ทำไมสำหรับผมผมชอบวัยทำงานมากกว่าครับ

เพราะสังคมที่เรียน  จะชอบแกล้งให้ผมอาย  ต่อหน้าคนเยอะๆ   ไม่ค่อยถนอมน้ำใจกัน  ชอบเกรียนใส่กันๆ    ถึงสุดท้ายเพื่อนก็คือเพื่อนไม่ทิ้งกันก็เหอะ

แต่สังคมที่ทำงาน ตอนเข้าใหม่ๆ  พี่ๆเขาชอบใช้ให้ผมทำแต่สิ่งที่ได้หน้าทั้งนั้น  เช่น  ใช้ให้ไปทำดีกับเจ้านาย    ใช้ให้ทำในสิ่งที่ทำแล้วจะมีชมเรา

  คนที่ทำงานต่างฝ่ายต่างถนอมน้ำใจมากกว่าสังคมวัยเรียน   พูดจาเยินยอเจ้านายว่าผมดีอย่างโน้น ดีอย่างนี้ เป็นคนขยันบ้างอะไรบ้าง       ในสังคมมีแต่คนพูดสิ่งที่ดีๆให้กัน  

ผมรู้สึกชอบสังคมแบบที่ทำงานผมมากกว่าครับ   มีใครเห็นด้วยบ้างขอความเห็นหน่อย