ในจังหวะที่ลูกยิงของมาริโอ้เข้าไปตุงตาข่ายอย่างสวยงาม.......มาริโอ้วิ่งพร่านไปทั่วสนามเพื่อหนีการแสดงความดีใจของเพื่อนๆร่วมทีม ที่วิ่งกรูกันเข้ามาเพื่อจะกอดเค้า...แต่เค้ากลับสลัดเพื่อนร่วมทีมอย่างไม่สนใจใยดี.
..ในจังหวะสุดท้ายของช่วงแสดงความดีใจนั้น มาริโอ้เหลือบไปเห็นผู้ที่มีส่วนร่วมในการทำประตูนี้ของเค้า .... เค้าไม่รั้งรอที่จะชี้นิ้วไปที่เป้าหมายนั้นและวิ่งตรงเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว .....พร้อมกับกระโดดสวมกอดอย่างดีใจสุดขีด ...........
ในขณะเดียวกัน ผู้ที่เป็นเป้าหมายในการแสดงความดีใจครั้งนี้ .......กลับวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตเพื่อไม่ให้มาริโอ้เข้ามาถึงตัวเค้า แต่อนิจจาด้วยวัยและความฟิตที่น้อยกว่ามาริโอ้ เค้าจึงต้องตกเป็นเป้าหมายในการแสดงความดีใจครั้งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้......
สายตาของแฟนบอลทั้งสนามและแฟนที่ชมอยู่ทางจอทีวี...ต่างตาค้างกับเหตุการณ์บิ๊กเซอร์ไพซ์ครั้งนี้ของมาริโอ
ในช่วงจังหวะการแสดงความดีใจจบลงไปแล้วนั้น... ผู้ที่เป็นเป้าหมายการแสดงความดีใจในครั้งนี้ของมาริโอ้ กลับแก้เกมส์ด้วยอารมณ์ไม่ค่อยแจ่มใสนัก..
เค้าควักกระเป๋าเสื้อพร้อมชูใบสีเหลืองๆอย่างช้าๆ แล้วชี้นิ้วไปที่มาริโอ้พร้อมกับจดชื่อและหมายเลขและนาทีที่เกิดเหตุ พร้อมกลับวิ่งเหยาะไปที่วงกลมกลางสนามเพื่อทำหน้าที่ต่อไป......พร้อมกับคิดในใจว่า...ลูกนี้มันล้ำหน้าชัดๆ กุอุตส่าห์ปล่อยให้ได้ประตู..
มาทำแบบนี้ เดี๋ยวก็จบเห่กันทั้งสมาคังกันเท่านั้นเอง ...เก็บไว้ในใจบ้างเป็นมั๊ย..ไอ้ฝรั่งติ๊งต๊อง.........
ผมอยากเห็นท่าดีใจของมาริโอ้ ณ.เมืองทอง เป็นแบบนี้จริงๆ...ช่วยมโนตามความคิดผมด้วยนะครับ .....
..ในจังหวะสุดท้ายของช่วงแสดงความดีใจนั้น มาริโอ้เหลือบไปเห็นผู้ที่มีส่วนร่วมในการทำประตูนี้ของเค้า .... เค้าไม่รั้งรอที่จะชี้นิ้วไปที่เป้าหมายนั้นและวิ่งตรงเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว .....พร้อมกับกระโดดสวมกอดอย่างดีใจสุดขีด ...........
ในขณะเดียวกัน ผู้ที่เป็นเป้าหมายในการแสดงความดีใจครั้งนี้ .......กลับวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตเพื่อไม่ให้มาริโอ้เข้ามาถึงตัวเค้า แต่อนิจจาด้วยวัยและความฟิตที่น้อยกว่ามาริโอ้ เค้าจึงต้องตกเป็นเป้าหมายในการแสดงความดีใจครั้งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้......
สายตาของแฟนบอลทั้งสนามและแฟนที่ชมอยู่ทางจอทีวี...ต่างตาค้างกับเหตุการณ์บิ๊กเซอร์ไพซ์ครั้งนี้ของมาริโอ
ในช่วงจังหวะการแสดงความดีใจจบลงไปแล้วนั้น... ผู้ที่เป็นเป้าหมายการแสดงความดีใจในครั้งนี้ของมาริโอ้ กลับแก้เกมส์ด้วยอารมณ์ไม่ค่อยแจ่มใสนัก..
เค้าควักกระเป๋าเสื้อพร้อมชูใบสีเหลืองๆอย่างช้าๆ แล้วชี้นิ้วไปที่มาริโอ้พร้อมกับจดชื่อและหมายเลขและนาทีที่เกิดเหตุ พร้อมกลับวิ่งเหยาะไปที่วงกลมกลางสนามเพื่อทำหน้าที่ต่อไป......พร้อมกับคิดในใจว่า...ลูกนี้มันล้ำหน้าชัดๆ กุอุตส่าห์ปล่อยให้ได้ประตู..มาทำแบบนี้ เดี๋ยวก็จบเห่กันทั้งสมาคังกันเท่านั้นเอง ...เก็บไว้ในใจบ้างเป็นมั๊ย..ไอ้ฝรั่งติ๊งต๊อง.........