คือผมได้เจอผู้หญิงคนนึ่งในเกมส์หน่ะครับ .
เราคบกันมาเกือบจะ 4 เดือนแล้ว ผมกับเธอคุยไลน์กันทุกวัน
เรามีความสุขกันมากในทุกๆ วัน ได้เล่นเกมส์ด้วยกัน คุยกัน ส่งกันเข้านอน (ผ่านโทรศัพท์นะครับ)
ถ้าไม่นับเวลาทะเลาะกัน เขาเป็นแฟนที่พิเศษที่สุดที่เคยมีมาตลอด 22 ปีของผม
วันเกิดเขาที่ผ่านมา ผมทำของขวัญให้เขาด้วยตัวผมเอง และทุกๆ เดือนในครบรอบ
ผมจะให้ดอกไม้เธอ 1 ช่อครับ ตลอดเวลาที่ผมครบกับเธอ เธอทำให้ผมมีความสุขมากจริงๆ
และเวลาที่ทะเลาะกัน ไม่ว่าใครจะเริ่มก่อน หรืออารมณ์ร้อนก่อน ผมต้องเป็นคนขอโทษก่อนเสมอ
" เพราะเป็นข้อตกลงของเรา เพราะเธอไม่ชอบขอโทษใคร และก็ง้อใครไม่เป็น "
(โรคของผู้หญิงที่ผู้ชายเข้าใจกันดี " เอาแต่ใจ ") แต่พักหลังๆ ผมก็ไม่ค่อยได้ง้อหรอกครับ
ไม่ใช่ไม่อยากทำนะครับ แต่ผมอยากให้เขารู้ตัวเขาเองบ้าง มีเหตุผลกับมันบ้าง
แต่ส่วนมากฝ่ายผมเองที่ชวนเขาทะเลาะ ด้วยคำถามที่งี่เง่าๆ ปนๆ ไปกับความห่วง หวง นี้แหละครับ
(ผมเป็นคนจำพวกชอบคิดมากกับอะไรเล็กๆ น้อยๆ )
ที่ผมถามเธอไม่ใช่ชวนทะเลาะนะครับ ไม่ใช่ที่จะงี่เง่าใส่ แค่ผมอยากรู้ อยากได้คำตอบในสิ่งที่ผมถาม
กลับโดนว่าว่า " งี่เง่าบ้าง อย่าชวนทะเลาะได้ไหมปัญญาอ่อน เบื่อ รำคาญไม่อยากทะเลาะด้วย เลิกกันไหม ? "
แต่ทำไมเขาไม่เคยคิดเลยกับคำถามที่ผมถาม ว่าผมแค่ห่วงรึเปล่า ตอบมาก็จบจริงปะ T_T

แล้ววันนี้ผมก็โดนถามว่าเลิกกันไหม? และผมก็ไม่ได้แก้ตัวอะไรกับการที่เขาบอกว่าผมงี่เง่าน่าเบื่อ
เพราะผมเป็นอย่างงั้นจริง ๆ นิสัยแย่ๆ ของแต่ละคนย่อมมีใช่ไหมครับ แค่ยอมรับมันไม่ได้หรอ
เหมือนที่ผมยอมรับเขาที่เขาเอาแต่ใจ ขี้โมโห ตอนนี้ผมได้แค่นอนเฉยๆ ดูหนัง ทำลืมๆ มันไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

อยากลองให้เข้าใจผู้ชายที่เป็นที่รักของคุณบ้าง ถ้าเขาทำอะไรไม่ดี หรือนิสัยที่เป็นนิสัยของเขา
ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี นั้นก็คือตัวเขาใช่ไหมครับ เรารักเขาที่เป็นเขา หรือเรารักเขาเพราะ ? . ..
(ไม่รวมการไปชู้ครับ 55 ใครๆ ก็คงรับไม่ได้)