คือบางทีเรารู้สึกว่าทำไม
เพื่อนนอนตื่นบ่ายแบบไม่รู้สึกอะไร แต่เรากับรู้สึกเสียดายเวลามากๆ

เพื่อนหมดเวลาไปกับการเล่นเกมส์โดยไม่ทำอะไรเลย แต่เรามองหาช่องทางธุรกิจตลอดเวลา

เพื่อนรุ่นเดียวกันชอบผู้ชายที่เป็นรุ่นเดียวกันและชีวิตประจำวันเหมือนๆกันคือ นอน เล่นเกม กิน เที่ยว

แต่เราชอบคนที่โตกว่า ปรึกษาได้ ไม่ใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ หมดไปวันๆแบบน่าเสียดาย

เพื่อนบางคนนอนดูหนังเล่นเกมได้เป็นวันๆ แต่เราเบื่อเซงที่ไม่ได้เอาเวลาไปหาเงิน ทำธุรกิจที่เราอยากทำ

และการอยู่เฉยๆทำให้เราเครียดมากๆ ที่วันนี้เราใช้ชีวิตน่าเสียดายแบบนี้

หรือว่าเพื่อนเราถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่ลูกยังไม่ต้องทำอะไรจนกว่าจะเรียนจบ

เราชอบดูรายการทีวีเกี่ยวกับธุรกิจ

เคยไปฝึกงานที่ออฟฟิศแห่งหนึ่ง และได้ฟังเรื่องที่เจ้าของธุรกิจคุยเกี่ยวกับการขายการลงทุน เราชอบมากกว่าการจับกลุ่มคุยเรื่องผู้หญิงกลุ่มอื่นในมหาวิทยาลัย( ตอนนั้นเราอยู่มอ6)

เราชอบอ่านหนังสือพวกธุรกิจ ความคิด การลงทุน การขาย หนังสือหลายๆอย่างที่เพื่อนเราไม่เคยแตะ (เราอ่านตั้งแต่ มอ4)

ชอบเข้าดูกระทู้สีลม มากกว่า สยามสแควร์เช่นปรึกษาปัญหาหัวใจ

เราผิดปกติหรือเปล่าค่ะ