ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี...เอาเป็นว่า ในตอนที่เราเลิกกับแฟน ใจเราสลายอ่ะ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ น้ำหนักลด ไม่กะจิตกะใจจะทำอะไรเลย (อาการคนอกหัก) เราไม่คิดว่าเราจะเจอเรื่องแบบนี้ มันตั้งรับไม่ทันจริงๆ
    
    เรากับแฟนคบกันมา ก่อนที่จะมาเป็นแฟนกัน อุปสรรคเยอะแยะมากมาย... เรายอมรับ ว่าเราแย่งแฟนคนอื่นมาค่ะ (อันนี้เรารู้ว่าเราผิดจริงๆ...และก็กลัวว่าเวรกรรมมันจะตามทันค่ะ ในเมื่อเขาเลิกกับแฟนเขาได้เพื่อมาคบกับเรา เขาก็สามารถเลิกกับเราได้เพื่อไปคบกับคนอื่น) แล้วกรรมก็ตามทันจริงๆค่ะ ^^

    ตอนเข้าเรียนมหาลัยฯ เรียนกันคนละภาคเลยค่ะ เราได้มหาลัยฯในภาคใต้ แฟนได้มหาลัยฯในภาคเหนือ ตอนแอดมิชฯ แฟนก็บอกว่าให้เลือกมหาลัยฯเดียวกับเขาจะได้อยู่ใกล้ๆกัน เราอยากเลือกนะ ถ้าเราเลือก ณ ตอนนี้เราก็คงได้เรียนมหาลัยฯเดียวกับแฟน(คะแนนเราติดชัวร์) แต่เราเป็นคนคิดมาก กลัวว่าถ้าเลือกไป คนอื่นจะว่าเราตามผู้ชาย... พอผลออกมา ก็เป็นอย่างที่บอกค่ะ

    แรกๆที่เขาไปอยู่เหนือ เขายุ่งๆค่ะ เราก็เข้าใจแต่เรายังไม่ชิน เคยเจอกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน คุยกันทุกวัน...แต่ตอนนั้นตัวคนเดียว เหมือนไม่มีแฟนเลย ๕๕๕ เราอิจฉาเพื่อนที่มีแฟนคอยมารับมาส่ง ยิ่งช่วงรับน้องเนี่ย...อย่าคิดว่าจะได้คุยเลยค่ะ เราก็มีกิจกรรมของเรา เขาก็มีกิจกรรมของเขา บวกกับเราเป็นคนคิดมากเป็นทุนเดิม พอไม่ได้คุยกันนานๆ เราก็เริ่มกลัว เริ่มใจไม่ดี เริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป

    เขาเย็นชาขึ้นค่ะ เข้านอนเร็วขึ้น เวลาโทคุยกันก็คุยแปปเดียวนาทีเดียวยังไม่ถึงเลยค่ะ ทะเลาะกันเริ่มบ่อยขึ้น ทุกเช้าเขาจะโทรมาหาเราก่อนไปเรียน แต่ระยะหลังๆมานี่ เขาเงียบหายไปเลยค่ะ เราก็ไม่กล้าโทไป กลัวเขาไม่ว่าง เราเลยเลือกที่จะรอค่ะ เรามีรหัสเฟสเขานะคะ เราเลยเข้าไป .... เราเข้าไปอ่านข้อความที่เขาคุยกับรุ่นพี่ที่ ม.เขา คนนึงค่ะ มีคำว่า เค้า,ตัว,ถึงแล้วโทมาด้วยนะ,เดี๋ยวออกไปนะ,ทำไมไม่โทมาเลย,นอนแล้วหรอ ฯลฯ ประโยคที่สื่อถึงว่าแคร์มากๆค่ะ เราใจสั่น มือเย็นไปหมดเลยค่ะ เราเลยหยุดอ่านแค่นั้น ก่อนที่เราจะเก็บอารมของเราไม่อยู่ คืนนั้นเรารอให้เขาโทรมา แต่เขาก็ไม่โทร จนเราต้องโทรไป เขารับสาย แต่บอกว่าง่วงนอน ทำกิจกรรมพึ่งได้กลับมา ขอนอนก่อนนะ แล้วก็วางสายเราไป...ยิ่งเขาเป็นแบบนี้ เรายิ่งสงสัย เรายิ่งอยากรู้ เรายิ่งไม่สบายใจ ตอนนั้นเราคิดไปไกลแล้วค่ะ