เราเริ่มต้นชีวิตการทำงานด้วยความโง่เขลาเบาปัญญา
           เราจบการศึกษา นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยราชภัฎแห่งหนึ่ง ปัจจุบันทำงานเป็นผู้ช่วยบก.นิตยสารเล่มหนึ่งอยู่ ที่นี่โอเคเลย ในเรื่องของงาน เจ้านาย และเพื่อนร่วมงานใจดี แต่เรากำลังจะลาออก
            ขอเล่าย้อนไปตอนปี 53 เราจบใหม่ๆ ร่อนใบสมัคร เซิร์ซจากgoogle ว่าที่ไหนเปิดรับสมัครงานด้านกองบก.บ้าง ก็ส่งใบสมัครไปหลายที่มาก แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับเลย คงเพราะเราไม่มีประสบการณ์มั้ง อยู่บ้านถึง 6 เดือนโดยไม่มีงานทำ แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรนะ เพราะฐานะทางบ้านค่อนข้างใช้ได้
จนเพื่อนชวนไปทำงานที่โรงงาน เออ...เนอะ ก็ไปทำกับเขา ทำได้ 2 เดือน ลาออกเพราะมีบริษัทหนังสือติดต่อมา
           บริษัทที่ไปทำเป็นโฮมออฟฟิศเล็กๆ ป้ายเป้ยไม่ติด กลัวสรรพากรมาตรวจ
           และแล้วก็ได้งานกองบก.สมใจ เป็นงานนิตยสารเด็ก นิตยสารวัยรุ่น หนังสือเกมส์ เขียนพ็อกเก็ตบุ๊กด้วย คือ 9,500 บาท มันใช้คุ้มอ่ะ
           งานของเราคือ วาง concept เล่ม  ติดต่อหาน้องๆ มาขึ้นปก เขียนคอลัมน์ พิสูจน์อักษร ติดต่อประสานงานการผลิต  จัดส่งหนังสือให้กับสมาชิกนิตยสาร  ไปงานอีเวนท์ และก็เขียนพ็อกเก็ตบุ๊ค   คือหนังสือเด็กเนี่ย เราทำเองเขียนเอง ตรวจเอง ทั้งเล่ม ยกเว้นจัดอาร์ต ถ้าเก่งกราฟฟิก เขาคงให้ทำด้วยมั้ง  
           ด้วยความโง่ของเรา คิดแค่ว่า ได้ทำงานหนังสือก็ดีใจแล้ว
           ตอนทำงานทำจนสิ้นเดือนถึงรู้ว่าได้เงิน 9,5000 บาท คือจบใหม่ ไม่กล้าถามเงินเดือนตัวเอง กลัวเขาจะมองเราไม่ดี คิดไปต่างๆ นานา
           ทำจนผ่านโปรฯ เราไปคุยเรื่องประกันสังคม เขาก็หว่านล้อมจนเราไม่ทำก็ได้ แต่ก็ไม่เข้าใจไม่ทำให้แล้วหักเงินอะไร กูทุกเดือนแม่ม...
           เงินเดือนออกวันที่ 5 ถ้าวันที่ 5 ตรงวันเสาร์ ก็ได้เงินวันที่ 7 อนาถชีวิต
           ที่เจ็บใจสุดๆ คือ เขียนพ็อกเก็ตบุ๊ค ไม่ให้ใส่ชื่อตัวเอง เพราะเป็นงานบริษัท แหม....ใช้คุ้มนะคะ เปอร์เซ็นต์ก็ไม่ให้
           คราวหน้าจะมาต่อตอน 2 นะคะ