วันนี้ละครรักออกฤทธิ์ได้ปิดฉากลงอย่างสมบูรณ์หลังจากสร้างความสุขให้เราได้ 1 เดือนเต็มๆ ไหนๆละครก็จบลงแล้ว เราขอมาแชร์ความประทับใจ ชอบไม่ชอบอะไรในละครเรื่องนี้นะคะ ใครประทับใจไม่ประทับใจส่วนไหนมาร่วมกันแสดงความคิดเห็นกันค่า เผื่อทีมงานแวะมาอ่าน จะได้เป็นกำลังใจหรือฟีตแบคให้ปรับปรุงและพัฒนาต่อไปเนอะ


ก่อนอื่นเลยเราขอออกตัวไว้ก่อนเลยนะคะว่าเราเป็นแฟนคลับของโป๊ปและมิว ทำให้เราติดตามข่าวของละครเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มโปรเจค ฟิตติ้ง บวงสรวงและติดตามข่าวสาร รูปจากกองถ่ายอยู่เสมอๆๆ ทำให้เราค่อนข้างผูกพันกับละครเรื่องนี้มากในระดับหนึ่ง ความคิดเห็นของเราอาจจะแอบเวิ่นเว้อยาวๆๆในลักษณะของแฟนคลับนิดหนึ่งนะคะ #ใครชอบหรือไม่ชอบยังไงเราก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ


การที่เราผูกพันมาตั้งแต่เริ่มทำให้เราคาดหวังและเอาใจช่วยละครมากเป็นพิเศษ ความคาดหวังของเราคือ เราอยากเห็นฝีมือที่พัฒนาขึ้นของน้องมิว อยากเห็นพี่โป็ปพลิกบทบาทจากบทคุณชายไปอย่างสิ้นเชิง และคาดหวังกับความฟิลกู๊ดของละคร ซึ่งนั่นคือสิ่งที่เราคาดหวังและละครเรื่องนี้ไม่ทำให้เราได้ผิดหวังจริงๆค่ะ

สิ่งที่ชอบและประทับใจ
ขอพูดถึงพล๊อตและบทก่อนแล้วกันค่ะ

สำหรับพล๊อตของละครเรื่องนี้นั้น ธีมอยู่ที่ดวงชะตาซึ่งเป็นเรื่องที่ฝังลึกกับคนอย่างเราคนหนึ่งอย่างปฏิเสธไม่ได้ โดยละครสื่อจากดวงของพระเอกนางเอก คนนึงคือดวงกินสามี อีกคนคือดวงซวยทำงานกับใครเจ้านายตายหมด โดยวนิเป็นตัวแทนของคนที่เชื่อเรื่องดวงอย่างหมดใจ เชื่อว่าตัวเองมีดวงกินสามีจริงๆ แม้ว่าเรื่องต่างๆจะพิสูจน์มาแล้วว่าสามีของเธอไม่ได้ตายจากดวงแต่ตายจากการถูกฆาตกรรม แต่เรื่องนี้คือเรื่องฝังใจ และคนอื่นๆที่ไม่รู้ความจริง เค้าก็ปักใจเชื่อไปแล้วจริงๆว่าเธอมีดวงกินสามี ทำให้สุดท้ายวนิจึงอยากแต่งงานกับคนที่เธอคิดว่าเค้าจะไม่ตาย เค้าจะอยู่เคียงข้างเธอเพื่อสร้างครอบครัวที่อบอุ่นได้ ซึ่งนั้นก็คือดวงปรมะ แม้ว่าเธอจะไม่ได้รักชายคนนั้นก็ตาม

ส่วนโจเป็นอีกตัวแทนหนึ่งที่ไม่เชื่อเรื่องดวงชะตา โจเชื่อในคำสอนของหลวงพ่อที่ไม่มีคำว่าดวง มีแต่ผลที่เกิดนั้นเกิดจากกระทำของตนเอง แม้ว่าเหตุการณ์ต่างๆจะพยายามทำให้เค้าไขว้เขวอยู่ตลอดเวลาว่า คนอื่นๆต้องมาซวยเพราะตนจริงๆหรือ เค้าคือโจตัวซวยอย่างที่คนอื่นๆกล่าวหาใช่ไหม แม้ว่าภายนอกโจจะปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ภายในโจก็สับสนในตัวเองอยู่เช่นกัน จนบางครั้งถึงกับยอมแพ้ในดวงชะตาจริงๆ

แต่สุดท้าย ตอนจบของเรื่องเป็นการสรุปทุกอย่าง ดวงไม่ได้เป็นสิ่งที่กำหนดชะตากรรม แต่สิ่งที่กำหนทางเดินของชีวิตคือ การกระทำของตัวเราเองทั้งสิ้น ซึ่งเราชอบพล๊อตนี้มากนะคะ พล๊อตเล่นกับความเชื่อของเราจริงๆ มันทำให้เราต้องหันมาย้อนดูตัวเองและคนรอบข้างว่าเราเชื่อในดวงชะตากันมากไปไหม มีอยู่ตอนหนึ่งตอนสุดท้ายที่วนิลังเลใจว่าจะแต่งงานกับภาคย์ดีไหม ซึ่งเธอตัดสินใจที่จะแต่งทันทีเมื่อหมอดูทักว่า ดวงเธอและภาคย์นั้นเพอร์เฟค คือเราดูฉากนี้แล้วเราแบบ เฮ้ย! นี่มันคือเราในบางครั้งจริงๆ บางทีเราไม่มั่นใจว่าเราจะเลือกทางนั้นดีไหม แต่คนที่เราถามเราไม่ได้ถามตัวเราเอง เรากลับเลือกที่จะถามหมอดู ดูละครแล้วเหมือนสะท้อนตัวเองจริงๆ ชอบมากๆๆ


สำหรับบทละครเป็นการผูกเรื่องดวงกับปมฆาตรกรรม เราบอกเลยว่าบางตอนมันก็แอบยืดๆไปบ้าง เนือยๆไปบ้าง โดยเฉพาะช่วงแรกๆ มุขตลกที่ใส่มาบางมุขก็อาจจะฝืดบ้างแป๊กบ้างเว่อๆบ้าง แต่ทุกอย่างพอดูไปเรื่อยๆเราจะเกิดความรู้สึกถึงความกลมกล่อมของบทละครจริงๆค่ะ ยิ่งช่วงหลังๆมีทุกรสชาต ทั้งฮา ดราม่า เศร้า ซึ้ง เกรียน ยิ่งดูยิ่งเข้มข้นยิ่งดูยิ่งลุ้นว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง ขนาดว่าเราอ่านเรื่องย่อมาแล้ว เรายังลุ้นทุกฉากทุกตอนเลย พลาดไม่ได้จริงๆ

ชอบที่บทใส่ความฉลาดของตัวละคร พระเอกนางเอกไม่งี่เง่า ฉลาดทันคน ทุกตัวละครเหมือนคนธรรมดาทั่วไปที่ไม่ได้ขาวสะอาด ไม่ได้ดำสนิท ทุกๆตัวมีความเป็นสีเทาๆ แล้วแต่ว่าเทาเข้มเทาอ่อน ทำให้เราเกลียดตัวละครไม่ได้เลยสักคนจริงๆ เช่น ระริน บางครั้งเราก็หมั่นไส้ในความร้ายของเธอ แต่ถ้าดูเบื้องหลังจริงๆก็จะเข้าใจว่าจริงๆเธอไม่ได้อยากร้ายแต่เหตุการณ์ต่างๆมันช่างไม่เป็นธรรมกับเธอเลยจริงๆ จนเราสงสารระรินเลยอ่ะ โดนชายแจ้ กริช และโจปฏิเสธ โดยที่เธอ เอาเข้าจริงๆก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย หรือแม้กระทั่งพระเอก ที่ไม่ได้เป็นคนดี สุภาพบุรุษ โจทำทุกอย่างเพื่อสืบคดีให้ได้ แม้ว่าจะต้องเห็นแก่ตัว บุกรุกเข้าบ้านคนอื่น โกหก ไหนจะซกมก หื่น เกรียนอีกตะหาก #นี่หรือคือพระเอก 55555555 แต่ในความเกรียนโจก็มีความน่ารัก และความเป็นคนดีอยู่บ้างเช่นกัน

บทที่เราชอบอีกอย่างคือเรื่องครอบครัว โดยเฉพาะตอนสุดท้าย ไม่ว่าบ้านไหนๆ พ่อแม่คือคนที่รักเรามากที่สุดจริงๆ เราดูฉากพวกนี้แล้วจะร้องไห้ตาม เวลาเราเศร้าเราเสียใจคนที่อยู่ข้างเราเสมอคือพ่อแม่ ซึ้งมากจริงๆค่ะ T_____T

นอกจากนั้นเราจะเห็น tag #รักออกฤทธิ์เป็นละครตลก อยู่บ่อยๆทั้งใน IG และใน Twitter ซึ่งเรื่องนี้เราเห็นด้วยจริงๆค่ะ

คืออย่างที่บอก บทบางตอนมุขแป๊กก็มี แต่ถ้าให้เทียบกับความฮาจริงๆ สำหรับเราที่เส้นตื้นหน่อย เราให้ฮามาก:แป๊ก = 80:20 เลย คือแรกๆอาจจะขำน้อยๆหรือขำไม่มาก แต่พอช่วงไหนฮานี่ฮายาวมากๆๆๆๆ หรือแม้แต่บางฉากที่กำลังซึ้งๆ ความฮาก็เข้ามาแทรกได้เสมอ เช่น ฉากคุณปฐมกับหนุงหนิง ฉากโจแอบกินของกินในตู้เย็น ฉากวนิอ่านภาษาจีนไม่ได้ ฉากเสี่ยเพ้งโดนจับ หรือเวลาโจกับป๋องอยู่ด้วยกันนี่ฮาแตกได้ทุกที ตั้งแต่ฉากพ่นน้ำ ฉากป๋องอกหักเอาทิชชู่ยัดหูโจ ฉากกอดกัน ฉากโจไล่เตะป๋อง คือฮาจริงๆๆๆๆ หรือแม้แต่ฉากโจหื่น เอะอะเลือดกำเดาไหลเนี่ย เราขำก๊ากทุกครั้ง ฮาได้อีก 5555555555 เห็นด้วยกับ hashtag #รักออกฤทธิ์เป็นละครตลก จริงๆค่ะ


ฉากฟินฉากโรแมนติก

เรื่องนี้พระเอกนางเอกรักกันโดยมีรถยนต์เป็นสื่อกลาง เราชอบที่โจและวนิค่อยๆรักกัน ค่อยๆมีความประทับใจต่อกันและกัน ค่อยๆปลูกต้นรักไปวันละนิดๆ โจก็ค่อยๆจีบค่อยๆหยอดไปวันละนิดวันละหน่อย ร้องเพลงจีบบ้าง ปลอบใจโดยใช้มายากลเป็นสื่อกลางบ้าง น่ารักมากๆๆๆๆ จนถึงวันที่ทั้งคู่รักกันจริงๆ เราชอบที่ทั้งคู่บอกรักกันโดยแทบไม่ได้เอ่ยคำว่ารักออกมาตรงๆ แต่มันสื่อจากสายตาและความห่วงใย แค่มองตากันเราก็จิกหมอนได้แล้วอ่ะ บางทีก็มีหึงมีงอนมีง้อกัน น่าร้ากกกกก และบอกเลยว่า เรื่องนี้ฉากฟินๆฉากโรแมนติกมีไม่เยอะมาก แต่มาทีมาเต็ม โดยเฉพาะ 2 ตอนสุดท้าย ติ่งอย่างเราจะเป็นลมตาย หมอนไม่พอจะจิก ทั้งฉากเต้นรำ ฉากกอดบนดาดฟ้า ฉากกอดปลอบตอนวนิรู้ว่ากริชตายเพราะอะไร ฉากแต่งงาน ฉากสุดท้ายบนที่นอน โอยยยยย ตั้งแต่แรกๆๆมีแบบเล็กๆน้อยๆ เช็ดน้ำตา สะดุดกอด ให้พอฟินเบาๆ แต่พอมา 2 ตอนท้ายบอกเลยว่าตายค่ะตาย ฟินที่สุดจริงๆ

บทบาทของนักแสดง

โป๊ป
โป๊ปเล่นเรื่องนี้ได้แบบเกรียนและทุ่มทุนสร้างมากๆๆ พลิกบทบาทจากคุณชายหรือคุณพิศุทธิ์ ผู้ชายที่แสนอบอุ่น อ่อนโยน สุภาพบุรุษ กลายเป็นผู้ชายเกรียนๆ หื่นเล็กๆ เถื่อนๆ ซกมก ตอนแรกๆในพาร์ตที่เล่นเป็นนายดาว เรารู้สึกถึงความล้นๆนิดๆของโป๊ปนะคะ แต่พอดูไปสักพัก เราจะเข้าใจเลยว่า นี่คือบทของดาว นายดาวจะต้องกวนๆ ล้นๆ ความจำเสื่อม ซึ่งเป็นคนละแบบกับโจ คือดูไปสักพักแล้ว เออ...บทมันเป็นแบบนี้นะ นายดาวต้องเป็นแบบหนึ่ง โจต้องเป็นแบบหนึ่ง ซึ่งพอเข้าใจเราเลยคิดว่ามันไม่ล้นเกินไปจริงๆ เราชอบที่โป๊ปเล่นบทแบบนี้นะคะ ทำให้ภาพคุณชายปวรรุจของติ่ง สูญสลายหายไปในพริบตา 555555555 ลืมไปแล้วว่าคุณชายคือใคร 55555555 ชอบความเกรียนของโจจริงๆ ถึงจะเกรียนถึงจะหึงใส่ แต่ก็น่ารักน่ากรี๊ดอยู่เสมอ บทดราม่าโป๊ปทำได้ดีเสมอต้นเสมอปลาย โดยเฉพาะตอนหลังๆ โจทำให้เราแอบงอนวนิเลยจริงๆ สงสารโจมาก ฉากร้องไห้ ฉากน้ำคลอ โป๊ปทำได้ดีจริงๆค่ะ ชอบมากๆๆ ถึงขนาดอยากจะเข้าไปซับน้ำตาให้เลย ฉากปลอมตัวทั้งหลายแหล่ก็ถือว่าทำได้ดีและน่ารักมากๆๆ ชอบที่แต่งเป็นผู้หญิง สวยอ่ะ ติ่งยอมแพ้ 555555555 ไงก็เป็นกำลังใจให้โป๊ปนะคะ อยากให้เล่นไปหลายๆบทบาท ซึ่งเป็นการพิสูจน์ความสามารถจริงๆ และเราก็เชื่อว่าโป๊ปจะทำผลงานออกมาได้ดีในเรื่องต่อๆไป (รอติดตามสะใภ้จ้าวค่า แต่คงอีกนานเลยสินะ )

มิว
เราลุ้นกับมิวมากๆๆๆๆๆ เราลุ้นว่าน้องจะพัฒนาฝีมือขึ้นไหม จะเอาอยู่ไหมกับบทตั่วเจ้ ซึ่งมิวไม่ทำให้เราผิดหวังจริงๆค่ะ มิวพัฒนาขึ้นมากจากเรื่องแรก สายตาท่าทางดีขึ้นมากจริงๆ อาจจะติดแค่เสียงหรือแรงเวลาพูดยาวๆ เสียงมิวจะเหมือนหายๆไป และตะกุกตะกักบ้างบางครั้ง แต่โดยรวมถือว่าทำได้ดี เรื่องนี้น้องสวยมากๆๆๆๆ เราชอบมิวเล่นฉากดราม่ามากๆๆๆๆๆ โดยเฉพาะฉากระเบิดอารมณ์ใส่โจ ความหงุดหงิด ความเสียใจ ผิดหวัง มันระเบิดออกมาจนเราสัมผัสได้แล้วแทบจะร้องไห้ไปกับวนิเลย ชอบอีกอย่างเวลาวนิหึงโจหรืองอนโจ น่ารักมากๆๆๆๆ เวลาเป็นตั่วเจ้ โหดใช้ได้เลยทีเดียว แม้บางครั้งอาจจะดูไม่ได้มีอำนาจมากมาย แต่เราเชื่อว่าน้องคือตั่วเจ้จริงๆ โดยเฉพาะฉากที่ตบและจะเอามีดมาสับแขนนักพนัน ตั่วเจ้โหดมากๆๆๆ ชอบๆๆ เป็นกำลังใจให้น้องเสมอค่ะ รอดูลูกศรในทรายสีเพลิงและอาจูในเรื่องสิงห์ ขอให้น้องพัฒนาทักษะการแสดงยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

เจมส์กับดาลิ่ง
น้องทั้งสองคนถือว่าใหม่มากๆๆ มีบ้างบางช่วงที่น้องทั้งคู่ยังพูดติดๆขัดๆตะกุกตะกัก แต่โดยรวมเจมส์เล่นเป็นป๋องได้มีเสน่ห์และน่ารักมากๆๆ ยิ่งเวลาเข้าขากับลูกพี่โจ คือทั้งฮาทั้งน่ารักมากๆๆจริงๆ ดาลิ่งก็ถือว่าทำได้ดีไม่แพ้กันค่ะ คู่นี้เวลาเล่นด้วยกันก็น่ารัก เวลาจีบกันก็ทำเอาเราเขินได้เหมือนกัน น่ารักดีจริงๆๆ รอติดตามผลงานของน้องทั้งคู่ต่อไปนะคะ

ตัวละครตัวอื่นๆ
ที่เราชอบมากๆๆๆๆคือ คุณปฐม ผู้ชายคนนี้บอกเลยว่าเท่มากๆๆๆๆ เป็นมือขวาที่เก่ง ฉลาด ดูมีอำนาจและเป็นคนที่เราอยากปรึกษาปัญหาด้วยเสมอๆ แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ ตลกหน้าตาย คือฉากอ่านจดหมายยังเป็นสิ่งที่เราตราตรึงใจ ฮามากๆๆๆจริงๆ ชอบตัวละครตัวนี้สุดๆ หนุงหนิงก็น่ารัก กิจที่เล่นเป็นกริชในเรื่อง เรื่องนี้ก็ถือว่าพัฒนาขึ้นกว่าเรื่องแรกมากๆๆเช่นกันค่ะ เราคาดไม่ถึงว่ากิจจะเล่นบทหื่นได้ หื่นมากจริงๆ โดยรวมๆตัวละครตัวอื่นๆก็ถือว่าเล่นออกมาได้ดีค่ะ เราชอบทุกตัวละครเลยก็ว่าได้


อื่นๆ
นอกจากบท นักแสดง สิ่งที่เราชอบก็คือภาพและเสื้อผ้าค่ะ ภาพในละครสวยมากๆๆหลายๆฉาก โดยเฉพาะฉากแต่งงาน ภาพสโลโมชั่นต่างๆ เช่น ฉากชายแจ้กับคุณกริชล้ม ฉากสาดไวน์ หรือช่วงที่ถ่ายในที่พักโจ ภาพสวยมากๆๆๆๆ ฉากโปรยดอกไม้ก็เจ๋งดี / เสื้อผ้าของตัวละคร โดยเฉพาะของวนิ สวยมาก สวยทุกชุด ชุดแต่งงานก็สวยทุกชุดจริงๆค่ะ แต่เสื้อคุณภาคย์อาจจะแอบเล็กไปนิด ฟิตเชียว 55555555

ส่วนเรื่องที่อาจจะเป็นงานผิดพลาด เช่น ตอนที่นายดาวโทรเข้าหาวนิแล้วขึ้นเป็นชื่อโจ / จดหมายท้าดวนของเฮียเพ้งที่ตอนคุณปฐมได้มาเป็นฉบับหนึ่งตอนเอาไปให้วนเป็นอีกฉบับหนึ่ง / ชุดของคุณปฐมที่เหมือนใส่สูทถอดสูทในฉากเดียวกัน มันอาจจะเป็นความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ แต่ก็ถือเป็นความละเอียดอย่างหนึ่ง ก็ถือว่าเป็นข้อผิดพลาดที่เอาไปพัฒนาหรือแก้ไขได้เนอะคะ


ลากมาซะยาวเลย เขินจัง โดยสรุปแล้ว เราชอบละครเรื่องนี้มากๆๆๆค่ะ ดูจบแล้วฟิลกู๊ดมากๆๆ อยากกลับไปดูซ้ำอีกเรื่อยๆ โดยเฉพาะฉากฮาๆ และฉากโรแมนติกน่ารักๆ ไงก็ขอบคุณพี่คิงทีมงานนักแสดงทุกคนที่มอบความสุขมาให้เรามาโดยตลอด ละครเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่ละครที่ดีที่สุด ประทับใจที่สุด หรือตลกที่สุด แต่ละครเรื่องนี้ทำให้เรามีความสุขที่สุดเรื่องหนึ่ง พล๊อตเรื่องไม่เหมือนใคร ตัวละครจับต้องได้ มีมิติมีความเป็นมา สิ่งต่างๆมีที่มาที่ไป ดูละครแล้วคำสอนต่างๆแทรกซึมเข้ามาโดยที่เราไม่รู้ตัว รักละครเรื่องนี้จริงๆ เป็นกำลังใจให้ทีมงานนักแสดงทุกคนเลยนะคะ ขอให้มีผลงานสนุกๆแบบนี้ออกมาเรื่อยๆ เราจะรอติดตามและเป็นกำลังใจให้เสมอต่อไปค่ะ