ทุกข์ใจกับเพื่อนบ้านไม่เกรงใจ

ดิฉันเป็นคนหนึ่งซึ่งต้องเช่าห้องแถวอยู่กับพี่ๆน้องและหลาน ที่ต้องเรียนหนังสือ และมีพี่สะใภ้ ซึ่งไม่ค่อยแข็งแรง พวกดิฉันต้องทำงานกันตอนกลางวัน และพักผ่อนตอนกลางคืน ดิฉันและพี่ๆน้องๆ ต้องอยู่ที่นี่ เพราะพวกเราทำงานกันแถวนี้ หลานๆ ก็เรียนหนังสือแถวนี้ แต่สิ่งที่ทำให้พวกเราทุกข์จนต้องขอระบาย หรือขอคำแนะนำ คือ ผ่านมาได้จะสิบปีแล้ว ได้มีพวกเย็บผ้า รีดผ้าโหล เข้ามาอยู่ในซอย ซึ่งเป็นคนจังหวัดชุมพร (เท่าที่ทราบ) ได้มารวมตัวกันเช่าบ้านในซอย สามกลุ่ม และตั้งกลุ่มกันเย็บผ้าโหล รีดผ้าตอนกลางคืน สิ่งที่คนพวกนี้กระทำคือ
- ตกตอนเย็นมา ก็จะเริ่มตั้งวงกินเหล้ากินเบียร์ส่งเสียงดัง เมาได้ที่ บางที ก็จุดประทัด
- ตอนกลางคืนก็ดูโทรทัศน์เปิดเสียงดังก้นทั้งคืน เพราะรีดผ้าไปด้วย และบางครั้งก็จะเปิดเสียงเพลงดังๆ
- ผ่านมาสองสามปีหลัง เริ่มเอารถมาจอดในซอยหน้าบ้านตัวเองอย่างเห็นแก่ตัว ทำให้ซอยแคบ รถเข้าออกซอยไม่ได้
- หรือบางทีก็ตีแบด หรือ เตะบอลกันในซอย ตะโกนเสียงดังโหวกเหวก
- เอาโต๊ะไม้มาวางไว้หน้าบ้าน ทำเป็นที่นั่ง ทำให้รถเข้าออกลำบาก เลี้ยงนกโดยการเอากรงนกไปแขวนไว้หน้าบ้านคนอื่น
- จอดรถมอเตอร์ไซด์หน้าบ้านคนอื่น เพราะมีรถมอเตอร์ไซด์วิ่งส่งผ้ากันทั้งคืน
- ล่าสุดที่ผ่านมาเอามารถมาจอดปากซอย ทำให้ปากซอยแคบ เคยมีคนเอารถไปจอด ก็โดนพวกมันว่า ว่าเอารถมาจอดไม่ดูว่าเป็นที่ใคร ทั้งๆที่เป็นที่สาธารณะ
คนอื่นที่เคยอยู่ที่นี่ ถ้ามีช่องทางไปเขาก็ไป ย้ายไปอยู่ที่อื่น เคยโทรแจ้งเรื่องร้องเรียนไป ศุนย์รับเรื่องของ กทม 1555 และเคยมีเจ้าหน้าที่เข้ามาดูแต่ก็ไม่ได้แก้ไขปัญหาให้ได้ เคยโทรแจ้งไปที่ สน.ตำรวจ ทางตำรวจก็ทำได้แค่ขับรถ เข้ามาดู แล้วก็ไป สงสารพี่สะใภ้ กับ หลานๆๆ ต้องมาทนฟังเสียงดัง ในตอนกลางคืน ตลอดทุกว้น กับคนพวกนี้ (ลืมบอกไปว่าคนพวกนี้ทำตัวเป็นนักเลง เคยทะเลาะกับคนในซอย ก็เอาสิ่งของไปขว้างใส่หน้าบ้านคนอื่นเขา) อยากย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ยังทำไม่ได้ ทุกข์ใจกับคนพวกนี้จริงๆค่ะ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมไม่มีความเกรงใจกันบ้างเลย ต้องทนและก็ทนค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่