เราคบกับแฟนมา 2 ปี เราเรียนจบเร็วเลยทำงานก่อน แฟนเป็นเด็กซิ่ว ยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยค่ะ

เราก็รักกัน ทะเลาะกันตามประสา เรื่องที่ทะเลาะก็ประมาณว่าเค้าไม่ค่อยใส่ใจ เช่น เราชอบอ่านข้อความ ขอให้เค้าส่งให้ก็ไม่ส่ง เราอยากได้ดอกไม้บ้าง ก็ไม่เคยได้ ขนาดวันรับปริญญายังไม่ซื้อให้เราเลยค่ะ เราทำงานเป็นกะ บางทีเลิกดึกๆดื่นๆต้องเป็นคนนั่งรถแท็กซี่ไปหาเค้า หลบๆซ่อนๆที่บ้าน เพราะอยากใช้เวลาด้วยกัน ทั้งๆที่คบกันมา 2 ปี วางอนาคตด้วยกันมากมาย แต่ยังต้องแอบเข้าบ้าน เค้าขับรถ แต่แทบจะไม่มาหาเราบ้างเลย

อีกเรื่องคือเรื่องแม่เค้าค่ะ คุณแม่ค่อนข้างหวงลูกชาย ไม่เคยกีดกันเรานะคะ ไปหาที่บ้านได้ตอนกลางวัน แต่ก็รู้สึกได้ค่ะว่าไม่ยอมรับเท่าไหร่ มีพูดกระทบกระเทียบเป็นประจำ มีครั้งนึงตอนกินข้าวด้วยกันแล้วเราไม่กินผัก คุณแม่บอกว่า  "คนไม่กินผักน่ะ เค้าเรียกคนโง่" เรายังจำมาถึงทุกวันนี้ หรือตอนที่เราไปเรียนขับรถกับแฟน พอไปถึงแล้วเรานั่งพักก่อน คุณแม่บอก "เอ้า มาเรียนขับรถไม่ใช่หรอ จะขับหรือไม่ขับ" เราค่อนข้างเครียดกับเรื่องคุณแม่มากค่ะ พยายามมาตลอด แต่คุณแม่ยังแข็งอยู่ตลอด

พอช่วงหลังๆ เรารู้สึกเหนื่อยมาก รู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว เลยลองเลิกพยายาม ไม่ไปหาแฟนแล้ว คือกะให้เค้าลองก้าวเข้ามาหาเราบ้างอ่ะค่ะ ผลคือ ได้เจอกันแค่ตอนเราไปเรียนขับรถ (ทนคิดถึงไม่ไหวค่ะ) กับตอนที่เค้าเอาการบ้านมาให้ช่วยทำ

ช่วงนั้นเราอ่อนแอมากค่ะ เสียใจ ร้องไห้กับรูมเมทประจำ ปรึกษาเพื่อนที่ทำงานบ่อยๆ และเราก็สนิทกับน้องคนนึงที่ทำงาน เราเลิกงานพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน แต่น้องไม่ได้จีบค่ะ เราคุยกันธรรมดา ปรึกษา ให้กำลังใจกัน น้องเป็นคนจริงใจ และคอยดูแลเราเป็นอย่างดี ยอมรับว่าหวั่นไหวค่ะ เริ่มรู้สึกว่าไม่พี่น้องเท่าไหร่

จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจบอกเลิกแฟนค่ะ อธิบายความอัดอั้นทุกอย่างของเรา วันที่เลิกกันเค้าถือช่อดอกไม้มาเหมือนจะรู้การตัดสินใจของเรา ตอนนั้นเราตัดสินใจมาแล้ว ในใจนึกแต่ว่าทำไมมาทำอะไรตอนนี้ ที่ผ่านมา 2 ปีทำไมไม่ทำ เราบอกเลิกเค้า ร้องไห้เยอะกว่าเค้าอีกค่ะ เค้าขอโทษเราเป็นร้อยๆครั้ง ขอโทษที่ที่ผ่านมาเค้าไม่ดูแลเราดีๆ

เราเริ่มมาสานต่อกับน้องค่ะ คุยกันมากขึ้น จนตกลงเป็นแฟนกันภายในเวลาไม่นาน แฟนเก่ายังตามง้อบ้าง โทรมาหา ชวนไปกินข้าว แต่เรารับแค่โทรศัพท์นะคะ เพราะเห็นว่าเลิกกันด้วยดี น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่เราไม่ได้บอกเค้าเรื่องแฟนใหม่ค่ะ กลัวเค้าเสียใจ กะว่าจะรออีกซักพัก มีวันนึงเค้าขอคืนดี เราบอกว่ามันสายไปแล้ว เราตัดสินใจมานานแล้ว เค้าดูเฮิร์ทมากค่ะ เหมือนเค้ารอมาตลอด คิดว่ายังไงเราก็จะกลับไป จากนั้นเค้าก็หายๆไปค่ะ

จนเมื่อไม่นานมานี้เป็นวันเกิดเรา เราอยู่กับน้องที่เป็นแฟนใหม่ที่ห้อง เตรียมจะฉลองวันเกิดกัน แฟนเก่ามาหาที่ห้องค่ะ รอหน้าห้องเลย เรารีบกันแฟนใหม่ไว้ในห้อง แล้วไปคุยกับแฟนเก่าหน้าห้องค่ะ เค้าดูเสียใจมาก ช็อคที่รู้ว่าเรามีแฟนใหม่ และที่สำคัญเค้าคิดว่าเรานอกใจเค้าค่ะ เราคุยกับเค้าประมาณครึ่งชม. อธิบายเหตุผลที่เลิกกันอีกครั้ง

เรายอมรับว่าผิดค่ะ ที่สนิทกับน้องตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เลิกกะเค้า แต่เราไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน หรือคุยโทรศัพท์อะไรแบบนั้นเลย แค่กลับบ้าน ไปทำงานพร้อมกัน กินข้าวด้วยกัน ยอมรับว่าน้องคือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ไม่พยายามกับเค้าต่อ และตัดเค้าได้อย่างใจแข็งสุดๆ แต่ถึงไม่มีน้องเข้ามา เราก็เลิกกับเค้าอยู่ดี

น้องรู้สึกผิดค่ะ เหมือนไปแย่งของคนอื่น
เราก็รู้สึกผิด ไม่แน่ใจว่าแบบนี้คือการนอกใจหรือยัง
การมีแฟนใหม่ในเวลาสั้นๆแบบนี้คงทำให้เค้าเสียใจมาก...ถ้าเธอได้มาอ่าน เราจะบอกว่าเราขอโทษค่ะ