ตั้งแต่ปลายเดือนที่ผ่านมา ความสุขของผมน้อยลงกว่าแต่ก่อน ทั้งๆที่ไม่มีสารพัดม็อบ

กระทู้สนทนา
มิได้ดัดจริตแต่อย่างใด และ แม้จะไม่ทุกข์ แต่ก็รู้ได้ถึงความสุข ที่มีน้อยลง..

เพราะ เวลาสงสัยอะไร จะถามอะไร จะพูดอะไร ก็มักถูกปรามไม่ให้พูด ไม่ให้แสดงออกได้อย่างใจปราถนาได้เหมือนแต่ก่อน

จริงอยู่ บ้านเมืองเหมือนอาจจะดูสงบ แต่มันจะสยบความเห็นต่างได้จริงๆหรือครับ..?

จริงอยู่ บ้านเมืองเหมือนอาจจะดูสงบ กว่า 6 เดือนที่ผ่านมาแต่อนาคตของประเทศไทยจะไปทางไหน ใครจะตอบได้..?

หรือนี่คือ รถไฟเที่ยวสุดท้าย เพื่อสร้างสุขให้กับประชาชนคนไทย..?

แล้วทำไม ตั๋วรถไฟเที่ยวสุดท้ายมันถึงไม่ สุดท้ายซะที..?

วิ่งไป ได้สักพัก ก็มีอันให้วนกลับมาเริ่มต้นใหม่ เริ่มที่ ที่สถานีเดิมทุกทีไป..

และ ถ้าการได้นั่งรถไฟเที่ยวสุดท้าย แล้ว สนุก มีความสุขด้วยการร้องรำทำเพลง กรุณาเอาคืนไปเถอะครับ เพราะ อย่างนี้เขาเรียกว่า สุขแบบชั่วครั้ง ชั่วคราว

เพราะ ผมเชื่อว่า คนไทยต้องการความสุขแบบยั่งยืน ..

ที่สำคัญ เมื่อตั้งปณิธานแล้วว่าต้องร่วมเิดินทางไกลไปด้วยกันก็ควรเปิดใจให้กัน อาจมีสะดุดบ้าง หวาดเสียวบ้าง แต่อย่างน้อยก็ได้รู้จุดหมาย และ พากันไปถึงปลายทางไปด้วยกันอย่างปลอดภัย อย่างนี้มิดีกว่ารึ..?

ขออย่างเดียว ขออย่าให้ให้ลัทธิบูชาตัวบุคคล เหมือนที่ผมประสพพบมาเกือบ 50 ปีที่แล้ว..กลับมาหลอนอีกเลยน่ะขอรับทั่น...

เพราะ อำนาจเป็นสิ่งเสพย์ติด และ ไม่เคยอยู่กับใครนาน..





..........Musik..........

ELO (Electric Light Orchestra) - Last Train To London

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่