ช่วงนี้จะมีการตั้งกระทู้เรื่องคนขึ้นรถสาธารณะแล้วแสดงนิสัยเห็นแก่ตัวโดยไม่รู้สึกละอาย เช่น แย่งที่นั่งคนอื่นทั้งจากผู้สูงอายุ หญิงตั้งครรภ์ เด็ก และไม่สนใจอะไรนอกจากก้มหน้าจิ้มโทรศัพท์ ไม่เผื่อแผ่คนอื่นทั้งๆที่นั่งก็พอจะนั่งอีกได้ เพียงแต่ขยับคนละอีกนิดเท่านั้น
เมื่อวานที่ร้านอาหาร เป็นร้านอาหารแบบบริการตนเอง มี 2 โต๊ะที่เห็นแล้วรู้สึกขัดตา คือ พ่อแม่มากับลูกวัยรุ่น ลูกวัยรุ่นนั่งบนโต๊ะเฉยๆ ไม่ลุกไปทำอะไร แม้แต่ให้กับตนเอง พ่อแม่ต้องทำให้ทุกอย่าง ยกเว้น ตักอาหารใส่ปากเคี้ยวเอง
แม้กระทั่งแคปหมู แม่ก็ต้องหักเป็นชิ้นเล็กๆใส่ชามก๋วยเตี๋ยวให้ และวัยรุ่นก็ตักใส่ปาก เคี้ยวแบบเอร็ดอร่อย หมดก็นั่งรอ หรือ ไม่ก็กดโทรศัพท์
ดูแล้วรู้สึกแบบสมเพช มากกว่าน่ารัก เพราะเด็กก็ไม่ได้พิการอะไรเลย
อีกโต๊ะ แม้วัยรุ่นไม่ได้นั่งกดโทรศัพท์ แต่ก็นั่งเฉยๆ ไม่รับรู้อะไร นอกจากเอามาวางก็กิน
แล้วแบบนี้ สังคมจะยังหวังให้เด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาแบบนี้ มองเห็นคนอื่นอีกหรือ
นิสัยคนเรามาจากการเลี้ยงดูมากน้อยแค่ไหน
เมื่อวานที่ร้านอาหาร เป็นร้านอาหารแบบบริการตนเอง มี 2 โต๊ะที่เห็นแล้วรู้สึกขัดตา คือ พ่อแม่มากับลูกวัยรุ่น ลูกวัยรุ่นนั่งบนโต๊ะเฉยๆ ไม่ลุกไปทำอะไร แม้แต่ให้กับตนเอง พ่อแม่ต้องทำให้ทุกอย่าง ยกเว้น ตักอาหารใส่ปากเคี้ยวเอง
แม้กระทั่งแคปหมู แม่ก็ต้องหักเป็นชิ้นเล็กๆใส่ชามก๋วยเตี๋ยวให้ และวัยรุ่นก็ตักใส่ปาก เคี้ยวแบบเอร็ดอร่อย หมดก็นั่งรอ หรือ ไม่ก็กดโทรศัพท์
ดูแล้วรู้สึกแบบสมเพช มากกว่าน่ารัก เพราะเด็กก็ไม่ได้พิการอะไรเลย
อีกโต๊ะ แม้วัยรุ่นไม่ได้นั่งกดโทรศัพท์ แต่ก็นั่งเฉยๆ ไม่รับรู้อะไร นอกจากเอามาวางก็กิน
แล้วแบบนี้ สังคมจะยังหวังให้เด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาแบบนี้ มองเห็นคนอื่นอีกหรือ