คือขอเกริ่นก่อนว่า จขกท เป็นคนที่ต้องใช้แท็กซี่เป็นประจำอยู่เเล้ว ก่อนหน้านี้เลวร้ายที่สุดสำหรับเราคือ พี่เเท็กเเกขับไปง่วงไป
เเต่ยังดีที่นั่งไปแค่ระยะใกล้ๆ จีงไม่มีอะไรน่าติดใจมาก
แต่เมื่อ2-3วันมานี้เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดก็มาถึงค่ะ
เรากับเเฟนโบกรถเเท็กซี่สีเหลืองคันนึงจากม.รังสิตไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิต คนขับแกขับไปก็เรอไป
ตอนเเรกเรากลั้นหายใจไว้ เเล้วลองๆสูดหายใจเข้าดู โอ้..ขอบคุณพระเจ้ามันไม่มีกลิ่นค่ะ โล่งใจไปนิดนึงละ
แต่นั่งไปซักพัก เอ๊ะ..ทำไมลุงเเกเรอบ่อยขึ้น เรอไม่หยุด จะเรียกว่าเรอเเทนการหายใจเข้าออกเลยก็ว่าได้
เราก็ได้เเต่สงสัยว่าลุงแกไม่สบายรึเป็นอะไรรึเปล่า เเต่ก็ไม่กล้าถาม
พอถึงจุดหมายปลายทาง ก็ยังคุยกับเเฟนว่า เอ้อออ ดีนะ ไม่มีกลิ่น ฮ่าาาาาาา
2วันต่อมา เรากับแฟนก็จะโบกรถไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิตอีก ก็ไปโบกที่เดิมกับเมื่อวานนั้นหนะเเหละ
เห็นรถเเท็กซี่สีเหลืองๆเปิดไฟว่างวิ่งมาเเต่ไกล ไม่รอช้าค่ะ รีบโบกสิจ๊ะ เป็นช่วงเวลาเร่งด่วนซะด้วย รถเเท็กซี่หายากมากกกก
พอจะขึ้นไปนั่งในรถ เรากับเเฟนก็ต้องอึ้งไปเสี้ยววินาทีนึง เพราะคนขับรถเเท็กซี่คันนี้ เป็นลุงที่ขับไปเรอไปคนเดิมที่เคยเจอเมื่อ2วันก่อน..
แต่ใจดีสู้เสือค่ะ รีบเข้าไปนั่งในรถอย่างเร็วไว เพราะกลัวว่าจะไม่มีรถเเล้ว พอนั่งไปไม่ถึง10วินาที เออะ!!! เอออออ!! (ลากเสียงยาวๆด้วยนะคะ)
ใช่เลยค่ะ.. ลุงเรออีกเเล้ว เเต่จุดไคลเเมกซ์มันอยู่ตรงนี้ค่ะ คือครั้งนี้มีกลิ่นด้วยยยย!!! โอ้ ม่ายยยยยย!! มันเหม็นมาก เหม็นเเบบกลิ่นตุๆ
คือเราอยากร้องไห้มากบอกเลย จะขอลงเพื่อเปลี่ยนรถก็เกรงใจลุง กลัวลุงจะคิดมากว่า ฉันเรอเเค่นี้พวกเธอทนฉันไม่ได้เรอะ?
ปกติจะคุยเล่นกันเวลานั่งรถ เเต่วันนี้ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถเรากับแฟนไม่มีการสนทนาใดๆกันเลยค่ะ
ที่สำคัญเรากลั้นหายใจอย่างสุดๆ เพราะลุงแกเรอไม่หยุด บางทีเรอเเล้วเหมือนมีเนื้อ+น้ำออกมากด้วย กลิ่นยิ่งหนักค่ะ
เราได้เเต่คิดว่าครั้งต่อไปฉันจะไม่โบกเเท็กซี่คันสีเหลืองอีกแล้ววววววววว T^T
- ขอแท็ก สยามสเเควร์ >เรื่องเล่าสยองขวัญ เพราะเหตุการณ์นี้ทำให้ จขกท หลอนไม่กล้านั่งเเท็กซี่คันสีเหลืองอีกเลยค่ะ
-ขอเเท็ก สวนลุมพินี >สุขภาพกาย,โรงพยาบาล เผื่อสมาชิกพันทิปท่านใดเป็นหมอหรือมีความรู้ในอาการเรอไม่หยุดเเบบนี้จะมาให้คำเเนะนำหรือวิธีรักษาได้ค่ะ
เคยเจอเหตุการณ์อะไรเเปลกๆในขณะที่นั่งรถแท็กซี่กันบ้างไหม
คือขอเกริ่นก่อนว่า จขกท เป็นคนที่ต้องใช้แท็กซี่เป็นประจำอยู่เเล้ว ก่อนหน้านี้เลวร้ายที่สุดสำหรับเราคือ พี่เเท็กเเกขับไปง่วงไป
เเต่ยังดีที่นั่งไปแค่ระยะใกล้ๆ จีงไม่มีอะไรน่าติดใจมาก
แต่เมื่อ2-3วันมานี้เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดก็มาถึงค่ะ
เรากับเเฟนโบกรถเเท็กซี่สีเหลืองคันนึงจากม.รังสิตไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิต คนขับแกขับไปก็เรอไป
ตอนเเรกเรากลั้นหายใจไว้ เเล้วลองๆสูดหายใจเข้าดู โอ้..ขอบคุณพระเจ้ามันไม่มีกลิ่นค่ะ โล่งใจไปนิดนึงละ
แต่นั่งไปซักพัก เอ๊ะ..ทำไมลุงเเกเรอบ่อยขึ้น เรอไม่หยุด จะเรียกว่าเรอเเทนการหายใจเข้าออกเลยก็ว่าได้
เราก็ได้เเต่สงสัยว่าลุงแกไม่สบายรึเป็นอะไรรึเปล่า เเต่ก็ไม่กล้าถาม
พอถึงจุดหมายปลายทาง ก็ยังคุยกับเเฟนว่า เอ้อออ ดีนะ ไม่มีกลิ่น ฮ่าาาาาาา
2วันต่อมา เรากับแฟนก็จะโบกรถไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิตอีก ก็ไปโบกที่เดิมกับเมื่อวานนั้นหนะเเหละ
เห็นรถเเท็กซี่สีเหลืองๆเปิดไฟว่างวิ่งมาเเต่ไกล ไม่รอช้าค่ะ รีบโบกสิจ๊ะ เป็นช่วงเวลาเร่งด่วนซะด้วย รถเเท็กซี่หายากมากกกก
พอจะขึ้นไปนั่งในรถ เรากับเเฟนก็ต้องอึ้งไปเสี้ยววินาทีนึง เพราะคนขับรถเเท็กซี่คันนี้ เป็นลุงที่ขับไปเรอไปคนเดิมที่เคยเจอเมื่อ2วันก่อน..
แต่ใจดีสู้เสือค่ะ รีบเข้าไปนั่งในรถอย่างเร็วไว เพราะกลัวว่าจะไม่มีรถเเล้ว พอนั่งไปไม่ถึง10วินาที เออะ!!! เอออออ!! (ลากเสียงยาวๆด้วยนะคะ)
ใช่เลยค่ะ.. ลุงเรออีกเเล้ว เเต่จุดไคลเเมกซ์มันอยู่ตรงนี้ค่ะ คือครั้งนี้มีกลิ่นด้วยยยย!!! โอ้ ม่ายยยยยย!! มันเหม็นมาก เหม็นเเบบกลิ่นตุๆ
คือเราอยากร้องไห้มากบอกเลย จะขอลงเพื่อเปลี่ยนรถก็เกรงใจลุง กลัวลุงจะคิดมากว่า ฉันเรอเเค่นี้พวกเธอทนฉันไม่ได้เรอะ?
ปกติจะคุยเล่นกันเวลานั่งรถ เเต่วันนี้ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถเรากับแฟนไม่มีการสนทนาใดๆกันเลยค่ะ
ที่สำคัญเรากลั้นหายใจอย่างสุดๆ เพราะลุงแกเรอไม่หยุด บางทีเรอเเล้วเหมือนมีเนื้อ+น้ำออกมากด้วย กลิ่นยิ่งหนักค่ะ
เราได้เเต่คิดว่าครั้งต่อไปฉันจะไม่โบกเเท็กซี่คันสีเหลืองอีกแล้ววววววววว T^T
- ขอแท็ก สยามสเเควร์ >เรื่องเล่าสยองขวัญ เพราะเหตุการณ์นี้ทำให้ จขกท หลอนไม่กล้านั่งเเท็กซี่คันสีเหลืองอีกเลยค่ะ
-ขอเเท็ก สวนลุมพินี >สุขภาพกาย,โรงพยาบาล เผื่อสมาชิกพันทิปท่านใดเป็นหมอหรือมีความรู้ในอาการเรอไม่หยุดเเบบนี้จะมาให้คำเเนะนำหรือวิธีรักษาได้ค่ะ