เป็นประสบการณ์จริงที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเราเมื่อไม่กี่ชั่วโมง
เรานั่งรถเมล์สาย149จากสาทรไปปิ่นเกล้าซึ่งปกติเราก็ขึ้นสายนี้ประจำ แต่วันนี้เราเพิ่งกายไข้
และรถคนเยอะมากๆยิ่งกว่าปลากระป๋อง จะบอกก่อนว่ารถเมล์149เป็นรถ8บาท เบียดและร้อนมาก
และแถวนั้นรถก็ติด เรายืนตลอดจนมาถึงสุรศักดิ์เราเริ่มมีอาการเหงื่อออกถ่วมตัว
ตัวเย็นใจสั่นตามองอะไรไม่เห็นเลย เพิ่งเข้าใจวันนี้ว่าหน้ามืดตาลายเป็นไง
ตอนนั้นเรานึกถึงสิ่งศักสิทธิ์เลยกลัวมาก แต่รู้ใหมว่ามนุษย์ป้าที่พวกคุณจะว่าในสังคมน่ะ
พวกป้าๆแกรีบมาช่วยเหลือเรา. เอายาดมมาให้ สละที่นั่งให้เรา มือเราชาขยับไม่ได้เลย
ป้าๆแกก็ช่วยกันบีบ เราซึ้งมากจริงๆยกมือไหว้เลยคือซึ้งมาก. ปล.ตอนที่เราจะเป็นลมเราใส่ทองและถือไอโฟน5sไว้คิดดู
หากเราเจอมิจฉาชีพเราคงแย่
อ่านแล้วอยากให้ลองเปลี่ยนมุมมองกับมนุษย์ป้าใหม่ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่หลายคนคิดหรอก
น้อมรับทุกคำติชมนะค่ะ.
ลองอ่านเรื่องนี้ดูคุณอาจเลิกอคติกับมนุษย์ป้า
เรานั่งรถเมล์สาย149จากสาทรไปปิ่นเกล้าซึ่งปกติเราก็ขึ้นสายนี้ประจำ แต่วันนี้เราเพิ่งกายไข้
และรถคนเยอะมากๆยิ่งกว่าปลากระป๋อง จะบอกก่อนว่ารถเมล์149เป็นรถ8บาท เบียดและร้อนมาก
และแถวนั้นรถก็ติด เรายืนตลอดจนมาถึงสุรศักดิ์เราเริ่มมีอาการเหงื่อออกถ่วมตัว
ตัวเย็นใจสั่นตามองอะไรไม่เห็นเลย เพิ่งเข้าใจวันนี้ว่าหน้ามืดตาลายเป็นไง
ตอนนั้นเรานึกถึงสิ่งศักสิทธิ์เลยกลัวมาก แต่รู้ใหมว่ามนุษย์ป้าที่พวกคุณจะว่าในสังคมน่ะ
พวกป้าๆแกรีบมาช่วยเหลือเรา. เอายาดมมาให้ สละที่นั่งให้เรา มือเราชาขยับไม่ได้เลย
ป้าๆแกก็ช่วยกันบีบ เราซึ้งมากจริงๆยกมือไหว้เลยคือซึ้งมาก. ปล.ตอนที่เราจะเป็นลมเราใส่ทองและถือไอโฟน5sไว้คิดดู
หากเราเจอมิจฉาชีพเราคงแย่
อ่านแล้วอยากให้ลองเปลี่ยนมุมมองกับมนุษย์ป้าใหม่ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่หลายคนคิดหรอก
น้อมรับทุกคำติชมนะค่ะ.