โดยส่วนตัวเป็นคนหลงไหลประเทศในทวีปนี้อยู่แล้วค่ะ แต่ไม่เคยมีโมเม้นได้ใกล้ชิดกับคนที่มาจากประเทศในแถบนี้เท่าไหร่ มีก็เพียงแค่เพื่อนใน IG เท่านั้น

วันก่อนเห็นคนรู้จัก เป็นรุ่นพี่สมัยเรียนค่ะ พ่อของเขาเป็นแอฟริกัน แม่เป็นคนไทย (หน้าตาเขาจะคล้ายๆกับนางเอกเรื่องอวตารอ่ะค่ะ สวยดี) หน้าสวยแถมผิวสีอีก เราว่าดูเหมือนหลุดออกมาจากนิยาย เพราะเราไม่ค่อยได้เห็นจนชินตา และยิ่งมีหน้าตาที่สวยๆแบบดารานี่ ก็ยิ่งน่ามองเข้าไปใหญ่

แต่ที่น่าสนใจกว่านั้นค่ะ พี่คนนี้เขามีลูกด้วย น่าตาน่ารักมากเลย เป็นเด็กผู้ชายผิวสี ผมเป็นลอนๆสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล เราก็ด้วยความที่รักเด็กเลยได้หยอกเล่นกับลูกพี่เขาอยู่พักใหญ่ๆ เราก็สังเกตุว่าแฟนพี่เขาเป็นคนสิงคโปร แต่ทำไมลูกถึงไม่มีหน้าตาไปทางพ่อเลยนะ พอคุยกันได้อีกสักพัก พี่เขาเลยเล่าให้ฟังค่ะ ว่ารับอุปการะเด็กจากเคนยา ตั้งแต่น้องอายุได้ขวบเศษๆ ตอนนี้ก็ 2 ขวบแล้ว เคยเห็นแต่ในหนังค่ะ ตอนนี้เพิ่งรู้ว่าคนรู้จักเราก็มีรับเลี้ยงเด็กด้วยนะ ก็เลยสนใจด้านนี้ขึ้นมาหน่อยๆแล้วค่ะ (ไม่ได้จะรับเด็กมาเลี้ยงนะคะ แค่อยากเห็นแง่มุมของคุณพ่อคุณแม่ที่รับน้องมาเลี้ยง)

คงจะลำบาก และเหนื่อยมาก กว่าจะได้เด็กมาเลี้ยงแต่ละคน ไม่ต่างอะไรจากลูกแท้ ๆ เลยนะคะ ว่ามั๊ย ?

ทั้งเอกสาร คุณสมบัติการเลี้ยงดู อาชีพคุณพ่อและคุณแม่ การเป็นอยู่ สภาพจิตใจ

วันที่ได้อุ้มน้อง... ต่อให้เขาจะเป็นลูกบุญธรรมก็ตาม แต่ก็คงยินดี ไม่ต่างจากการได้เห็นลูกในวันที่ลูกลืมตาดูโลกเช่นกัน

ร่วมแชร์เกี่ยวกับ "การรับบุตรบุญะรรม" ได้นะคะ