คือเรื่องมีอยู่ว่า รุ่นพี่ที่โรงเรียนคนนึงอ่ะค่ะ เขาเป็นสภานักเรียนปีที่แล้ว แล้วเราก็เป็นสภานักเรียนปีนี้ เราเจอกันที่งานเลี้ยงของสภานักเรียนทั้งสองรุ่นที่จัดขึ้น
พี่เขามีแฟนแล้ว เป็นรุ่นน้องอยู่ม.4 คบกันมาได้เกือบปีแล้วค่ะ
ในวันที่กินเลี้ยงกัน เราเจอเฟสพี่เค้าพอดี เราเลยลองแอดไป พี่เค้าก็รับ แล้วพี่เค้าก็ทักมาคุยก่อน
เราคุยกันราวกับว่ารู้จักกันมานานแสนนาน ไปดูหนังด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ซื้อขนมด้วยกัน
เมื่อก่อนเราคุยไลน์กันทั้งวัน ไม่เว้นแม้แต่เวลาเรียน (อันนี้อาจผิดนิดนึง แต่ใจสั่งมาค่ะ) จนอยู่ๆ พี่เค้ามาบอกว่า พี่เค้า รักเรา
รักเลยนะคะ ไม่ใช่แค่ชอบ .. คือเราก็มีความรู้สึกดีๆแบบนั้นเหมือนกัน เลยเริ่มเปิดใจ
แต่พี่เค้ามีแฟนแล้ว อันนี้เรารู้ดี และเรารู้สึกผิดอยู่ตลอดเวลา ที่ไปทำแบบนี้กับน้องเค้า
จนตอนนี้ เรารักพี่เค้าแล้วจริงๆ รักมาก ไม่รู้วิธีตัดใจ
แล้วก็เหมือนว่าน้องเค้าก็เริ่มรู้เรื่องเรากับพี่เค้าแล้วด้วย
เราไม่รู้ว่าจะทำอะไรยังไงต่อไปดี พี่เค้าเริ่มทัน
ห่างจากเรา แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่บ้างประปรายฃ

แต่คือเมื่อก่อนมองมาตลอด ว่ามือที่ 3 เลว ชอบทำคนอื่นแตกแยก
แต่พอมาเป็นเอง ทำให้เข้าใจเลยว่า มือที่ 3 มันเจ็บกว่ามือที่ 1 กับมือที่ 2 อีกค่ะ
เอาเรื่องนี้ไปปรึกษาใคร ใครต่างก็บอกว่าเราเลว เราไม่ดี
ใช่ค่ะ เรายอมรับว่าเราเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่คือมันแบบตัดใจไม่ทัน
ถ้าเป็นไปได้ ก็ไม่อยากรู้จัก ไม่อยากรู้สึกแบบนั้นเลย
เราเข้าใจนะคะ ว่าพี่เค้าก็ต้องย่อมรักแฟนเค้ามากอยู่แล้ว
แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ว่าเราก็รักพี่เค้ามากเหมือนกัน
เวลาเราเห็นพี่เค้ากับแฟนอยู่ด้วยกัน แล้วพี่เค้าทำเหมือนไม่เคยรู้จักเรา ทุกความรู้สึกคือแบบมันชา .. มันเหมือนถูกดูดวิญญาณไปเลยจริงๆ
อยากให้สังคมลองเปิดใจดูมือที่สามบ้าง ว่าเค้ามีอาการอย่างไร เค้าเจ็บปวดมากแค่ไหนที่ต้องทนอยู่ในสภาวะแบบนี้
เค้าทั้งอึดอัด ทั้งอยากครอบครอง แต่ทำได้แค่มอง เท่านั้นจริงๆ
มือที่ 3 เค้าต้องนั่งร้องไห้ทุกวัน มีมือไหนบ้างที่คอยยืนมาปลอบเค้า
มือที่ 3 ต้องถูกสังคมมองว่าเลว ทั้งๆที่พวกเค้าก็มีหัวใจ แต่พวกเค้าแค่มาช้าไปแค่นั้นเอง
ลองเปิดใจ รับฟังมือที่ 3 บ้างนะคะ

จาก .. มือที่สามคนหนึ่ง