมาพูดคุยทำตัวปกติเหมือนเดิม พี่เค้าเป็นคนซื่อสัตย์มากไม่เคยโกหกใคร(ในสายตาเราตอนนั้นนะคะ) เค้าเห็นเราเงียบไปต่างจากเดิมที่เป็นเด็กพูดมาก แล้วก็ใต้ตาบวมช้ำจากการร้องไห้มาเป็นเวลาเกือบอาทิตย์ และเราก็ไม่ได้ตอบไลน์หรือชวนเค้าไปไหนเลยในระยะเวลาที่ผ่านมา เค้าก็คงสงสัยอ่ะค่ะ ก็กลางคืนผ่านไปเค้าก็อยู่กับเราทั้งคืน กลางคืนก็คงเห็นเราแอบร้องไห้ค่ะ เข้ามาสะกิดถามว่าเป็นไร เราก็ๆม่ได้ตอบเอาผ้าคลุมโปงไป กลางตืนเค้าก็ทำเหมือนเดิมค่ะ อย่างว่านะผู้ชาย ตื่นเช้ามาเค้าก็พูดว่า ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องร้อง คือเค้ารู้อยู่แก่ใจค่ะว่าเราร้องไห้ทำไม เป็นอะไรเค้ารู้หมด ทำไมต้องแกล้งโง่และทำตัวปกติเหมือนเดิมด้วยคะ จะกั๊กไว้หรอ พอเห็นเราคุยกับเพื่อนร่วมงานคนอื่นที่เพิ่งเข้ามาก็ทำตัวเกาะแกะให้รู้ ตอนนี้พี่ชายและพี่ๆคนอื่นสงสัยในความสัมพันธ์ของเรากะพี่เค้าค่ะก็ถาม ทุกคนเตือนว่าเค้าแต่งงานละนะ เราเข้าใจนะคะ ต่อจากนี้จะพยายามตัดใจและห่างออกมา เสียใจแทนเมียเค้าด้วยค่ะ นอกจากเราแล้วเค้าก็คงมีคนอืานด้วยเช่นกัน ตอนนี้ทำได้แค่รู้สึกผิดกับตัวเองครอบครัวและเมียของเค้าเท่านั้น