นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เราไม่ได้ร้องไห้ ให้กับความรัก

วันนี้เราทั้งรุ้สีกแย่ สับสน อึดอัด ดีใจ โอเค ในเวลาเดียวกัน  
เราเหมือนคนฟุ้งซ่านมากๆ  เราไม่ชอบเลย มันทำให้เราดุน่ารำคานในสายตาเขา  ถึงเขาจะบอกว่าไม่ก้ตาม
เรากลัวจะเสียใจ กลัวผิดหวัง เพราะเรายอมเปิดใจให้ความรักอีกครั้งหลังจากปิดมานาน เพื่อรักษาใจที่มันอ่อนแอเหลือทน จนตอนนี้เมื่อเราเปิดใจ ความรุ้สึกที่หายไป มันพุ่งเข้ามาพร้อมกันมากมาย ทั้งดีและไม่ดี
ความรุ้สึก มีความสุข หัวใจพองโต ตื่นเต้น ปลื้มปิติ จนนำมาสุ่ ความกลัว ระแวง คิดมาก กลัวเหตุการณ์เดิมๆจะเกิดขึ้น จนทำให้เราแสดงออกมาว่ากำลังคิดมาก ระแวง จนโดยรวมก้คือฟุ้งซ่าน ซึ่งมันไม่ใช่สำหรับเรา เราไม่อยากให้ใครมามองเราแลบนั้น แต่เราพยายามทำให้ทุกอย่างพอดี แต่แล้วมันก้เกินเสมอ เราโคตรอึกอัดเลยในการบังคับใจตัวเองให้กลับมาพอดี
เพราะที่ผ่านมาเราพอดี จนสุดท้ายเราเจบเองทุกที
และครั้งนี้ เราก้อยากให้มันเปนรักสุดท้ายย คนที่ใช่ เราจะพยายามทำให้ใจเราพอดีเหมือนเดิม .....