ผมคบกันแฟนมา 5 ปี ครับ ผมเคยนอกใจเธอครับ คือคุยเล่นไปทั่ว ชอบคนนั้นที คนนี้ที แต่ผมให้เธอเป็นที่1 เสมอ แต่ผมกลับละเลเธอ ไม่ค่อยสนใจ ไม่ค่อยแคร์ ไม่ค่อยดูแล เท่าที่ควรเพราะผมคิดว่าคบกันมาตั้งนานคงไม่เลิกกันหรอก ความใส่ใจลดลง แต่เธอรู้ทุกอย่างครับเธอรู้ว่าผมคุยกับคนอื่นแต่เธอเลือกที่จะไม่พูด ผมก็คุยคนอื่นไปเรื่อยๆ บวกกะเธอเคยนอกใจผมมันทำให้ผมระแวงเธอด้วยแต่เมื่อเธอกลับมาผมก็ยังระแวงเธอมากจาเธอเคยพูดว่าอึดอัดเหมือนติดคุก แต่เธอก็ทนมาตลอดเกือบ 2 ปี  ช่วงก่อนปีนี้ประมาน พฤษจิกายน ได้ 2 3 เดือน เธอแอบคุยกับคนใหม่ตอนแรกเธอบอกเป็นแค่เพื่อนไปๆมมาๆเธอคุยกะคนๆนั้นทุกันแล้วไปชอบกันแต่ผมไม่รู้ จนเธอขอเลิกผม ด้วยเหตุผลที่ว่าผมระแวงไม่เข้าใจเธอแล้วก็พยายามไม่ให้ผมติดต่อเธอ ทั้งไลน์ ทั้งโทร หรือเฟรส ด้วยเหตุผลที่ต้องการตัดหรือต้องการลืมผมให้ได้ ซึ่งผมก็เข้าใจแบบนั้น จนวันนึงเพื่อนเค้าสงสารผมเลยโทรมาบอกผมว่าเธอไปคบกับอีกคน แต่เธอต้องการให้ผมเข้าใจว่าเธอเลิกแล้วเธอก็ไม่ได้มีใครเธอเจ็บปวดเหมือนผมซึ่งเธอจะพยายามเพ้อในเฟรสในไลน์เสมอ แต่เพื่อนเธอบอกว่าเธอแค่สร้างภาพความจริงพอเธอร้องไห้ถ่ายรูปเพ้อลงเฟรสเสร็จก็ไปหาอีกคนซึ่งผมอึ้งมาก ผมเจ็บปวดมากครับ ความสำนึกผิดทุกอย่างเข้าสู่สมอง ผมพยายามง้อเธอ แต่เธอก็ไม่ดี จนผมเริ่มทำใจยอมรับผมกรรมที่ผมก่อ แล้วก็จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ พอเธอเห็นผมเริ่มทำใจได้เธอก็กลับมาประมาณว่า ส่งข้อความมมา ไลน์มา เพ้อในเฟรสยังรักยังแคร์  ยังห่วงผม ถ้าเธอเรียนจบจะเลิกกับคนนั้นมาคบกะผม เพราะเธอไม่ได้รักคนนั้น เธอรักผม อีกอย่างคนๆนั้นก็ต้องย้ายกลับไป ตจว แล้วคนๆนั้นก็รู้ว่าเธอยังรักผมอยู่ อยากให้เรากลับไปคบกันพร้อมกับบอกว่าเธอไม่เคยมีอะไรกับคนนั้นขอให้ผมเชื่อเธอผมเธอบอกว่าผมน่าจะรู้จักเธอดีที่สุด แล้วเธอก็พูดเรื่องอดีตที่ผมเคยนอกใจเธอครับมพูดใส่ผม จนตอนนี้ผมรู้สึกแย่ รู้สึกผิดมากจน กักขังตัวเองไม่กล้าคบคัย ผมควรทำยังไงดีครับ ผมควรให้โอกาสเธอ รอเธอ ตัดใจ หรืออะไรครับ ผมรู้สึกผิดกับเธอมากจนผมไม่กล้าแม้แต่ขยับตัว  ผมไม่รู้เธอต้องการอะไรจากผม เธอยังรักผมอยู่หรือแค่กั๊ก หรืออะไรครับ