คำถามนี้สำหรับลาวต้องแยกแยะในบางมิติว่าอยู่ในระดับไหน
- ระดับประชาชน เป็นธรรมดา บ้านใกล้เรือนเคียง หรือญาติร่วมสายเลือดแถวฝั่งโขงก็ต้องรักกัน เพราะเขาอยู่ร่วมกันมานานในประวัติศาสตร์
- ระดับรัฐบาล ก็อีกเรื่อง ยกตัวอย่าง ทูตไทย กับทูตลาว ในต่างประเทศ ถ้าไม่จำเป็นแทบจะไม่พูดคุยกัน คงพอบอกความสัมพันธ์ได้ส่วนหนึ่ง

คนลาวยังยึดติดประวัติศาสตร์ คนไทยบางคนกลับก่นด่าบรรพบุรษของตน (เช่นเรื่องเผาเมือง) แทนที่จะตำหนิคนลาวที่หลงงมงายอยู่กับเรื่องอดีต
คนพม่าไม่ถือสาเรื่องเก่าๆ หรือไม่รับรู้ คนไทยบางคนกลับตำหนิคนไทยด้วยกันที่ไม่ยอมลืมประวัติศาสตร์ไทยพม่า แทนที่จะมองว่าการรับรู้ประวัติศาสตร์ คือการยอมรับความจริง โดยไม่จำเป็นต้องเจือความรู้สึกทางการเมือง แต่กระนั้นก็มีบางคนกลับเลือกเชื่อประวัติศาสตร์ฝ่ายพม่าที่อ่อนด้อยกว่าทั้งเหตุผลและปริมาณ (เช่นพระมหาอุปราชาต้องปืน ยุทธหัตถีไม่มี) เพียงเพราะคิดว่าเท่ห์...กระนั้นหรือไร

ประวัติศาสตร์ของคนไทยคืออะไร สำหรับคนไทยบางจำพวกดูเหมือนไม่มีขอบเขตอะไรที่แน่นอน เลือกลืมบางอย่าง เลือกจำบางอย่างตามใจปรารถนา ดูไม่มีจุดยืนไร้เหตุผล เพียงเื่พื่อต้องการเอาใจเพื่อนบ้านกระนั้นหรือ ทำไมต้องเอาใจจนถึงขนาดลดทอนศักดิ์ศรีของตนเอง (ตำหนิบรรพบุรุษของตน ลดความสำคัญของการกู้เอกราช ฯลฯ) เข้าใจอยู่ว่าัมันเป็นประกฏการณ์สังคม ซึ่งสะท้อนปรากฏการณ์สองชนิด คือ

๑. ปรากฏการณ์เสนอประวัติศาสตร์แบบระมัดระวัง เลือกพูดถึงบางอย่าง ลืมหรือลดบทบาทบางอย่าง
๒. คนไทย (ปัจจุบัน) เป็นคนขี้เกรงใจ อะไรกระทบเพื่อนบ้าน มักอ่อนไหว กลัวเขาไม่พอใจ ...จึงขอเลือก...ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวเขาโกรธ...

แค่มาแลกเปลี่ยนความเห็นนะครับ