สวัสดีครับ
    
              อยากจะเล่าประสบการณ์ความรักในช่วง 3 เดือนกับผู้หญิงคนนึง ที่ผมคิดว่าเค้าใช่สำหรับผม และ ผมก็คิดว่าผมก็ใช่สำหรับเค้าเช่นกันแต่สุดท้ายย . . ผมไม่รู้ว่าควรพอ หรือ จะสู้ต่อ บอกตามตรงเลยครับ ใจอยากจะสู้ต่อแต่มันก็เจ็บบ

              เราพบกันวันแรกเมื่อวันสิ้นปี วันนั้นผมบอกเลยว่าไม่รู้จะไปไหนเลยไปกับเพื่อนกลุ่มนี้ ผมก็ได้พบกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งผมก็คุยกับเธอผ่าน Garena Talk ในช่วงเดือนพฤศจิกายน ในตอนที่ผมเห็นเธอครั้งแรก ผมตอบได้เลยว่า หลงรักผู้หญิงคนนี้เข้าแล้ว บวกกับนิสัยที่เคยได้คุยได้ทักทายกัน เธอเป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ ออกจะเกรียน ๆ ตัวเล็ก หน้าขาว ซึ่งเหมือนเราเจอคนที่ใช่สำหรับเรา จากนั้นผมก็ชอบและคุยกับเธอมากขึ้น จนเมื่อวันที่ 1 มีนาคม ประมาณเที่ยงคืน ตีหนึ่ง ผมได้บอกกับเธอว่า ชอบ ดูเหมือนว่าเธอก็ชอบผมเช่นกัน เธอก็ไม่ปฏิเสธ หลังจากวันนั้น เราสองคนก็ได้คุยกันอย่างจริงจัง มันเป็นจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ของผู้ชายที่ขี้อาย แต่ก็กล้าเสี่ยงที่จะบอกว่า ชอบ ผู้หญิงคนนี้ นิสัยส่วนตัวของผมแล้ว พูดไม่ค่อยเก่ง แต่ถ้ารักใครให้เกินร้อยครับ !  
              หลังจากวันนั้นเราสองคนได้เริ่มคุยอย่างจริงจัง คุยกันทุก ๆ วันจนเช้า (เราสองคนเพิ่งเรียนจบและกำลังเริ่มที่จะหางาน) ผมเทคแคร์เธอทุก ๆ อย่างที่ผมทำได้ เพื่อที่จะทำให้คนที่เรารักมีความสุขที่สุด ไปไหนมาไหนส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนคอยออก แต่เธอไม่เคยขอหรอกครับ ผมเพียงแค่พูดกับเธอว่า "ตอนนี้เรามีเราให้เธอ แต่ตอนเราไม่มีเธออย่าทิ้งเราก็แล้วกัน" เราดูเหมือนจะคลิก ลงล๊อค ลงตัว จนเพื่อน ๆ หลายคนแซว สำหรับคู่ของผม คนเชียร์เยอะครับ แต่ความรักมันเป็นเรื่องของหัวใจคนสองคนอยู่ดี เดือนแรกที่เราคุยกัน เราคุยกันถูกคอมาก เหมือนตัวติดกัน ขาดกันไม่ได้ ให้กำลังใจกันและกัน ในขณะที่ผมเริ่มคุยกับเธอทุก ๆ วัน ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านโทรเข้าตอนกลางคืนทุก ๆ คืน ผมก็ถามเธอตรง ๆ ครับ "ใครโทรมาหรอ ?" เธอก็ตอบผมตรง ๆ ครับว่า "แฟนเก่า" แล้วเธอก็เล่าเรื่องแฟนเก่าให้ผมฟังบางส่วน เธอเคยกลับไปคุยกับแฟนเก่าทั้ง ๆ ที่แฟนเก่าทิ้งเธอไป (ขออนุญาติไม่เล่าเรื่องแฟนเก่าของเธอนะครับ) เธอก็ร้องไห้ ผมก็ได้แต่ปลอบครับ ไม่รู้จะทำยังไง ก็บอกว่าตอนนี้มีเราและไงอะไรแบบนี้ เพื่อน ๆ หลายคนเตือนผมว่า เธอยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ ใจสู้อยู่แล้วสำหรับตัวผม ผมไม่รู้หรอกครับว่า แฟนเก่าทำให้เธอเสียใจมากแค่ไหน ผมก็คิดแค่ว่า ถ้าเธออยู่กับผมผมจะไม่ทำให้เธอเสียใจ ก็แค่นั้นครับ
              พอเริ่มเข้าเดือนที่สอง เธอเริ่มมีงานทำ เราก็คุยกันน้อยลง แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ แค่คุยกันวันละนิด แต่ถ้าหัวใจคิดเหมือนกัน ก็คงไม่จากกันไปไหนหรอกครับ ผมคิดแบบนั้น เราก็ยังได้คุยกันทุกวัน คุยในที่นี้ก็คุยแบบเหมือนแฟนคุยกัน เธอเป็นคนชอบเที่ยวชอบอยู่กับเพื่อนครับ ชอบเล่นเกมส์ (เธอเล่นเกมส์กับผมทุกวัน) ผมก็ชอบเล่นเกมส์ครับ เราเลยมีเวลาได้คุยกันตอนเล่นเกมส์ เวลาอยู่กับเธอมีความสุขมากครับเพราะเธอจะเล่นเกมส์ไม่ค่อยเก่ง ออกจะเบลอ ๆ ผมก็คอยสอน เพื่อนก็ถามนะ คบกันยังเนี่ย ? เค้าก็บอกคุย ๆ กันอยู่ แค่เค้าพูดกับเพื่อนแบบนี้ผมก็ดีใจมากเลย คล้าย ๆ กับเปิดตัว สงกรานต์เราก็ไปเล่นน้ำ ไหว้พระ ไปด้วยกันน จากรู้สึกชอบ มันก็เริ่มกลายเป็นความรักมากขึ้นทุกวัน จากที่ทุ่มเทให้ ตอนนี้ผมมอบให้เธอทั้งใจแล้วครับ ไม่คิดจะเผื่อใจแล้ว จนปลายเดือนเมษายน เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน ไปกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ช่วงเวลานี้ก็ได้อยู่ด้วยกัน กลางคืนก็ได้นอนข้าง ๆ กันแต่ไม่ได้ทำอะไรกันนะครับ ผมชอบช่วงเวลานี้มากเลยครับ ที่ได้นอนด้วยกันแล้วตื่นเช้าเราก็ตื่นมาเจอหน้ากัน เป็นครั้งแรกครับที่ได้อยู่ด้วยกันข้ามคืน วันรุ่งขึ้นก็ไปเที่ยวต่อครับ แต่ก่อนกลับเราไปที่สะพานแม่น้ำแคว ผมจะเป็นตากล้องครับ เลยไม่ค่อยจะได้ถ่ายรูปตัวเอง เธอไม่ยอมให้ผมถ่ายรูปคู่ด้วยครับตั้งแต่ต้นเดือนเมษายน จนเพื่อน ๆ ยุเธอเลยยอมถ่าย เรามีรูปคู่ด้วยกันสองรูปครับ ผมดีใจมาก ๆ ที่มีรูปคู่ ทุกวันนี้เลยยังมีอยู่ในกระเป๋าสตางค์ ก่อนกลับผมบอกกับเธอว่า "ชอบแสงรูปนี้จังเลย" แล้วก็ต่อด้วย "แต่ชอบคนในรูปมากกว่านะ" (รูปของเธอ) เธอก็ยิ้มครับ แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถตู้กลับบ้าน เป็นช่วงเวลานึงที่ดีที่สุดสำหรับผมเลย **ทุกวันนี้แฟนเก่าเธอยังยิงเข้าเบอร์บ้านอยู่นะครับ . . เด่วมาต่อครับอยากระบาย