อาจจะเป็นกระทู้ที่สะเทือนใจใครหลายๆคนหน่อยนะคะ แต่ต้องยอมรับว่าสักวันก็ต้องมีวันนั้น
ในวันที่พ่อแม่ หรือคนที่คุณรักจากคุณไป คุณเป็นยังไง และคุณทำอย่างไรให้เข้มแข็งขึ้นคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ช่วงนี้แม่เราเขาก็ชอบพูดถึงเรื่องตายบ่อยๆ เพราะท่านเองก็สุขภาพไม่ค่อยดี
และเศรษฐกิจแบบนี้ทำให้บ้านเรามีปัญหาเรื่องการเงินมากๆ เครียดกันทั้งบ้าน
เรากลัวว่าแม่เราจะจากเราไปโดยที่เรายังไม่ได้ทำให้ท่านสบายใจหรือตอบแทนพระคุณท่านเลย
แอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ เวลาแม่พูดถึงเรื่องพวกนี้ แต่แม่ก็บอกว่าสักวันแม่ก็ต้องไป
ตลอดชีวิตเรามีแม่คนเดียว และรักแม่มากที่สุด คิดไม่ออกจริงๆว่าวันนั้นเราจะทำยังไง
จะอยู่อย่างไร จะเข้มแข็งขึ้นได้อย่างไร จะอยู่เพื่อใครหากไม่มีท่านแล้ว
เพราะชีวิตนี้เราคงไม่มีสามีไม่มีลูก ญาติพี่น้องก็ต่างคนต่างอยู่ ทุกวันนี้สิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเราคือแม่และพ่อ
บอกตรงๆเรากลัว กลัวการมีชีวิตอยู่โดยไม่มีท่าน มันเหมือนอยู่ไปวันๆ ไร้จุดหมาย

ขอ Tag ห้องศาสนาด้วย เผื่อได้ข้อคิดอะไรดีๆบ้างค่ะ