เริ่มต้นจากเมื่อวันที่ 17 พ.ค. ปีที่แล้ว เป็นงานบวชน้องในแผนก บ้านงานห่างจากบ้านประมาณ 5 กิโลเมตร ตอนเย็นหลังเลิกงานจึงได้ไปกับครอบครัว จนกระทั่งเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ก็ตัดสินใจกลับบ้านก่อน (เพื่อนๆยังคงอยู่ต่อที่งานบวช) บนถนนต่างจังหวัด แน่นอนค่ะ ไม่มีไฟถนน ก็ขับมาประมาณ 60 km ไม่ได้ขับเร็ว พอพ้นโค้งมาก็ชนท้ายรถไถนา แบบชนิดที่เรียกว่า ไม่มีรอยเบรคเลย รถไถนาคันใหญ่ตกข้างทางด้านซ้าย ส่วนรถเราแฉลบตกข้างทางด้านขวา พอตั้งสติได้ เราก็เห็นสามีเราสลบคาพวงมาลัยรถ หันไปมองลูกชายอายุ 9 ขวบที่นั่งมาข้างหลัง เห็นว่าเค้าปลอดภัยดี จึงคว้าโทรศัพท์โทรหาเพื่อนที่อยู่งานบวช บอกว่าเกิดอุบัติเหตุ ช่วยมาดูหน่อย จากนั้นก้อไม่รู้สึกตัวอีกเลย จนได้ยินเสียงน้องที่ทำงานเรียก "พี่นกๆ ผมมาแล้ว เฮ้ยดูดิ แขนพี่นกจะขาดแล้ว" เท่านั้นแระ คิดในใจ จะอธิบายทำไมวะ ไม่ได้ยินซะยังดีกว่า เพราะตอนนั้นมันชาไปหมด ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหน ยังไง ระหว่างรอกู้ภัยมาช่วย ก้อเห็นชาวบ้านเอายาดมมาให้เพื่อน บอกว่า เอาให้คนเจ็บดมหน่อย พอมันเดินเข้ามาใกล้ๆ มันดมเอง แล้วก้อเดินออก เออดีเนอะ 555
                     
                     นี่คือสภาพรถตอนเช้าที่สถานีตำรวจนะคะ เล่าต่อละกัน หลังจากนั้นประมาณ 2  ชม. ก้อถูกส่งตัวมา รพ.ประจำอำเภอ ญาติๆจึงตัดสินใจส่งตัวไปรักษาต่อที่ รพ.เอกชนในตัวจังหวัด เอ้าไปไหนก็ไป ตอนเอาขึ้นรถพยาบาลไป น้องเล่าให้ฟังว่า พยาบาลถามว่า คุณเป็นยังไงบ้างคะ เราตอบว่า "ไม่พูดอะไรทั้งนั้น จนกว่าตำรวจจะมา" สงสัยดูละครมากไปไหมตรู 555
                    พอไปถึง รพ.เอกชน ก็เปิดแผล ทำความสะอาด เอ็กซเรย์ สแกนสมอง เบ็ดเสร็จคืนแรกหมดไป 27000 นอนรอหมอมาดูฟิล์มตอนเช้า เอ้ารอต่อไป
                    คุณหมอมาแระค่ะ ได้ความว่ากระดูกแขนซ้ายหักทั้งหมด 7 ท่อน กระโหลกศรีษะแตก แนวทางการรักษาต้องผ่าตัด 2 ครั้ง เตรียมค่าใช้จ่ายไว้เลยประมาณ 5 แสน ถึง ณ ตอนนี้ คุณพ่อกุมขมับ จะทำยังไง ประกันก้อไม่พอจ่าย
                    
                    รูปจากฟิล์ม เอ็กซเรย์ นะคะ พักเรื่องไว้เท่านี้ก่อนนะคะ เด่วมาต่อ เรื่องมันยาววววววววว