เคยเห็นกระทู้เกี่ยวกับวีรกรรมมนุษย์ป้ามานักต่อนัก ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเอง เรื่องมีอยุ่ว่าผมไปทำธุระแถวเพชรบุรีช่วงๆใกล้กับ รพ.กรุงเทพ ผมจะไปพันทิปครับพอดีตอนนั้นรถติดบวกกับความขี้เกียจเลยคิดว่าวันนี้จะนั้งแท็กซี่ไปเลยเพราะเบิกค่าแท็กซี่ได้ ผมเลยรอแท็กซี่ระหว่างนั้นผมก็เห็นป้าคนนึงอายุประมาณ50ปลายๆถึง60ต้นๆ มาดแบบอาซิ่มเล็กๆยืนอยู่ มันทำให้ผมนึกถึงมนุษย์ป้าขึ้นมาทันที แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก จนผมเรียกแท็กซี่ก่อนขึ้นผมก็ถามแท็กซี่ว่าไปพันทิปแท็กซี่บอกไป ผมก็ขึ้นรถและกำลังปิดประตูทันใดนั้นเองป้าคนนั้นก็แปลงร่างเป็นมนุษย์ป้าทีนที แกรีบมาขว้าประตูไว้แล้วถามผมแบบไม่ทันตั้งตัวว่า"ไปพันทิปใช้ไหม ขอติดรถไปด้วยนะลงตรงประตูน้ำ" แล้วใช้ประโยคสุดคลาสสิกว่า "คนไทยด้วยกันช่วยกันๆ" ผมเลยเออออแบบงงๆ กว่าจะตั้งสติได้ก็ตรงแถวแยกมักกระสันแล้วพอตั้งตัวได้ผมก็เลยต้องใช้ปฎิบัติการดัดหลังมนุษย์ป้าซะหน่อย ด้วยการเปลี่ยนแผน ไม่ไปแล้วพันทิปกลับบ้านเลย บ้านผมอยู่รามอินทรา พอจังหวะรถใกล้ๆถึงทางขึ้นทางด่วนช่วงใกล้ๆแยกตัดไปชิดลมผมบอกคนขับว่า "เปลี่ยนใจแล้วไม่ไปพันทิปแล้วไปรามอินทราเลยขึ้น
ทางด่วนเลย" แล้วเป็นจังหว่ะดีที่ไม่มีรถช่องจ่ายเงินพอดี เลี้ยวปุ้บผมก็เอาเงินที่แอบเตรียมไว้จ่ายปั๊บ เอาให้มนุษย์ป้าไม่ทันตั้งตัว พอแกเห็นว่ารถขึ้นทางด่วนแกก็ตกใจแล้วถามผมว่าจะไปไหน ผมก็บอกว่าต้องไปรามอินทราแทนมีธุระด่วน เท่านั้นแหละครับป้าแกเริ่มโวยวายบอกจะลงๆ เหมือนแท็กซี่ก็จะเล่นตามเกมผมบอกป้าแกว่า ลงไม่ได้นะป้าตำรวจจับ แกหน้าถอดสีถามผมว่า "ไปรามอินทราทำไมไม่บอกฉัน ฉันจะไปประตูน้ำนะ" ผมก็บอกแบบไม่ใยดีว่า "ผมไม่ได้ขอให้ป้าขึ้นมานะ ป้าขึ้นมาเอง" ป้าแกก็งอแงใหญ่บอกจะลงถ้าแต่มันลงไม่ได้เพราะมันบนทางด่วน แกก็งอแงต่อเลยว่า "ฉันจะกลับยังไง พาฉันมาทำไม" ทำหน้าคล้ายๆจะร้องไห้ แต่ใจผมตอนนั้นเหี้ยมครับ ไม่สนจนรถมาลงจากทางด่วนช่วงนามอินทรา กม.6ถึงจุดนี้ป้าแกลงได้แล้ว แต่แกไม่ยอมลงครับ แกบอกไม่รุ้จักทาง จะไปลงพร้อมผม ในใจผมต้อนนั้นคิดว่ากะตามguไปถึงบ้านแน่ ผมเลยบอกให้คนขับไปแฟชั่นไอส์แลนด์เลย เพื่อจะได้ชิ่งง่ายๆ พอถึงแฟชั่นผมรีบจ่ายตังแบบไม่เอาตังทอนเลย ตอนลงป้าแกก็ยังบ่นอุ๊บอิ๊บ ถามผมว่าผมจะกลับไปประตูน้ำยังไง ผมเลยบอกให้นั้งรถตู้อนุสาวรีย์ไป สรุปวันนั้นผมหมดตังค่าแท็กซี่ไป 300 แต่ได้พามนุษย์ป้านั้งรถเล่นโดยที่แกงอแงตลอดทาง บอกว่ารู้งี้ไม่ขึ้นมาดีกว่า พาฉันไปไหน ฉันจะกลับยังไง ผมตอบทุกคำถามของแกด้วยขับตอบเดียวว่า "ผมไม่ได้ขอให้ป้าขึ้นมานะครับ" สงสารก็สงสารนะครับ แต่ในใจลึกๆทำไมสะใจเล็กๆก็ไม่รู้ เสียดายอย่างเดียววันนั้มือถือแบตหมด ไม่งั้นได้เห็นมนุษย์ป้างอแงกันแล้ว

เพิ่มเติมนะครับ จริงๆก็ไม่ได้อยากทำถึงขนาดนั้นแต่ต้องไปเห็นกิริยาท่าทางครับ บอกตรงๆหมั่นไส้มาหๆ ลืมบอกไปว่าพอแกขึ้นนถได้แล้วแกก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาคุย คุยเสียงดังมากเหมือนนั้งอยู่บนรถตัวเอง คุยเรื่องแชร์ว่าใครจะเปีย คุยเรื่องหวยว่าใครมีเลขอะไร ไม่เกรงใจผมที่ให้ขึ้นรถมา(โดยไม่เต็มใจ) ไม่เกรงใจคนขับว่าจะทำให้เสียสมาธิ ถ้าแกมาขอกันดีๆหรือบอกก่อน ต่อให้แกจะช่วยหารผมก็ไม่เก็บหรอหครับ  ผมน่ะถึงจะแรงโลกผมจะไม่สวย แต่ผมก็ไม่ "" หรอกครับ ถ้าไม่สุดทนจริงๆ