ความสุขทางใจ บางทีคำนี้มันอาจมองดูมีความหมายง่ายๆ เเต่เเท้จริงผมคิดว่าเรื่องเเบบนี้มันต้องลึกซึ้งกว่านั้น
ก่อนอื่นผมอยากยกตัวอย่างความสูขที่สามารถสร้างได้ เป็น 3 หัวข้อใหญ่
1
ความสุขทางกาย (ความไม่ทรมารจากความหิวโหย )
คือ อาหาร .... ทำไมต้องเป็นเเบบนั้นน่ะหรือ ผมอยากให้ลองนึกภาพของตัวท่านเองเวลาหิว พอหิวมากๆร่างกายก็ทรมาร
เเต่พอท่านได้ทานอาหารลงไปร่างกายจะหลุดพ้นจากอาการทรมารทันที
ดังนั้นจึงสรุปได้ง่ายๆว่า เมื่อท่านเกิดทุกข์ (หิว) การเเก้ปัญหาคือ ทานอาหาร (เกิดความสุขทางกายขึ้น)
ผมเลยมองว่าอาหารคือสิ่งที่เป็นสากลสิ่งเดียวที่สามารถขจัดความทรมารจากความหิวได้....มันก็เลยเป็นคำตอบของความสุขทางกาย
2
ความสุขการการรับรู้ ( โสตประสาททั้งหมด ) .....
คือการได้รับสิ่งที่สวยงามเเละดีเลิศผ่านทางการรับรู้ อย่างเช่น มีภาพสวยมา1ภาพ พอตาได้มองเห็นความสวยงามของภาพก็เกิดความสุข
มีอาหารสชาติดี ลิ้นได้สัมผัสถึงความอร่อยก็เกิดสุขจากการรับรู้ จมูกได้ดมกลิ่นหอมก็เกิดความสุขจากการรับรู้ หูได้ยินสิ่งที่ดีก็เกิดสุข
ผมเลยสรุปว่าความสุขจากการรับรู้ คือ การได้รับรู้สิ่งดีๆสิ่งที่สวยงามในเเบบของตน จาก อวัยวะรับรู้ทั้งหมด...ซึ่งเเน่นอนเป็นเเค่วิธีเดียว
จากสองข้อที่ผมกล่าวมานั้น มันเป็นความสุขที่มีวิธีใขว่ขว้ามาอย่างง่ายๆเเละตายตัว หิวก็กิน อยากได้รับกลิ่นหอมก็ดม
เเต่....ข้อที่สามหล่ะ ความสุขทางใจ มันจะหามาได้ยังไง ตอนเเรกๆผมก็ไม่ได้คิดว่าความสุขทางใจมันจะหาได้ยากอะไรหรอกนะ
เเค่ทำตามใจตัวเองใจก็มีความสุขเเล้ว เช่น อยากเล่นกีต้าร์ พอได้เล่นก็มีความสุข อยากเล่น Facebook พอได้เล่นใจก็มีความสุข
เเละผมเริ่มรู้ตัวว่าผมคิดผิดเกียวกับความสุขทางใจเมื่อเช้านี้ เมื่อเช้าผมตื่นขึ้นมาเเล้วมานั่งเล่นกีต้าร์เเต่เเปลกกลับไม่รู้สึกมีความสุขเลย
เเละผมยังได้ทำสิ่งต่างๆที่เคยทำเเล้วมีความสุข เเต่มันก็ไม่เกิดความสุขขึ้นอย่างเก่า เเสดงว่าความสุขทางใจที่ผ่านมามันเป็นเเค่ความสุขปลอมๆ
ผมจึงเกิดความสงสัยขึ้นมาทันทีว่าความสุขทางใจที่เเท้จริงมันคืออะไร .......มันต้องมีสิขนาดความสุขทางกายยังมีอาหารเป็นตัวกำหนดอย่างตายตัว
เพียงอย่างเดียว ความสุขทางใจก็ต้องมีสิ่งที่กำหนดอย่างตายตัวเพียงอย่างเดียวเช่นกัน
"
เเล้วความสุขทางใจ..........อะไรเป็นตัวกำหนดหล่ะ"
สุดท้ายนี้. ผมอยากฝากทุกคนไห้มาเเชร์ความคิดเห็นกัน บางทีอ่านผ่านๆอาจจะมองว่ามันไร้สาระ เเต่ที่จริงมันมีสาระนะ(สำหรับผม555+)
(กระทู้จริงจังกับชีวิต 555+) ความสุขทางใจ คืออะไรโปรดบอกกล่าว คือเเฟน คือเพื่อน คือเหล้า ชาวสยามมาเเชร์กัน
ก่อนอื่นผมอยากยกตัวอย่างความสูขที่สามารถสร้างได้ เป็น 3 หัวข้อใหญ่
1 ความสุขทางกาย (ความไม่ทรมารจากความหิวโหย )
คือ อาหาร .... ทำไมต้องเป็นเเบบนั้นน่ะหรือ ผมอยากให้ลองนึกภาพของตัวท่านเองเวลาหิว พอหิวมากๆร่างกายก็ทรมาร
เเต่พอท่านได้ทานอาหารลงไปร่างกายจะหลุดพ้นจากอาการทรมารทันที
ดังนั้นจึงสรุปได้ง่ายๆว่า เมื่อท่านเกิดทุกข์ (หิว) การเเก้ปัญหาคือ ทานอาหาร (เกิดความสุขทางกายขึ้น)
ผมเลยมองว่าอาหารคือสิ่งที่เป็นสากลสิ่งเดียวที่สามารถขจัดความทรมารจากความหิวได้....มันก็เลยเป็นคำตอบของความสุขทางกาย
2 ความสุขการการรับรู้ ( โสตประสาททั้งหมด ) .....
คือการได้รับสิ่งที่สวยงามเเละดีเลิศผ่านทางการรับรู้ อย่างเช่น มีภาพสวยมา1ภาพ พอตาได้มองเห็นความสวยงามของภาพก็เกิดความสุข
มีอาหารสชาติดี ลิ้นได้สัมผัสถึงความอร่อยก็เกิดสุขจากการรับรู้ จมูกได้ดมกลิ่นหอมก็เกิดความสุขจากการรับรู้ หูได้ยินสิ่งที่ดีก็เกิดสุข
ผมเลยสรุปว่าความสุขจากการรับรู้ คือ การได้รับรู้สิ่งดีๆสิ่งที่สวยงามในเเบบของตน จาก อวัยวะรับรู้ทั้งหมด...ซึ่งเเน่นอนเป็นเเค่วิธีเดียว
จากสองข้อที่ผมกล่าวมานั้น มันเป็นความสุขที่มีวิธีใขว่ขว้ามาอย่างง่ายๆเเละตายตัว หิวก็กิน อยากได้รับกลิ่นหอมก็ดม
เเต่....ข้อที่สามหล่ะ ความสุขทางใจ มันจะหามาได้ยังไง ตอนเเรกๆผมก็ไม่ได้คิดว่าความสุขทางใจมันจะหาได้ยากอะไรหรอกนะ
เเค่ทำตามใจตัวเองใจก็มีความสุขเเล้ว เช่น อยากเล่นกีต้าร์ พอได้เล่นก็มีความสุข อยากเล่น Facebook พอได้เล่นใจก็มีความสุข
เเละผมเริ่มรู้ตัวว่าผมคิดผิดเกียวกับความสุขทางใจเมื่อเช้านี้ เมื่อเช้าผมตื่นขึ้นมาเเล้วมานั่งเล่นกีต้าร์เเต่เเปลกกลับไม่รู้สึกมีความสุขเลย
เเละผมยังได้ทำสิ่งต่างๆที่เคยทำเเล้วมีความสุข เเต่มันก็ไม่เกิดความสุขขึ้นอย่างเก่า เเสดงว่าความสุขทางใจที่ผ่านมามันเป็นเเค่ความสุขปลอมๆ
ผมจึงเกิดความสงสัยขึ้นมาทันทีว่าความสุขทางใจที่เเท้จริงมันคืออะไร .......มันต้องมีสิขนาดความสุขทางกายยังมีอาหารเป็นตัวกำหนดอย่างตายตัว
เพียงอย่างเดียว ความสุขทางใจก็ต้องมีสิ่งที่กำหนดอย่างตายตัวเพียงอย่างเดียวเช่นกัน
"เเล้วความสุขทางใจ..........อะไรเป็นตัวกำหนดหล่ะ"
สุดท้ายนี้. ผมอยากฝากทุกคนไห้มาเเชร์ความคิดเห็นกัน บางทีอ่านผ่านๆอาจจะมองว่ามันไร้สาระ เเต่ที่จริงมันมีสาระนะ(สำหรับผม555+)