คือเราไม่เคยเล่นหรือเป็น member ของพันทิปมาก่อน ได้เเค่ติดตามอ่านตามกระทู้ต่าง ๆ
ไม่เคยเเสดงความคิดเห็นหรืออะไรเลยค่ะ เเต่วันนี้ที่สมัครมา เเค่อยากจะลองมาเล่าประสบการณ์ความรัก ..
ใช่ค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย " เรารักกับคอมพิวเตอร์มาสองปี "
จริง ๆ เเล้วเราเชื่อว่าความรักของเราน่าจะเคยเกิดขึ้นกับหลาย ๆคนนะ ความรักบนโลกออนไลน์
เราไม่รู้ว่าเราโง่เง่า ซื่อบื้อหรือจะเรียกว่ามโนก็ได้นะ ฮ่า ๆ เราขอบอกกอนว่าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก เพราะเราใช้ชีวิตมาในครอบครัวที่ไม่ค่อยสมบูรณ์นัก เราชินกับการที่จะอยู่คนเดียว ไปไหนคนเดียว กินข้าวดูหนังคนเดียว คือใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับตัวเองมากกว่าคนอื่น เพราะเราไม่ได้อยู่กับพ่อเเม่หรือพี่น้องคนไหน เอิ่มม . ไม่รู้ว่าเกริ่นเยอะไปหรือเปล่า ฮ่า ๆ ซึ่งเพื่อนของเรา เเน่นอนค่ะ นั่นคือ " โลกออนไลน์ " ไม่ว่าจะเป็นเกมส์ โซเชี่ยลหรืออะไรต่าง ๆนาๆ
เราเป็นคนที่มีเพื่อนในโซเชี่ยลมากกว่าชีวิตจริงค่ะ เเละเพื่อนส่วนใหญ่ที่คบกันอยู่ทุกวันนี้ส่วนหนึ่งรู้จักกันจากในเกมส์ออนไลน์ทั้งนั้นค่ะ
เราเป็นหญิงเเกร่งเปรียบประหนึ่งควายโคมันยองในโลกออนไลน์ เราเป็นผู้หญิงที่ปากจัด เอาง่าย ๆ คือเราไม่หวั่นต่อเกรียนในเกมส์ออนไลน์ทุกเกมส์ที่เราเจอ
เเน่นอนค่ะเวลาเล่นเกมส์ต้องเจอผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิงอยู่เเล้ว การจะอยู่ได้บนโลกออนไลน์อย่างนึงที่เราเชื่อคือ " ต้องเข้มเเข็ง "   //ดูเเมนไปมั้ย  ;w;

เอาล่ะ !! เราจะมาเข้าเรื่องเลยละกันนะ ถึงความรักอันยิ่งใหญ่ (หรอ) ของเราในครั้งนี้ !!
ย้อนไปเมื่อเกือบ 3 ปีที่เเล้ว ...
ขอออกตัวล้อฟรีก่อนเลยว่า "เราไม่เคยคิดจะมีเเฟนจริงจังในโลกออนไลน์" เพราะเราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดูปลอม ๆ ยังไงไม่รู้นะ ต่างคนต่างนั่งอยู่ข้างหน้าจอคอมฯ ปลอมชื่อ ปลอมรูป ปลอมอายุ ฯลฯ เอาเป็นว่าหาบุคคลจริงได้ยากมาก ( ในสมัยตอนนั้นการ copy รูปกำลังระบาดมากนะ )
เราก็เลยไม่ได้สนใจคนที่มาจีบเราเท่าไหร่ เพราะเราเห้นมาเยอะจากคนที่มาจีบเพื่อนเรา พอคบกันจริงจังสุดท้ายก็มารู้ว่าเค้ามีครอบครัวอยู่เเล้ว (T_T)
เราเห็นตัวอย่างมาเยอะ มันยิ่งทำให้เราก่อกำเเพงสูงขึ้นกว่าเดิมอีก ว่าอย่าไปมีความรักในโลกออนไลน์เลย มีเเต่เสียกับเสีย ซึ่งบางคนก็เเย้งขึ้นมาว่า
" เห้ย !! มันก็มีนะ คนที่เค้าเจอกันในโลกออนไลน์เเล้วก็คบกันยันเเต่งงานมีลูก " เราก็เเค่ตอบกลับไปว่า " เออรู้ว่ามันมี เเต่ใน 100 คนจะมีซักกี่คนที่เจอเเบบนั้น "  เราคิดว่ามันยากมากนะ ที่จะเจอใครซักคนจากมุมนี้เเล้วคบกันต่อแบบยาว ๆ มาพูดถึงเกมส์ที่เราเล่นตอนนั้น มันคือเกมส์คลาสสิค มีมอนสเตอร์สีชมพูโดดดึ๋ง ๆ ไปมาน่ารักกุ้บกิ้บมาก ( เอ่อ .. เค้าเอ่ยชื่อได้มั้ยง่ะ หรือไม่ได้ เค้าไม่เคยตั้งกระทู้ในนี้ ;w; )  เอาเป็นว่าเป็นเกมส์ออนไลน์ยอดฮิตที่สมัยก่อนต้องเติมเวลาเล่นเกมส์นะคะ // เดาไม่ยากใช่ม้าา =w=

เราก็เล่นเกมส์ตามปกติของเราเหมือนทุกวัน จนมาวันนึงเรากำลังเดินเล่นอยู่ในเกมส์นั่นล่ะ เราจะเรียกสถานที่นั้นว่า " มอล์ " ก็เเล้วกัน เป็นที่ซื้อขายเเลกเปลี่ยนจิปาถะ เราก็เดินดูของเรื่อยเปื่อย จนไปเจอคน ๆ นึงต้องเเชทประมาณว่า " หา 1-1 champion "  ด้วยความเกรียนของเรา เเว้บเเรกที่เข้ามาในหัวคือ  " แหม เก่งจังเลยพ่อคู้ณณณ มาหาท้าชาวบ้านเค้า 1-1 " ด้วยความหมั่นไส้เลยคลิกเข้าห้องเเชทไปด่า 1 คำ

" กาก "
เเล้วเราก็กดออกมา ..   // ฮ่า ๆ บางทีเราก็เเอบนิสัยไม่ดีนะเนี่ย ;w;
เเต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้กดปิดห้องเเชทเเล้วออกมาด่าเรานะ (ปกติทำเเบบนี้จะโดนตามด่าคืน) เราก็เลยยิ่งหมั่นไส้เข้าไปอีก เลยกดเข้าห้องเเชทไปใหม่

" ไอกากเอ้ย "
เเล้วเราก็กดออกมาสเต็ปเดิม ฮ่าา ๆ คราวนี้รู้สึกว่าจะมีอาการ ผู้ชายคนนั้นกดปิดห้องเเชทเเล้วพิมพ์ในเกมส์กับเราว่า

" ... มาด่าทำไม รู้จักกันหรอ "
โถ ๆ ๆ ใครอยากรู้จักอะ หลงตัวเองซะจริง ด้วยความปากไวใจกล้าเเละหน้าไม่ค่อยบาง -////-  เราเลยพิมพ์ตอบกลับไปอย่างทันควัน

" ไม่ได้อยากรู้จัก อย่ามาหลงตัวเอง เเหม่เท่จังเลย "
หลังจากนั้นเราก็ยืนสกิลปากใส่กันไปหลายยกค่ะ เอาซะจนคนเเถวนั้นมานั่งอ่านกันเป็นเเถว มีเเอบส่งเสียงเชียร์ให้เรา 1-1 กับคนนั้นไปจะได้จบ
เรื่องอะไรเราจะไป 1-1 ล่ะคะ ก็เราเล่นอาชีพนั้นไม่เป็น ;w; ด้วยความเกรียนสุดขอบเเมพของเราทำให้ผู้ชายคนนั้นทนไม่ไหว เลยเรียกให้เราเข้ามาคุยใน Ts (โปรแกรม Teamspeak User น่ะค่ะ )  ด้วยความที่เรากำลังโมโหเลยเข้าไป พอไปถึงก็นักเลงใส่เค้าเลยประมาณว่า
" ไหนใครวะ ใครมันอยากมีปัญหา เข้ามาเเล้วเนี่ยโผล่หัวออกมาดิ "   // คุณพระ ขอบอกว่าตอนนั้นไม่มีสติค่ะ ;w;
เเล้วเค้าคนนั้นก็เข้ามาคุยกับเราค่ะ เราจะขอเรียกผู้ชายคนนั้นว่า " เม่ " ละกันเนอะ เป็นชื่อที่เราชอบเรียกเค้าคนนั้น เราก็เข้าไปด่ากันเเบบหูดับตับไหม้ เเต่ไม่ได้ด่าคำหยาบนะคะ ออกเเนวเกรียน ๆมากกว่า ..

พอถึงจุดนี้บอกเลยค่ะ ความรู้สึกของเรามันบอกว่า เห้ยยยยยยย!! สปาคอ่ะ  (>w<)
คือเราเป็นคนที่ชอบผู้ชายกวนประสาท ชอบผู้ชายที่มีบุคลิคเป็นส่วนตัว ยิ่งเจอคนที่เกรียน ๆ เรายิ่งชอบ สเปคเราค่อนข้างจะเเปลกนิดนึง (=__=)"
หลังจากที่เราได้คุยกับเม่วันนั้น มันทำให้เรารู้สึกว่า เห้ย ! เราอยากคุยกับเค้าไปเรื่อย ๆ ไม่อยากนอนเลย  // ในขณะนั้นมันดึกมากเเล้ว
เราก็เลยพูดกับเม่ประมาณว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้ามาคุยด้วยใหม่นะ อย่าลืมสอนเราเล่น Champion ด้วยล่ะ จะได้เเข่งกัน ..
เเล้วเราก็กด disconnect ออกมาด้วยจิตใจปั่นป่วนชวนสงสัย ว่าเรากำลังรู้สึกอะไรอยู่ตอนนี้ มันเป็นความรู้สึกที่สับสนว่ามันคือความชอบหรืออะไรกันเเน่

หลังจากวันนั้นมาเราก็เข้าไปคุยกับเม่ทุกวัน คุยกันเกือบทั้งวันเลย เรารู้สึกดีมากทั้ง ๆ ที่เม่ไม่ได้ทำอะไรให้เรารู้สึกพิเศษ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่ต้องบอกว่าเรากำลังทำอะไร เรารู้สึกได้เอง  ( ไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดยังไงนะคะ เเต่มันรู้สึกอิ่มเอมมีความสุขมากเลย ) เราก็คุยกันมาพักใหญ่ ๆ เราขอบอกก่อนเลยค่ะ ว่าผู้ชายคนนี้ทำให้เราเริ่มลดกำเเพงในใจเกี่ยวกับ " รักบนโลกอออนไลน์ " ได้เยอะเลยทีเดียว เพราะรู้สึกว่าเม่เเปลกไปจากผู้ชายทุกคนที่เราเคยลองคุย เราเป็นผู้หญิงที่ชอบค้นหาค่ะ ยิ่งผู้ชายที่เหมือนมีอะไรซ่อนอยู่หรือทำให้สงสัยเราจะชอบมาก มันทำให้เรารู้สึกอยากจะค้นหาตัวตนของเค้าไปเรื่อย ๆ .. เเละเมื่อเราเลือกที่จะค้นหาเค้าไปเรื่อย ๆ สุดท้ายเรากับเม่ก็ตกลงปลงใจที่จะลองคบกันค่ะ  (.////.)  ถือว่าเป็นข่าวช็อควงการในกิลด์ของเรามาก ทำเอาเพื่อน ๆ งงกันไปหมดว่าเราไปมีเเฟนตอนไหน เเฮ่ (>w<) หลังจากนั้นเรากับเม่ก็จะเล่นเกมส์ด้วยกันทั้งวัน เอาง่าย ๆ คือถ้าที่ไหนมีเราที่นั่นจะต้องมีเม่อยู่ด้วยตลอด เราก็จะคุย Ts กันตลอดพอปิดคอมเลิกเล่นก็จะโทรคุยกันทุกวัน เอาเป็นว่าชีวิตมีความสุขมากค่ะตอนนั้น ลืมไปเลยว่าเคยพูดอะไรไว้ตอนเเรก ลืมไปสนิทใจเลยค่ะ ว่าตัวเองเลี่ยงที่จะมีความรักในโลกออนไลน์ .. ณ ตอนนั้นคือทุกอย่างสดใสคัลเลอร์ฟูลมาก

เเต่ ..

เมื่อเราคุยกับเม่ไปได้ซักระยะ พอเข้าเดือนที่สอง ทุกอย่างเริ่มย่ำเเย่ลง เนื่องจากเรากับเม่มีนิสัยคล้ายกันคือ " การเอาชนะ " ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมักจะจบด้วยการ " งอน , ปิดโทรศัพท์ , ไม่ยอมมาคุยใน Ts " เพราะต่างคนต่างคิดว่าตัวเองไม่ผิด เรากล้าพูดได้เลยว่าใน 1 เดือนเราทะเลาะกันประมาณ 25 วัน เเละเราร้องไห้ตาบวมทุกครั้งที่ทะเลาะ เรากับเม่ทะเลาะกันบ่อยมาก ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเพื่อนชายของเราค่ะ เพราะกิลด์เรามีผู้หญิงแค่ 2 - 3 คนเท่านั้น เราเลยมีเพื่อนผู้ชายเยอะกว่า เม่ไม่ค่อยพอใจเวลาที่เราไปพูดเล่นหรือทำตัวสนิทกับใครเกินงาม // อันนี้เราเถียงกับเม่บ่อยมากทำนองว่า กะอิเเค่เพื่อนทำไมต้องโมโหหึงขนาดนี้ (_  _)"  เราก็จนปัญญาค่ะ พักหลังเลยลดความสนิทกับเพื่อนชายลงมานิดนึง เเต่มันก็ยังไม่หมดค่ะ เรากับเม่ทะเลาะกันอยู่ดี เเต่เราไม่เคยโกรธกันข้ามวันเลยนะ ส่วนตัวอาจเป็นเพราะเราเป็นคนที่โกรธง่ายหายเร็ว หลับไปตื่นนึงเราก็ไม่คิดอะไรเเล้วค่ะ เเล้วเม่ก็จะส่งข้อความมาขอโทษตลอดทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราก็ไม่เคยถือโทษอะไร เพราะเราก็คิดว่าเราก็มีส่วนผิดเหมือนกัน

เราใช้เวลานานมากค่ะเพื่อที่จะจูนส์ให้เข้ากับเม่ เราพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่เราจะไม่ต้องมาทะเลาะกันอีก เราเเค่อยากนอนหลับด้วยความรู้สึกดี ๆ ไม่ใช่ร้องไห้จนหลับไปเหมือนทุกวัน .. เพื่อนเราเห็นเราอาการไม่ค่อยดีบางคนก็เเนะนำให้เลิกคุย บางคนก็เเนะนำให้ค่อย ๆ ปรับตัว ตอนนั้นใจเราไม่คิดที่จะเลิกกับเม่เลยค่ะ เราคิดอยู่เรื่องเดียวคือจะแก้ปัญหาตรงนี้ยังไง ทำยังไงจะทะเลาะกันน้อยลงบ้าง .. เรารู้ค่ะคู่รักทุกคู่ต้องมีปากเสียง มีทะเลาะ มีไม่เข้าใจกัน เเต่คู่เรามันบ่อยเกินไป (T^T) จนในที่สุดเราก็รู้วิธีเอาชนะเม่ค่ะ นั่นคือ " เยือกเย็นเปรียบประหนึ่งน้ำเเข็งในช่องฟรีสอุณหภูมิติดลบ " เพราะเเต่ก่อนเราไม่ยอม เราเถียงสู้ ทุกอย่างมันเลยยิ่งเลวร้าย เราเลยเลือกที่จะเป็นคนยอม เเละ " เงียบ " เเละฟังสิ่งที่เม่กำลังพ่นใส่เราอย่างเมามันส์ (-_-) จนเม่หยุดเเล้วถามว่า " เงียบทำไม ? ไม่คิดจะพูดอะไรมั่งหรอ ? "  เราก็เลยตอบไปคำเดียวค่ะ ว่า " เรารักเม่นะ เลิกหงุดหงิดที "  ...  มันทำให้เม่เงียบเเละใจเย็นขึ้นได้เยอะเลยค่ะ  เราทำสิ่งที่เราไม่เคยทำหลายอย่าง เปลี่ยนตัวเอง ปรับนิสัยเเย่ ๆ ของตัวเอง ทำทุกอย่างเพื่อ " คนที่เราไม่เคยเเม้เเต่เห็นหน้า "

มีบางครั้งค่ะที่เรา skype คุยกัน เราจะเปิดกล้องตลอดแต่เม่ก็ไม่เคยเปิด แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร พูดกันตรงๆ เลยตอนนั้นเราไม่สนเรื่องหน้าตาว่าเค้าจะหล่อมั้ย หรือขี้เหร่ขนาดไหน เพราะสิ่งเเรกที่ทำให้เรารู้สึกชอบเค้า " คือนิสัยเเละความรู้สึก " เราเลยไม่สนว่าหน้าตาของเม่จะเป็นยังไง เราคิดว่าถ้าคบกันไปให้นานกว่านี้หน่อย คงจะต้องนัดเจอแหละ เป็นแฟนกันเราก็อยากจะดูหนัง กินข้าว ไปเที่ยว มีโมเม้นต์แบบมุ้งมิ้งบ้างตามภาษาผู้หญิงอะเนอะ เราเลี่ยงไม่ได้ค่ะ กับคำถามของเพื่อนเราที่ถามเราบาอยว่า ๆ " เห้ยแกไปเจอกันหรือยังอะ ระวังโดนหลอกนะ " หรือ " ไปเจอกันที่ไหนอะ เเล้วได้เจอตัวจริงยัง " บลาบลาบลาบลา เยอะเเยะ เราก็ได้เเค่ตอบตามจริงไปว่า " อ๋อ ยังไม่เคยเจอน่ะ "  เเล้วก็จะถูกเพื่อพ่นคำถามใส่มารัว ๆ ว่า

" โห เเล้วทุ่มเทขนาดนั้นให้คนที่ไม่เคยเจอเนี่ยนะ "   

... เรายอมรับค่ะ แปปนึงเราสะดุดกับคำถามนี้ ถึงกับต้องถามตัวเองเลยว่า เออว่ะ ทำทุกอย่างเพื่อคนที่ไม่เคยเจอเนี่ยหรอวะ พอคิดเเล้วก็ได้แค่สะบัดหัว สะบัดความคิดเเบบนี้ทิ้งไป เพราะเราก็ให้คำตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เราก็เก็บเอาคำพูดของเพื่อนมาคิดจนตัดสินใจพูดกับเม่ไปว่า

" เม่ไม่มีกล้องหรอ อยากเห็นหน้าแฟนมั่งอ่ะ "

เม่ก็ตอบกลับมาเเค่ว่าไม่มีกล้องเเค่นั้นเอง เเล้วก็ทำท่ามันนอยด์ ๆ ใส่เราว่า ทำไมหรอ ไม่เห็นหน้าเเล้วจะไม่คบหรอ กลายเป็นเรื่องทะเลาะกันไปอีก
แต่สิ่งนึงที่เม่ทำให้เรารักก็คือเม่ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เราปวดใจเลยค่ะ เราสบายใจมาก เพราะส่วนตัวแล้วเวลาเราคบใครเราจะไม่ถือวิสาสะขอเช็คนู่นนี่ เราปล่อยให้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเค้าไป เพราะเราก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเราเหมือนกันค่ะ

เราก็คบกับเม่จนมาถึงเดือนที่ 6 ค่ะ พูดว่าเป็นเดือนเเห่งความวิปโยคก็ว่าได้
เราตัดสินใจขอนัดเจอเม่ค่ะ ในวันที่ 14 เป็นวันครบรอบที่คบกัน 6 เดือน เเละเม่ก็บอกเราว่าจะมาค่ะ
เรานัดกับเม่ไว้ที่โรงหนังแห่งนึง เรานัดเม่ 6 โมงเย็นค่ะ เราก็แต่งตัวธรรมดาไป ไม่ได้เลิศหรูอะไรมาก เพราะส่วนตัวเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวสบาย ๆ นุ่งยีนส์ เสื้อยืด รองเท้าผ้าใบ เราก็ไปนั่งรอหน้าโรงหนังค่ะ เลยมาครึ่งชั่วโมงเราโทรไปถามเม่ ว่าออกมาหรือยัง เค้าก็บอกกำลังเเต่งตัว (ในใจอยากจะด่าให้หูตึงไปเลยทีเดียว นัดครั้งเเรกปล่อยเรารอได้ไงนะ ) และเราก็รอไปเรื่อย ๆ จน 2 ทุ่ม เราโทรไปเม่ก็ไม่รับ เราก็รอไปจน 3 ทุ่มก็แล้ว 4 ทุ่มก็แล้ว

เรารอจนห้างปิด .. เราก็ยังไม่เห็นเงาของเม่ค่ะ
ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก นั่งร้องไห้มันตรงนั้นเลย ในใจเราโมโหมากเราอยากจะฉีกเนื้อเม่เป็นชิ้น ๆที่เค้าทำให้เรารอเก้อ
เเต่ถ้าเค้ามาในตอนนั้น ทุกอย่างมันคงไม่จบแบบนี้ ..

ไว้เรามาเล่าต่อนะคะ มันพิมพ์ไม่ได้แล้ว ;w;