สังเกตจากประสบการณ์ในการนั่งดูหุ้นบางตัว และก็เคยเก็บหุ้นตัวที่สังเกตุ 3 ครั้ง และก็เป็นจริงทุกครั้ง

        1. มีแต่เรื่องร้ายๆ ผลประกอบการแย่ๆ กินเวลาช่วงตกต่ำ 1 เดือน ถึง 1 ปี พอคิดว่าหุ้นตัวนั้นถึงจุดต่ำสุดแล้ว ก็ไปหาสตอรี่ที่จะผลักดันตัวหุ้น และก็เฝ้าสังเกตอาการของจุดต่ำสุด คือ ชินชากับข่าวร้ายๆ ผลประกอบการแย่ๆ พอมีคนขายก็มีคนซื้อฝั่งรับตลอดเรื่อยมา หุ้นทรงๆ ทรุดๆ ทำให้รายย่อยที่ถือเบื่อ  พอกำไรก็จะขายให้จ้าวมือ  หุ้นพวกนี้จะบวกแบบไม่มีโวลุ่ม
        2. เวลามีข่าวร้ายแต่โวลุ่มในการขายกลับใกล้เคียงกับโวลุ่มซื้อ และส่วนใหญ่โวลุ่มซื้อจะเยอะกว่าในรอบเดือนและในรอบวัน เช่น หุ้น AAAAAA มีข่าวร้ายเรื่องผลประกอบการหรือเรื่องอื่นๆ แต่กลับไม่มีโวลุ่มในการขาย แสดงถึงจ้าวมือไม่ปล่อยหุ้นในมือมาสู่กระดาน ง่ายๆ คือ ไม่ทุบหุ้นเพราะกลัวเสียหุ้นในมือ เพราะจ้าวมือไม่มั่นใจว่าเวลาทุบหุ้นแล้วจะได้หุ้นกลับมาหรือไม่ ง่ายๆ คือกลัวคนอื่นๆ เก็บหุ้นในมือตัวเอง ไม่อยากได้หุ้นในราคาต่ำอีกแล้ว เพราะเจ้ามือพอใจในราคาตอนนี้ และตั้งป้อมเก็บในราคาช่วงนี้
        3. ไซด์เวย์เป็นเดือน บางตัวเป็นปี ลากสูงแล้วก็ปล่อยให้ไหลลงเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง  เพื่อให้รายย่อยที่กำไรปล่อยขาย แต่พอกดราคาต่ำ กลับต่ำไม่มาก
        4. มีประวัติหรือผู้บริหารหรือกรรมการในบริษัทเป็นทำนองพวกเทรดเดอร์ (หากินกับราคาหุ้น) พวกนี้สุดท้ายเหมือนยาเสพติด ยังไงก็ต้องหาสตอรี่ หาข่าวมาดันราคาหุ้น
        5. พอเก็บหุ้นได้ครบ  ก่อนมีข่าวจะลากไปสูงๆ อาจจะอย่างต่ำ 20 - 100% เพราะอินไซเดอร์เขามี
        6. หุ้นที่ตกต่ำหลายเดือนหรือเป็นปี แน่นอนหุ้นพวกนั้นอยู่ในมือจ้าวมือหมดแล้ว รอแค่เวลาเหมาะสม และเวลานี้คือเวลาที่เหมาะสมกับหุ้นจำพวกนี้ที่สุด  สังเกตุไว้หุ้นตัวเล็ก ตัวกลางในเดือนนี้จะมีบางตัวบวกอย่างต่ำ 20% ตาดีได้ตาร้ายเสีย หมั่นหาหุ้น ทำการบ้านด้วยตัวเอง อย่าเชือนักวิเคราะห์ เพราะหุ้นที่เรารู้หลังคนอื่นคือหุ้นที่เขาเก็บมาเต็มมือแล้ว  

        ปฏิบัติตามข้อ 1-6  เก็บหุ้นที่คนอื่นไม่สนใจ ในราคาต่ำ มีสตอรี่ หมั่นสังเกต ทำการบ้านทุกวัน หาหุ้นในวันหยุด ถ้าคุณขยันหาหุ้นทุกวันมันก็ไม่ต่างกับคุณขยันหาเงินค่ะ โป๊ะ โป๊ะ