สามทุ่ม..ผมมายืนรอคุยเพื่อนบนสถานีพญาไท ระหว่างรอนั้นสายตาดันเหลือบมองลงด้านล่าง
เห็นคนผมยาวสีดอกเลา คาดว่าเป็นคนเชียร์วินสามล้อพยายามกึ่งบังคับให้นักท่องเที่ยวสาวสี่คนขึ้นสามล้อทึ่จอดเป็นคิวใต้สถานี
ไอ้สามล้อก็ตะโกนขู่แทกซี่ ตะโกนว่า "ตาย ๆ ๆ" เอาแล้วซิ แย่งผู้โดยสาร
แท๊กซี่คงไม่กล้ารับ ไอ้คันที่จะรับก็มีคนเชียร์ผมยาวคุยให้แทกซี่เรียกเหมา แล้วขอค่านายหน้า
หาห้องโทรโข่งไม่เจอ ขอฝากระบายตรงนี้ก่อนนะครับ

สักพักเพื่อนมา คุยกับเพื่อน ลืมเรื่องสี่สาวนี้สนิทใจ..........

พอผมคุยกับเพื่อนเสร็จ เดินลงBTSพญาไทมา สาวๆสี่คนก็ยังยืนต่อรองเรียกแทกซี่ , สามล้อไปแล้ว แต่สาวทั้งสี่ยังไม่ไป พยายามเรียกแท๊กซี่
คนเชียร์วินก็ยังตามไม่เลิก ผมสังเกตุว่าสาวๆ ก็เริ่มกลัวแล้วซิ ผมเลยเดินเข้าไปช่วย  ปรากฏว่าก็โดนขู่กึ่งห้ามไม่ให้ยุ่ง
ผมก็ตอบกลับไปว่า "มันก็นานแล้วนะ อย่าทำอย่างนี้เลย มันเสียชื่อประเทศ" แล้วหันหน้าไปคุยกับแทกซี่ ปรากฏว่าแทกซี่บอกว่า
"ถนนข้าวสารคิดแบบมิเตอร์ก็ไปครับ"

ถึงบางอ้อ.....ปัญหาอยู่ที่คนเชียร์คิวนี่เอง ผมเจรจาให้คิดมิเตอร์ปกติ แล้วให้แม่สาวทั้งสี่ขึ้นไป หวังลึกๆว่าเธอจะไม่รู้สึกแย่กับประเทศไทย
แอบขอบคุณสาวๆในใจว่าประเทศไทยจะยังไม่สงบดีนักพวกเธอก็เชื่อมั่นยังมาเที่ยว
ตำรวจท่องเที่ยวน่าจะแวะมาดูจุตนี้บ้างโดยเฉพาะยามวิกาล ผมว่ามันทำลายหน้าตาประเทศอย่างมาก
ขอบคุณตำรวจล่วงหน้าไว้ ณ ที่นี่นี้