ผมมีแฟนคนนึงคบกันมา 3 ปี ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย จนตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว แต่แฟนผมกลับบ้านไปฝึกสอนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา 3 ปีที่ผ่านมาก็รักกันดีไม่มีปัญหา เธอออกจะแสดงความรักต่อผมมากกว่าที่ผมทำให้เธอซะอีก เธอมักจะถามผมว่าผมรักเธอไหม ซึ่งผมจะไม่ค่อยเป็นคนบอกรักไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบทำอะไรโรแมนติก แต่ผมก็แสดงให้รู้ว่ารักและห่วงเธอตลอดมาไม่เคยเจ้าชู้หรือนอกใจ เราเคยตั้งความหวังกันไว้ว่า เรียนจบต่างคนต่างช่วยกันเก็บเงิน แล้วเราจะแต่งงานใช้ชีวิตด้วยกัน ซึ่งผมได้กังวลต่างๆนาๆว่าพ่อเธอจะชอบผมไหม ญาตๆเธอจะรังเกียจผมไหม ผมก็ลองถามๆดูแฟนผมบอกว่าไม่หรอก ขอแค่เป็นคนดีและถ้าแฟนผมรักใครพ่อและครอบครัวก็จะรักคนนั้น
เมื่อคบกันได้ปีกว่าๆ มั่นใจแล้วว่าคนนี้แหละใช่ จากที่เราผ่านปัญหาอะไรมาด้วยกัน คอยปลอบใจ ให้กำลังใจ ให้คำปรึกษา ถึงจะมีทะเละกันบ้าง ก็ไม่ใช่ประเด็น เมื่อมั่นใจตามนี้แล้วผมจึงตัดสินใจไปบ้านของเธอ ไปพบ ญาติๆ และพ่อของเธอ เพื่อแสดงให้เห็นว่าผมจริงใจและบริสุทธิ์ใจที่จะคบเธอแบบจริงใจและจริงจัง แรกๆก็เหมือนจะดีทุกคนต่างดูเป็นมิตร ผมก็พาเธอไปเที่ยวบ้านผมและแนะนำให้พ่อแม่ และญาติๆฝั่งผมรู้จัก ญาติๆฝั่งผมก็ OK ไม่มีปัญหาอะไร แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเธอกลับไปฝึกสอน ครึ่งเดือนแรกที่เราจากกันเธอมาหาผมและยังทำตัวปกติ แต่พอปลายๆเดือนเธอเงียบๆไป ดูเย็นชา จนผมทนไม่ไหว ถามเธอจนกระทั่งเธอยอมบอกว่า พ่อของเธอมาคุยว่า "ตัวผม คงไม่สามารถดูแลเธอได้" ซึ่งเธอก็คิดมาก เพราะพ่อไม่เคยออกมาพูดอะไรแบบนี้กับบรรดาแฟนเก่าของเธอเลย และเธอบอกกับผมว่าเธอ "เลือกพ่อ" นาทีนั้นผมใจสั่น หน้าซีด + มึนงง เราผิดอะไร กันเนี่ย
พอใจเย็นลงผมก็ลองคิดทบทวนดูทำไมพ่อเขาถึงไม่ชอบผม ก็ได้คำตอบมาว่า ใครละจะชอบบัณฑิตตกงานอย่างผม ไม่มีเงิน ไม่มีงาน ไม่มีความมั่นคงใดๆ ในสายตาเขาผมคงดูไม่เอาไหนมากๆ ซึ่งผมเพิ่งจบมาและผมเดินหางานมาหลายที่ ทั้งรัฐ และเอกชน แต่มันก็ยังไม่ได้ เวลานั้นผมเครียดมากเรื่องงานที่ยังหาไม่ได้ เกรงใจพ่อกับแม่ผม (ซึ่งพ่อกับแม่ผมเข้าใจดีและไม่เคยกดดันผมมว่าต้องหางานให้ได้ ท่านเข้าใจและให้กำลังใจครับ) แต่ปัญหาอยู่ที่แฟนผมเองเปลี่ยนไปเลยจากหน้ามือเป็นหลังมือ เพียงเวลา 20 กว่าวันที่จากกัน เธอเย็นชา ไม่โทรหา ไม่บอกรัก เหมือนที่เคยทำ แต่ผมกลับพบว่าเธอไปโพสต์คุยเฟสกับผู้ชายอีกคน ซึ่งผู้ชายคนนั้นเปนคนที่จีบเธอเมื่อไม่กี่เดือน ซึ่งเธอได้บอกผมแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คนเรามีสิทธิ์ที่จะชอบ ผมมั่นใจในตัวแฟนผมมากว่าความผูกพัน 3 ปีกว่าๆ คงไม่ทำให้เธอหวั่นไหว ซึ่งเธอก็บอกกับผมเองว่าไม่ได้รักหรือสนใจเขา แต่นับวันผมยิ่งสงสัยมากขึ้นจนทนไม่ไหว ต้องโทรไปหาผู้ชายคนนั้นเขาก็ยืนกระต่ายขาเดียวบอกว่าเปนพี่เปนน้อง คอยให้คำปรึกษาทั้งที่ผมเข้าไปดูในเฟสแล้วมันไม่ใช่ เขาพูดว่าแฟนผมมักจะโทรไปปรึกษาเขาเรื่องของผม และเรื่องที่พ่อเขาไม่ชอบผม แต่กระนั้นผมไม่เคยไว้ใจผู้ชายคนนี้เลย
และที่เจ็บอีกเรื่องแฟนผมมักจะโพสต์แนวๆว่าคิดถึง รู้สึกดี แต่ไม่บอกว่ากับใคร ซึ่งไม่ใช่ผมแน่ๆ แต่แปลกที่เธอไม่ยอมบอกเลิกกับผม ซึ่งช่วงที่ห่างๆกันไปผมโทรไปถามเพื่อนเธอ เพื่อนเธอที่สนิทกันก็บอกว่าแฟนผมเองก็เสียใจที่เป็นแบบนี้ ผมก็คิดในใจว่าถ้าเรารักกันจริงและผมพร้อมจะพิสูจน์ตัวเองให้พ่อเขายอมรับทำไมแฟนผมไม่ให้โอกาสผมบ้างทั้งที่ผมคิดจะสู้เพื่อเขา คำพูดท้ายๆที่ผมพูดกับเธอคือ เรายังรักกันอยู่ไหม เธอก็เงียบไป และเธอบอกว่าสับสน หัวใจผมมันเต้นถี่ๆเหมือนจะหลุดออกมา ผมรู้ตัวเลยว่าเธอไม่ได้รักผมอีกแล้ว แต่เขาก็ยังยืนยันแน่นหนักว่าไม่ได้รักคนๆนั้นทั้งที่ในเฟสเขาโพสต์อะไรซึ้งๆ ที่มันไม่ได้หมายถึงผม ผมจึงเดินออกมาจากสถานะแฟน ตอนนี้กลายเป็นคนอื่นไปแล้วครับ ข้องใจมากทำไมเขาหมดรักผมได้รวดเร็วไม่กี่วันเอง จากที่คบกันมา 3 ปี ร่วมฝัน ร่วมทำอะไรหลายๆอย่างไว้ด้วยกัน เธอเปลี่ยนไปจนผมตั้งตัวไม่ทันจริงๆ เพราะเธอมีคนใหม่ในใจ หรือ เพราะพ่อของเธอ อะไรคือความจริง อะไรคือข้ออ้าง แต่เธอไม่บอกเลิกผมเธอทำให้ผมเห็นว่าเธอหมดใจ และสุดท้ายเป็นผมเองที่ต้องไป ทุกวันนี้ผมยังเสียใจไม่หายที่เธอมาด่วนเลิกกันไปแบบไม่มีเยื่อใย ใครเคยเจอแบบผมบ้างครับผมจะเสนอแนะข้อคิดดีๆให้ผมได้บ้าง ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับTT
แฟนสาวทำตัวเย็นชา ห่างเหิน แต่ไม่บอกเลิกเราเพราะ?
เมื่อคบกันได้ปีกว่าๆ มั่นใจแล้วว่าคนนี้แหละใช่ จากที่เราผ่านปัญหาอะไรมาด้วยกัน คอยปลอบใจ ให้กำลังใจ ให้คำปรึกษา ถึงจะมีทะเละกันบ้าง ก็ไม่ใช่ประเด็น เมื่อมั่นใจตามนี้แล้วผมจึงตัดสินใจไปบ้านของเธอ ไปพบ ญาติๆ และพ่อของเธอ เพื่อแสดงให้เห็นว่าผมจริงใจและบริสุทธิ์ใจที่จะคบเธอแบบจริงใจและจริงจัง แรกๆก็เหมือนจะดีทุกคนต่างดูเป็นมิตร ผมก็พาเธอไปเที่ยวบ้านผมและแนะนำให้พ่อแม่ และญาติๆฝั่งผมรู้จัก ญาติๆฝั่งผมก็ OK ไม่มีปัญหาอะไร แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเธอกลับไปฝึกสอน ครึ่งเดือนแรกที่เราจากกันเธอมาหาผมและยังทำตัวปกติ แต่พอปลายๆเดือนเธอเงียบๆไป ดูเย็นชา จนผมทนไม่ไหว ถามเธอจนกระทั่งเธอยอมบอกว่า พ่อของเธอมาคุยว่า "ตัวผม คงไม่สามารถดูแลเธอได้" ซึ่งเธอก็คิดมาก เพราะพ่อไม่เคยออกมาพูดอะไรแบบนี้กับบรรดาแฟนเก่าของเธอเลย และเธอบอกกับผมว่าเธอ "เลือกพ่อ" นาทีนั้นผมใจสั่น หน้าซีด + มึนงง เราผิดอะไร กันเนี่ย
พอใจเย็นลงผมก็ลองคิดทบทวนดูทำไมพ่อเขาถึงไม่ชอบผม ก็ได้คำตอบมาว่า ใครละจะชอบบัณฑิตตกงานอย่างผม ไม่มีเงิน ไม่มีงาน ไม่มีความมั่นคงใดๆ ในสายตาเขาผมคงดูไม่เอาไหนมากๆ ซึ่งผมเพิ่งจบมาและผมเดินหางานมาหลายที่ ทั้งรัฐ และเอกชน แต่มันก็ยังไม่ได้ เวลานั้นผมเครียดมากเรื่องงานที่ยังหาไม่ได้ เกรงใจพ่อกับแม่ผม (ซึ่งพ่อกับแม่ผมเข้าใจดีและไม่เคยกดดันผมมว่าต้องหางานให้ได้ ท่านเข้าใจและให้กำลังใจครับ) แต่ปัญหาอยู่ที่แฟนผมเองเปลี่ยนไปเลยจากหน้ามือเป็นหลังมือ เพียงเวลา 20 กว่าวันที่จากกัน เธอเย็นชา ไม่โทรหา ไม่บอกรัก เหมือนที่เคยทำ แต่ผมกลับพบว่าเธอไปโพสต์คุยเฟสกับผู้ชายอีกคน ซึ่งผู้ชายคนนั้นเปนคนที่จีบเธอเมื่อไม่กี่เดือน ซึ่งเธอได้บอกผมแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คนเรามีสิทธิ์ที่จะชอบ ผมมั่นใจในตัวแฟนผมมากว่าความผูกพัน 3 ปีกว่าๆ คงไม่ทำให้เธอหวั่นไหว ซึ่งเธอก็บอกกับผมเองว่าไม่ได้รักหรือสนใจเขา แต่นับวันผมยิ่งสงสัยมากขึ้นจนทนไม่ไหว ต้องโทรไปหาผู้ชายคนนั้นเขาก็ยืนกระต่ายขาเดียวบอกว่าเปนพี่เปนน้อง คอยให้คำปรึกษาทั้งที่ผมเข้าไปดูในเฟสแล้วมันไม่ใช่ เขาพูดว่าแฟนผมมักจะโทรไปปรึกษาเขาเรื่องของผม และเรื่องที่พ่อเขาไม่ชอบผม แต่กระนั้นผมไม่เคยไว้ใจผู้ชายคนนี้เลย
และที่เจ็บอีกเรื่องแฟนผมมักจะโพสต์แนวๆว่าคิดถึง รู้สึกดี แต่ไม่บอกว่ากับใคร ซึ่งไม่ใช่ผมแน่ๆ แต่แปลกที่เธอไม่ยอมบอกเลิกกับผม ซึ่งช่วงที่ห่างๆกันไปผมโทรไปถามเพื่อนเธอ เพื่อนเธอที่สนิทกันก็บอกว่าแฟนผมเองก็เสียใจที่เป็นแบบนี้ ผมก็คิดในใจว่าถ้าเรารักกันจริงและผมพร้อมจะพิสูจน์ตัวเองให้พ่อเขายอมรับทำไมแฟนผมไม่ให้โอกาสผมบ้างทั้งที่ผมคิดจะสู้เพื่อเขา คำพูดท้ายๆที่ผมพูดกับเธอคือ เรายังรักกันอยู่ไหม เธอก็เงียบไป และเธอบอกว่าสับสน หัวใจผมมันเต้นถี่ๆเหมือนจะหลุดออกมา ผมรู้ตัวเลยว่าเธอไม่ได้รักผมอีกแล้ว แต่เขาก็ยังยืนยันแน่นหนักว่าไม่ได้รักคนๆนั้นทั้งที่ในเฟสเขาโพสต์อะไรซึ้งๆ ที่มันไม่ได้หมายถึงผม ผมจึงเดินออกมาจากสถานะแฟน ตอนนี้กลายเป็นคนอื่นไปแล้วครับ ข้องใจมากทำไมเขาหมดรักผมได้รวดเร็วไม่กี่วันเอง จากที่คบกันมา 3 ปี ร่วมฝัน ร่วมทำอะไรหลายๆอย่างไว้ด้วยกัน เธอเปลี่ยนไปจนผมตั้งตัวไม่ทันจริงๆ เพราะเธอมีคนใหม่ในใจ หรือ เพราะพ่อของเธอ อะไรคือความจริง อะไรคือข้ออ้าง แต่เธอไม่บอกเลิกผมเธอทำให้ผมเห็นว่าเธอหมดใจ และสุดท้ายเป็นผมเองที่ต้องไป ทุกวันนี้ผมยังเสียใจไม่หายที่เธอมาด่วนเลิกกันไปแบบไม่มีเยื่อใย ใครเคยเจอแบบผมบ้างครับผมจะเสนอแนะข้อคิดดีๆให้ผมได้บ้าง ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับTT