เราคบแฟนคนนึงมาประมาณ 1 ปีกว่าๆได้ เราเชื่อใจเค้า และรักเค้ามากจนบางครั้ง รักมากกว่ารักตัวเองเสียด้วยซ้ำ เรายอมเค้าแทบทุกอย่าง บางครั้งงี่เง่าบ้าง ทะเลาะกับบ่อยก็เพราะตัวเราเริ่มเอง แต่สุดท้ายเราก็มาขอโทษเค้าเองทุกครั้ง
เราลงทุนใช้วันหยุดส่วนตัวไปอยู่กับเพราะเราอยากดูแลเค้า อยากอยู่ด้วย ใช้เวลาด้วย
วันเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน เค้าเริ่มเปลี่ยนไป บอกไม่ว่างๆตลอด เค้าค่อนข้างติดงาน เราเข้าใจ
แต่มันเจ็บเมื่อมาคืนหนึ่งเราแอบเล่นคอมฯของเค้า แล้วเห็นข้อความที่เค้าคุยกับ ผู้ญ คนอื่นประมาณสองคน
เค้าบอกกับผู้ญคนแรกว่า เค้าไม่มีแฟน โสด
บอกคนที่สองว่า เตงคืนนี้โทรหาได้ไหม (ทั้งๆที่ผู้ญ คนนั้นคือเพื่อนเราแท้ๆ)
คือแบบ เราทนไม่ไหว เราอยากร็ว่ามีไรมากกว่านี้อีกไหม เราเลยเปิด iPad เขามาเล่นก็ปรากฎเจอรูปที่เค้าถ่ายกับผู้ญคนอื่นอีก หน้าแนบหน้า ในห้องนอน ในโรงแรม!! ซึ่งเราจำได้ว่าวันที่เค้าไปโรงแรมนี้ เค้าก็นัดเราให้ไปหาด้วยในวันเดียวกัน คืออยากรู้ว่าเอาเวลาไหนไปเจอกัน
ในคืนนั้นเราใจแทบสลาย เราอยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล เราสูดหายใจลึกๆและบอกกับตัวเองในใจว่า "เอาเถอะ ให้อภัยเค้าเถอะ เราเชื่อว่ารักแท้จะทำให้เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองได้..."
ทุกๆอย่างก็เหมือนจะดี ผ่านไปอีกไม่กี่เดือน เราก็ยังทะเลาะกันเหมือนเก่าแต่น้อยลง เพราะด้วยความที่เราเป็นที่ไม่อยากจะยอมอะไรๆใคร
ท้ายที่สุด เค้าส่งข้อความมาบอกเลิกเรา เราง้อเค้าอยู่ประมาณ เกือบครึ่งเดือน เค้าไม่ยอมเราจึงค่อยๆทำใจ แต่ในใจก็ยังโหยหา...
หลังจากนั้น เค้าเริ่มจีบ ผู้ญ รุ่นพี่...คนนึง ในวันเกิดเรา เค้าไปหา ผู้ญคนนั้นที่ กทม ถ่ายรูปลง IG พร้อมบอกว่า "เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต"
...
//แต่นั้นเป็นวันเกิดที่แย่ที่สุดสำหรับเรา
ผ่านไปอีกราวๆสามเดือน เค้ากลับมาโทรมาหา เล่าชีวิตการงานให้ฟัง ด้วยความที่ยังรักเรา ก็ยอมเค้า...
เราคบกันต่อระหว่างนั้น แต่คราวนี้เหมือนเค้าจะคบกับเราแบบแอบๆ คือไม่กล้าโพสรูป หรืออะไรๆเหมือนที่เคย เค้าบอกว่า "มันคือเรื่องส่วนตัว คนอื่นไม่จำเป็นต้องรู้"... เราก็พยายามเข้าใจนะ
ทุกๆอย่างเหมือนจะดีขึ้น... ในอีก 3 - 4 เดือน...
เรามาทำงานที่ กทม เค้าก็อยู่ ตจว ทำงานไป ระหว่างนั้นเราบอกเค้าว่า "เธอเราคิดถึงเธอมากนะ ว่างๆมาหาที่ กทม บ้างสิ"
เค้าบอกว่า อีกนานอะกว่าจะเข้า... เราก็ต้องยอมเข้าใจเค้าอีกครั้ง
จนกระทั้งวันหนึ่ง เราเริ่มสังเกตเห็นความไม่ปกติในเฟสเค้า จะมีผู้ญ คนนึงมาไลค์ มาเม้นรูปเค้าตลอด เป็นผู้ญ รุ่นพี่ คนใหม่..
เราขอให้เค้า หยุดได้ไหม ตัดได้ไหม เราไม่สบายใจ เราหวงเธอมาก
เค้าได้แต่บอกว่า ถ้าเธอรับไม่ได้ก็อย่าคุยเลย งานเรา ชีวิตเรามันต้องคุยกับคนเยอะๆอยู่แล้ว ทำไมต้องมาจู้จี้กับชีวิต...
เราก็ยอมเค้าอีกครั้ง หลังจากวันนั้นเราพยายามทำตัวให้ดีขึ้น เราส่ง ไลน์บอกคิดถึง เป็นห่วง บอกข่าวคราวชีวิต ตลอด
แต่ที่เค้าตอบเรากลับมาคือ "อืม" "ครับ" "ก็ดี" ทุกๆคำนั้นเย็นชาเหลือเกิน เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเพราะอะไร เราจึงหยุดคือ หยุดคุยกับเค้าไปสักระยะ
ประมาณ 1 อาทิตย์ อยู่ๆเค้าก็ up รูปว่าเค้าอยู่ลาดพร้าว อยู่กทม. เราคิดว่าเค้าคงมาเรื่องงาน และคงพักใน โรมแรมสักที่ซึ่งราคาคงถูกๆเพราะเค้าเคยบ่นว่า ว่าไม่มีเงินเป็นหนี้อยู่
แต่กระนั้น ฉันก็ไม่ได้ติดต่อเค้า ทำได้เพียงติดตามเค้าในไอจี ทุกๆวันที่เค้าอยู่ กทม.ฉันเชื่อว่าเค้ามาทำงานจริงๆ และฉันเป็นห่วงเค้ามาก กลัวว่าเค้าจะมีข้าวทานไหม ที่พักดีหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวก็โทรมาขออยู่กับเราก็ได้
แต่ด้วยบาปกรรม หรืออะไรก็ตามที่ฉันทำมา อยู่ก็มีเพื่อนมาบอกฉันว่า รูปญ รุ่นพี่ ที่เค้าเคยคุยด้วย up สถานที่เดียวกันกับที่ๆเค้าเคยไปทุกรูปเลย
ไม่ว่าจะเป็น ร้านอาหาร ที่ที่เค้าไป ร้านของหวาน ร้านหนังสือ ...
หัวใจเราแทบสลายอีกครั้ง เราเลยโทรไปหาเค้า ถามว่าเค้าอยู่ไหน อยู่กับใคร...
เค้าตอบว่า "พักอยู่กับเพื่อน มาทำงาน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับแล้ว เรายังไม่อยากเจอเธอ เพราะเรายังไม่ลืมเธอ เราเจ็บเพราะเธอมาเยอะ"
คือแบบว่า เรางง เราไม่เคยนอกใจผู้ ช คนนี้เลยสักครั้ง เค้าเจ็บอะไร...
สุดท้าย... ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเรา เราเป็นพวกที่อยากรู้อะไรจริงๆต้องรู้ให้ได้ และก็ได้คำตอบว่า
เค้าพักอยู่กับ ผู้ญ รุ่นพี่นี้คนนั้นตลอดเวลาที่อยู่ กทม...
//ที่มันพีคกว่านั้นก็คือ เค้าเคยบอกเราว่า
เค้า "ถ้าเธออยากมีคนอื่นก็มีไป แต่ถ้าเธอไปนอนกับคนอื่น เราไม่ต้องกลับมาคุยกันเลย เราจบกัน!!"
เรา "เธอหวงเราหรอ?"
เค้า "เออ หวง!!"
เรา "เราไม่ทำหรอก เราไม่กล้าจะให้ใครนอกจากคนรักหรอกนะ"
คิดดูสิเค้าพักอยู่กับ ผู้ญรุ่นพี่ คนนี้มาอาทิตย์กว่าๆ คิดว่าทำอะไรกันบ้าง...
//เราเจ็บจนไม่มีน้ำตาแล้ว ทุกๆเวลาหากเรานึกถึงเรื่องนี้ก็จะเจ็บเสมอ งานและครอบครัวเป็นที่ทำให้เราหยุดคิดเรื่องบ้าๆนี้ได้ เราไม่รู้ว่าตัวเราจะรักใครได้อีกแล้ว เราเหมือนโดนหักหลังซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
....เราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เราได้แต่เก็บมันไว้จนวันนี้เราต้องการระบาย...
วัน เวลาคงช่วยเยียวยาความรู้สึกแย่ๆนี้ของเราได้
เมื่อเราโดนคนที่เรารักทั้งหัวใจ โกหกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนมารู้ความจริง...
เราลงทุนใช้วันหยุดส่วนตัวไปอยู่กับเพราะเราอยากดูแลเค้า อยากอยู่ด้วย ใช้เวลาด้วย
วันเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน เค้าเริ่มเปลี่ยนไป บอกไม่ว่างๆตลอด เค้าค่อนข้างติดงาน เราเข้าใจ
แต่มันเจ็บเมื่อมาคืนหนึ่งเราแอบเล่นคอมฯของเค้า แล้วเห็นข้อความที่เค้าคุยกับ ผู้ญ คนอื่นประมาณสองคน
เค้าบอกกับผู้ญคนแรกว่า เค้าไม่มีแฟน โสด
บอกคนที่สองว่า เตงคืนนี้โทรหาได้ไหม (ทั้งๆที่ผู้ญ คนนั้นคือเพื่อนเราแท้ๆ)
คือแบบ เราทนไม่ไหว เราอยากร็ว่ามีไรมากกว่านี้อีกไหม เราเลยเปิด iPad เขามาเล่นก็ปรากฎเจอรูปที่เค้าถ่ายกับผู้ญคนอื่นอีก หน้าแนบหน้า ในห้องนอน ในโรงแรม!! ซึ่งเราจำได้ว่าวันที่เค้าไปโรงแรมนี้ เค้าก็นัดเราให้ไปหาด้วยในวันเดียวกัน คืออยากรู้ว่าเอาเวลาไหนไปเจอกัน
ในคืนนั้นเราใจแทบสลาย เราอยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล เราสูดหายใจลึกๆและบอกกับตัวเองในใจว่า "เอาเถอะ ให้อภัยเค้าเถอะ เราเชื่อว่ารักแท้จะทำให้เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองได้..."
ทุกๆอย่างก็เหมือนจะดี ผ่านไปอีกไม่กี่เดือน เราก็ยังทะเลาะกันเหมือนเก่าแต่น้อยลง เพราะด้วยความที่เราเป็นที่ไม่อยากจะยอมอะไรๆใคร
ท้ายที่สุด เค้าส่งข้อความมาบอกเลิกเรา เราง้อเค้าอยู่ประมาณ เกือบครึ่งเดือน เค้าไม่ยอมเราจึงค่อยๆทำใจ แต่ในใจก็ยังโหยหา...
หลังจากนั้น เค้าเริ่มจีบ ผู้ญ รุ่นพี่...คนนึง ในวันเกิดเรา เค้าไปหา ผู้ญคนนั้นที่ กทม ถ่ายรูปลง IG พร้อมบอกว่า "เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต"
...
//แต่นั้นเป็นวันเกิดที่แย่ที่สุดสำหรับเรา
ผ่านไปอีกราวๆสามเดือน เค้ากลับมาโทรมาหา เล่าชีวิตการงานให้ฟัง ด้วยความที่ยังรักเรา ก็ยอมเค้า...
เราคบกันต่อระหว่างนั้น แต่คราวนี้เหมือนเค้าจะคบกับเราแบบแอบๆ คือไม่กล้าโพสรูป หรืออะไรๆเหมือนที่เคย เค้าบอกว่า "มันคือเรื่องส่วนตัว คนอื่นไม่จำเป็นต้องรู้"... เราก็พยายามเข้าใจนะ
ทุกๆอย่างเหมือนจะดีขึ้น... ในอีก 3 - 4 เดือน...
เรามาทำงานที่ กทม เค้าก็อยู่ ตจว ทำงานไป ระหว่างนั้นเราบอกเค้าว่า "เธอเราคิดถึงเธอมากนะ ว่างๆมาหาที่ กทม บ้างสิ"
เค้าบอกว่า อีกนานอะกว่าจะเข้า... เราก็ต้องยอมเข้าใจเค้าอีกครั้ง
จนกระทั้งวันหนึ่ง เราเริ่มสังเกตเห็นความไม่ปกติในเฟสเค้า จะมีผู้ญ คนนึงมาไลค์ มาเม้นรูปเค้าตลอด เป็นผู้ญ รุ่นพี่ คนใหม่..
เราขอให้เค้า หยุดได้ไหม ตัดได้ไหม เราไม่สบายใจ เราหวงเธอมาก
เค้าได้แต่บอกว่า ถ้าเธอรับไม่ได้ก็อย่าคุยเลย งานเรา ชีวิตเรามันต้องคุยกับคนเยอะๆอยู่แล้ว ทำไมต้องมาจู้จี้กับชีวิต...
เราก็ยอมเค้าอีกครั้ง หลังจากวันนั้นเราพยายามทำตัวให้ดีขึ้น เราส่ง ไลน์บอกคิดถึง เป็นห่วง บอกข่าวคราวชีวิต ตลอด
แต่ที่เค้าตอบเรากลับมาคือ "อืม" "ครับ" "ก็ดี" ทุกๆคำนั้นเย็นชาเหลือเกิน เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเพราะอะไร เราจึงหยุดคือ หยุดคุยกับเค้าไปสักระยะ
ประมาณ 1 อาทิตย์ อยู่ๆเค้าก็ up รูปว่าเค้าอยู่ลาดพร้าว อยู่กทม. เราคิดว่าเค้าคงมาเรื่องงาน และคงพักใน โรมแรมสักที่ซึ่งราคาคงถูกๆเพราะเค้าเคยบ่นว่า ว่าไม่มีเงินเป็นหนี้อยู่
แต่กระนั้น ฉันก็ไม่ได้ติดต่อเค้า ทำได้เพียงติดตามเค้าในไอจี ทุกๆวันที่เค้าอยู่ กทม.ฉันเชื่อว่าเค้ามาทำงานจริงๆ และฉันเป็นห่วงเค้ามาก กลัวว่าเค้าจะมีข้าวทานไหม ที่พักดีหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวก็โทรมาขออยู่กับเราก็ได้
แต่ด้วยบาปกรรม หรืออะไรก็ตามที่ฉันทำมา อยู่ก็มีเพื่อนมาบอกฉันว่า รูปญ รุ่นพี่ ที่เค้าเคยคุยด้วย up สถานที่เดียวกันกับที่ๆเค้าเคยไปทุกรูปเลย
ไม่ว่าจะเป็น ร้านอาหาร ที่ที่เค้าไป ร้านของหวาน ร้านหนังสือ ...
หัวใจเราแทบสลายอีกครั้ง เราเลยโทรไปหาเค้า ถามว่าเค้าอยู่ไหน อยู่กับใคร...
เค้าตอบว่า "พักอยู่กับเพื่อน มาทำงาน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับแล้ว เรายังไม่อยากเจอเธอ เพราะเรายังไม่ลืมเธอ เราเจ็บเพราะเธอมาเยอะ"
คือแบบว่า เรางง เราไม่เคยนอกใจผู้ ช คนนี้เลยสักครั้ง เค้าเจ็บอะไร...
สุดท้าย... ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเรา เราเป็นพวกที่อยากรู้อะไรจริงๆต้องรู้ให้ได้ และก็ได้คำตอบว่า
เค้าพักอยู่กับ ผู้ญ รุ่นพี่นี้คนนั้นตลอดเวลาที่อยู่ กทม...
//ที่มันพีคกว่านั้นก็คือ เค้าเคยบอกเราว่า
เค้า "ถ้าเธออยากมีคนอื่นก็มีไป แต่ถ้าเธอไปนอนกับคนอื่น เราไม่ต้องกลับมาคุยกันเลย เราจบกัน!!"
เรา "เธอหวงเราหรอ?"
เค้า "เออ หวง!!"
เรา "เราไม่ทำหรอก เราไม่กล้าจะให้ใครนอกจากคนรักหรอกนะ"
คิดดูสิเค้าพักอยู่กับ ผู้ญรุ่นพี่ คนนี้มาอาทิตย์กว่าๆ คิดว่าทำอะไรกันบ้าง...
//เราเจ็บจนไม่มีน้ำตาแล้ว ทุกๆเวลาหากเรานึกถึงเรื่องนี้ก็จะเจ็บเสมอ งานและครอบครัวเป็นที่ทำให้เราหยุดคิดเรื่องบ้าๆนี้ได้ เราไม่รู้ว่าตัวเราจะรักใครได้อีกแล้ว เราเหมือนโดนหักหลังซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
....เราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เราได้แต่เก็บมันไว้จนวันนี้เราต้องการระบาย...
วัน เวลาคงช่วยเยียวยาความรู้สึกแย่ๆนี้ของเราได้