ขอเล่าเป็นเรื่องราวเลยนะครับ เพื่อชี้นำและป้องกันชาวพุทธมโนกันไปผิดๆ
ถ้าสมมุติว่ามีผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบผู้ชายด้วยกัน อยากจะบวชทดแทนบุญคุณพ่อแม่ตามหลักพุทธศาสนา
ภายนอกก็ไม่ได้มีอะไรผิดปรกติเลย ไม่ออกสาว แค่มีแฟนเป็นผู้ชาย
แต่กลับโดนคนอื่นห้ามปรามว่าบาป อย่าบวชเลย หรือบวชไม่ได้หรอก
คุณคิดว่าคนเหล่านี้กำลังเหยียดเพศอยู่รึเปล่าครับ?

ผมแค่รู้สึกว่าในสังคมตอนนี้มีความเข้าใจผิดอย่างมหันต์เกี่ยวกับเพศที่สาม
คนเข้าใจว่าเพศที่สามจะต้องเป็นตุ๊ด เป็นแต๋ว ออกสาว มองด้วยอคติว่าคนพวกนี้อยู่ใกล้ผู้ชายไม่ได้ จับกินหมด
ในทางกลับกัน ก็ยังมีเพศที่สามอีกมากมายที่ไม่ได้แสดงออกเป็นพิเศษ ใช้ชีวิตปรกติ แค่มีแฟนเป็นผู้ชาย
แต่ก็โดนสังคมมองในแง่ร้ายอีกว่าทำไมคนพวกนี้ถึงแอ๊บแมน ไม่เปิดเผยตัว ซุบซิบกันว่าคนนั้นเป็นเกย์จริงป่าว
ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าการเป็นเกย์มันแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างไร
ผมก็ไม่ได้กล่าวโทษ heterosexuality ฝ่ายเดียว แต่ homosexuality ในบ้านเราก็เป็นส่วนหนึ่ง
ที่ทำให้คนเข้าใจผิดไปด้วย ทั้งการแต่งตัวที่บางครั้งผิดกาละเทศะเกินไป (ไม่นับรวมความอคติ)
หรือการใฝ่เรื่องเพศมากเกินไป ก็อยากให้มองเป็นความรับผิดชอบรายคนไป ไม่ใช่เรื่องที่จะเหมารวม
การที่เราได้เห็นพระหรือเณรออกสาวกันเต็มโซเชี่ยล ก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะมาห้ามคนอื่นบวชนิครับ
คนดีๆ ก็ยังมีอีกเยอะ จะเอาคนส่วนน้อยมาจำกัดสิทธิ์คนส่วนมากกันจริงๆ หรอครับ

ตามกฎพุทธศาสนาอาจจะบวชไม่ได้ แต่ผมคิดว่ามันเป็นการปิดกั้นเกินไปรึเปล่า
ยิ่งบางท่านออกมาบอกว่า แค่เกิดมาผิดเพศ(ใช้คำนี้จริงๆ ครับ)ก็ถือว่าบาปแล้ว
คำกล่าวข้างต้นผมมองว่ามันเหยียดเพศจริงๆ ครับ และเป็นอีกเหตุผลที่ผมไม่ได้นับถือพุทธแล้ว
ถ้าถามตัวผม ผมก็คงไม่บวชหรอกครับ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะไปห้ามคนอื่นไม่ให้บวชได้
เพราะคนอื่นก็ยังมีเหตุผลที่อยากบวชอยู่ ผมซึ่งไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียก็ไม่สมควรจะไปด่า
แต่ผมอยากจะหาเหตุผลเหมือนกัน ว่าทำไมเกย์ถึงบวชไม่ได้
พวกคุณคิดว่ายังไงครับ?

แท็กห้องศาสนา เพราะเกี่ยวโดยตรง
แท็กปัญหาสังคม เพราะผมมองว่าเป็นปัญหาจริงๆ น่ะครับ