...บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงเเว่ว สะดุ้งเเล้วเหลียวเเลชะเเง้หา
เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต
เเล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันเเสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้เเต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
เเม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ¶
☻อันกวีศรีสุนทรท่านสอนสั่ง
กิรดังยินมาแต่เก่าก่อน
ขอกราบลงแทบเท้าท่านครูกลอน
"ภู่" สุนทร วันรำลึก นึกถึงครู ☻
ด้วยจิตรคารวะ.
============......อย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ===============
เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต
เเล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันเเสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้เเต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
เเม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ¶
☻อันกวีศรีสุนทรท่านสอนสั่ง
กิรดังยินมาแต่เก่าก่อน
ขอกราบลงแทบเท้าท่านครูกลอน
"ภู่" สุนทร วันรำลึก นึกถึงครู ☻
ด้วยจิตรคารวะ.