วันนี้เรารู้สึกสับสนมากเลย...ขอโทษสำหรับคนที่เข้ามาอ่านแล้วเซงนะ เราแค่อยากถามจากเพื่อนๆว่าเพื่อนๆเคยเป็นแบบเดียวกับเราไหม ถือว่าเป็นวิทยาทานให้แก่กันเนอะ
เราเป็นคนที่เพื่อนๆบอกว่าแปลก จะทำอะไร หรือจะคิดอะไรก็แปลก แต่ก่อนเราเป็นคนมีเพื่อนมากเยอะแยะไปหมดแต่เรารู้สึกไม่ได้ชอบสังคมแบบนี้เท่าไหร่ พอขึ้นมหาลัยเราตั้งใจบอกกับตัวเองว่าเราจะหาเพื่อนที่นี่ เพื่อนที่เป็นเพื่อนเราและเข้ากับเราได้จริงๆเราเลยเลือกทางเดินที่แตกต่างจากเพื่อนในกลุ่มมาเรียนมหาลัยต่างจังหวัด เราสนุกและมีความสุขมากเลยที่นั่น ได้เจอเพื่อนได้ดีๆมีประสบการณ์ชีวิตที่ดีเลยก็ว่าได้แต่ชีวิตมันก็หักเหให้เราต้องเรียนใหม่เพราะเราเข้ากับสาขาที่เรียนไม่ได้ แต่ทุกอย่างลงตัวหมด เรากลับมาเรียนมหาลัยในจังหวัด พบเจอกับสังคมใหม่ ที่มันแตกต่างจากที่นั่นมากแต่สิ่งที่ทำให้เราเกือบรับไม่ได้คือ เราแทบจะไม่มีเพื่อนคบ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เพราะนิสัยเราหรือเปล่า เราเป็นคนชอบสังคมนะ ตลก เฮฮาแต่ไม่ค่อยสุงสิงเรื่องส่วนตัว เรื่องนินทาของใครและเราชอบทำอะไรใหม่ๆ ชอบหาร้านอาหารอร่อยๆกิน สถานที่สวยๆไปถ่ายรูป ชอบหากิจกรรมทำแต่เราก็ไม่ค่อยมีคนคบ เป็นคนพูดไม่ค่อยเพราะแต่เราพูดจริงใจและตรงแต่ไม่ขวานผ่าซากนะ อีกอย่างเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกทางอารมณ์เท่าไหร่ เช่น เกลียดก็เก็บ รักก็เก็บ เป็นห่วงไม่พูดแต่ก็ไม่ปล่อย
เราสับสนตัวเองสุดๆพอเจอประโยคที่ว่า เป็นคนแบบไหน คนรอบข้างหรือเพื่อนก็จะเป็นคนแบบนั้น แต่คนรอบข้างเรามีแต่ทำให้ทุกข์ใจ เพื่อนก็เหมือนไม่มีความจริงใจต่อกัน ทั้งที่เราไม่คิดที่จะตักตวงหรือหาผลประโยชน์จากใครเลยนะ เราสับสนกับตัวเองมาก ว่าจริงๆแล้วเราเป็นแบบคนรอบข้างใช่ไหม แบบเพื่อนใช่ไหม เราก็คิดว่าเราไม่ใช่นะ บางทีเราก็อยากมีเพื่อนไปไหนไปกัน เฮฮาสนุกสนาน แต่พอมาเจอเพื่อนที่นี่แล้ว เราอยากอยู่คนเดียวมากกว่า
ช่วยแสดงความคิดเห็นกันหน่อยนะ ปัญหานี้ใหญ่ระดับบอสสุดของชีวิตเราละ
อยากรู้มีใครเป็นเหมือนเราหรือเปล่า?
เราเป็นคนที่เพื่อนๆบอกว่าแปลก จะทำอะไร หรือจะคิดอะไรก็แปลก แต่ก่อนเราเป็นคนมีเพื่อนมากเยอะแยะไปหมดแต่เรารู้สึกไม่ได้ชอบสังคมแบบนี้เท่าไหร่ พอขึ้นมหาลัยเราตั้งใจบอกกับตัวเองว่าเราจะหาเพื่อนที่นี่ เพื่อนที่เป็นเพื่อนเราและเข้ากับเราได้จริงๆเราเลยเลือกทางเดินที่แตกต่างจากเพื่อนในกลุ่มมาเรียนมหาลัยต่างจังหวัด เราสนุกและมีความสุขมากเลยที่นั่น ได้เจอเพื่อนได้ดีๆมีประสบการณ์ชีวิตที่ดีเลยก็ว่าได้แต่ชีวิตมันก็หักเหให้เราต้องเรียนใหม่เพราะเราเข้ากับสาขาที่เรียนไม่ได้ แต่ทุกอย่างลงตัวหมด เรากลับมาเรียนมหาลัยในจังหวัด พบเจอกับสังคมใหม่ ที่มันแตกต่างจากที่นั่นมากแต่สิ่งที่ทำให้เราเกือบรับไม่ได้คือ เราแทบจะไม่มีเพื่อนคบ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เพราะนิสัยเราหรือเปล่า เราเป็นคนชอบสังคมนะ ตลก เฮฮาแต่ไม่ค่อยสุงสิงเรื่องส่วนตัว เรื่องนินทาของใครและเราชอบทำอะไรใหม่ๆ ชอบหาร้านอาหารอร่อยๆกิน สถานที่สวยๆไปถ่ายรูป ชอบหากิจกรรมทำแต่เราก็ไม่ค่อยมีคนคบ เป็นคนพูดไม่ค่อยเพราะแต่เราพูดจริงใจและตรงแต่ไม่ขวานผ่าซากนะ อีกอย่างเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกทางอารมณ์เท่าไหร่ เช่น เกลียดก็เก็บ รักก็เก็บ เป็นห่วงไม่พูดแต่ก็ไม่ปล่อย
เราสับสนตัวเองสุดๆพอเจอประโยคที่ว่า เป็นคนแบบไหน คนรอบข้างหรือเพื่อนก็จะเป็นคนแบบนั้น แต่คนรอบข้างเรามีแต่ทำให้ทุกข์ใจ เพื่อนก็เหมือนไม่มีความจริงใจต่อกัน ทั้งที่เราไม่คิดที่จะตักตวงหรือหาผลประโยชน์จากใครเลยนะ เราสับสนกับตัวเองมาก ว่าจริงๆแล้วเราเป็นแบบคนรอบข้างใช่ไหม แบบเพื่อนใช่ไหม เราก็คิดว่าเราไม่ใช่นะ บางทีเราก็อยากมีเพื่อนไปไหนไปกัน เฮฮาสนุกสนาน แต่พอมาเจอเพื่อนที่นี่แล้ว เราอยากอยู่คนเดียวมากกว่า
ช่วยแสดงความคิดเห็นกันหน่อยนะ ปัญหานี้ใหญ่ระดับบอสสุดของชีวิตเราละ