คืนหนึ่ง เด็กสาวคนหนึ่งนำโทรศัพท์มือถือออกจากห้อง เธอเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงบันไดหนีไฟเพราะสัญญาณคลื่นแรงกว่าที่อื่น เด็กหนุ่มคนหนึ่งเห็นเด็กสาวก็เข้าใจว่าเธอกำลังแอบดูเขาอาบน้ำ เขาจึงโพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ค

เด็กสาวกำลังอ่านข้อความที่ถูกโพสต์ มันระบุข้อความถึงเด็กสาวคนหนึ่ง และพาดพิงถึงสาขาที่เธอเรียนอยู่ ซึ่งก็คือเธอนั่นเอง เด็กสาวรู้สึกเจ็บแค้นกับข้อความนั้น มันเป็นข้อความยาวๆ ที่ถูกโพสต์ขึ้นด่าทออย่างเสียๆ หายๆ คนที่โพสต์เป็นเด็กหนุ่มผู้มีท่าทางกระตุ้งกระติ้งเหมือนผู้หญิง เขาเรียนอยู่คณะมนุษย์ศาสตร์ สาขาพม่าศึกษา

วันรุ่งขึ้น "พวกแกเข้าไปอ่านข้อความในเฟซรึยังล่ะ"

"ไอ้ที่มีคนโพสต์ข้อความด่าเอกเราน่ะเหรอ ku อ่านแล้วล่ะ"

"พิมพ์ชื่อผิดอีกต่างหาก"

เพื่อนร่วมห้องของเด็กสาวเป็นพยานได้ว่าเธอไม่ใช่เป็นคนอย่างนั้นเลย เพื่อนๆ หลายคนในสาขาต่างก็เห็นด้วย และก็ให้ความเห็นต่างๆ นานาในเฟซบุ๊ค

"ด่าเพื่อน ku ไม่พอด่าคนอื่นอีก"

"ดึกป่านนี้มันไม่เห็นหรอก"

จนกระทั่งตอนพักกินข้าวเที่ยง เรื่องนี้ก็ยังคงถูกพูดถึงกันตลอด

"ด่าเพื่อน ku คนเดียวมันไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่หรอก แต่มันเจ็บตรงที่มันโพสต์มาด่าคนทั้งเอกอ่ะ"

และแล้วเรื่องก็มาถึงรุ่นพี่ในสาขา ชายหนุ่มคนหนึ่งส่งข้อความไปหาเด็กหนุ่มคนนั้น เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ยอมรับผิด ชายหนุ่มจึงนำมาประจานในกลุ่ม

เด็กหนุ่มเจ็บแค้นที่สาขาของตัวเองถูกด่าเสียๆ หายๆ เพื่อนๆ ของเขาที่อยู่หอเดียวกันต่างเชียร์เขา

"เอาเลยแก เอาเลย"

เด็กหนุ่มกะเทยกำลังเอาผ้าในตะกร้าใส่เครื่องซักผ้า

"เมิงจะเอายังไงกับเอก ku" เด็กหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาหาเขาที่ห้องซักล้างเพื่อเอาผิดกับเขา

เมื่อเด็กหนุ่มกะเทยลบโพสต์ของตัวเองในเฟซแล้ว เรื่องก็เงียบไปเลย และเขากับเด็กหนุ่มคนนั้นมองหน้ากันไม่ติดอีกเลย