คือเป็นประสบการณ์ของ จขกท เองค่ะ
เราเป็นเด็กมหาลัยธรรมดาคนหนึ่งนี้แหละ ที่คบเพื่อนทั้งชายและหญิง (ตุ๊ด กะเทย ทอม ดี้)
เรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันจริงๆคนหนึ่ง สนิทกันมากคบกันมาเกือบสิบปี
เพื่อนเราคนนั้น เป็น ผู้ชายที่หน้าตาค่อนข้างดีค่ะ รสนิยม สุนทรีย์ในด้านศิลปะก็มี รู้จักแต่งตัว
เพื่อนแก๊งเดียวกันกับเขาก็จะเป็นแบบคล้ายๆเขา  
รู้จักเลือกเสื้อผ้า มีรสนิยมในการเลือกของใช้ แต่ก็ไม่ได้ติดแบรนด์เนมอะไร
ก็ตามประสาวัยรุ่น ที่รู้จักเลือกใช้ของดี อะไรก็ว่าไป
แฟนแต่ละคนของเขา ก็สวยๆทุก บางคนก็เป็นดาวโรงเรียน บางคนก็เป็นนางแบบสมัครเล่น
คือพูดง่ายๆ แฟนสวย โปรไฟล์ดี  
มันก็โอเคค่ะ เพราะเขาก็หน้าตาดี ที่สามารถเลือก ผู้หญิงคนไหนก็ได้

(ตอนเรียนอยู่มัธยมที่โรงเรียนด้วยกัน ก็มีรุ่นน้อง รุ่นพี่ สาวๆมาตามปลื้มกันเยอะแยะ ขนมที่โต๊ะไม่ค่อยขาดสายเลยค่ะ)

แต่ที่น่าเศร้า และทำร้ายจิตใจ ชะนีอย่างฉันคือประโยคที่เขาพูดกับฉันวันนี้ค่ะ
เรากำลังนั้งคุยกันในร้านกาแฟ หลังมอที่ฉันเรียนอยู่ ก็ไม่แปลกที่จะมีนักศึกษา เด็กวันรุ่นผู้หญิง น่ารักๆแถวนั้น
เพื่อนฉันคนนั้นเขาก็มอง ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งฉันมองก็ว่า สวย และ น่ารักแล้ว แต่ที่เพื่อนฉันพูดออกมาคือ

"อ้วนไปหว่ะ แขนใหญ่ ขาแน่นไป ตัวใหญ่ไป แต่หน้านี้สวยอยู่ "

ฉันก็บอกว่า เห้ย..วิจารณ์อะไรเขาก็เบาๆหน่อย นั้นก็ ผู้หญิง กูนั้งอยู่กับก็ผู้หญิง

เพื่อนฉันก็ตอบกลับมาว่า "เอ้าก็มันจริง เอาจริงๆนะ คนเราอ่ะก่อนจะรู้จักกัน ก็ต้องมองกันที่เปลือกก่อนแหละ "
คืออันที่จริงแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตัวใหญ่เลยค่ะ อวบๆหน่อย คือก็กำลังดีค่ะ
และคือที่น่ารู้สึกแย่ไปกว่านั้นคือ เพื่อนผู้ชายคนอื่นๆก็เห็นด้วยกับคำพูดของเขา


อื้อหื้อ... ฉันนี้แถบอยากจะกระโดดถีบ เพื่อนผู้แสนน่ารักจริง
ทำไมฉันถึงอยากเตะ เขาหน่ะหรอคะ?  อ๋อค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงที่ทั้งตัวใหญ่ แขนใหญ่ ขาใหญ่

และที่เจ็บจี๊ดมากที่สุดคือ "ทำไมเราต้องมองกันที่เปลือกด้วย?"
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่สวย หุ่นดี แต่ฉันก็แต่งตัวตัวเองให้ดูดี ลูแลตัวเอง(บ้าง)  เลือกเสื้อผ้าให้เหมาะกับตัว
เคยมีครูที่โรงเรียนตอนเรียนอยู่มัธยมค่ะถามฉันว่าทำไม่มีแฟนสักที
ครูก็พูดว่า "แกนะหน้าตาก็ออกจะน่ารัก นิสัยก็ดี เสื้อผ้าแกก็รู้จักเลือกใส่ การศึกษาแกก็ดี ไปหาแฟนสักที"

โอ้โห้..ฉันอยากจะตอบกลับไปแล้วค่ะว่า หาอยู่ค่ะครู แต่ไม่มีใครเขาสนใจหนู

ตอนเรียนอยู่มหาลัยตอนปีหนึ่ง ก็มีรุ่นน้องที่โรงเรียนที่เป็นผู้หญิงก็ปลื้มฉันนะคะ
บอกว่าอยากเป็นเหมือนฉัน อยากแต่งตัวเหมือนฉัน อยากจะทำทรงผมเดียวกับฉัน

โอ้โห้..ดีใจค่ะ 55555 แต่ก็กับเด็กๆรุ่นน้องที่เป็นผู้หญิงเท่านั้นแหละค่ะ
(คือพอดีฉันเรียนพวกสายศิลปะค่ะ การแต่งตัวก็ธรรมดาของคนประเภทนี้แหละค่ะ ที่จริงก็ไม่มีอะไร ไม่ได้คิดอะไร
แต่คนอื่นเห็นแค่รู้สึกแปลกเท่านั้นเองค่ะ )    

และฉันก็ไม่มีแฟนค่ะ ฉันมักจะคิดเสมอแหละค่ะว่า "หน้าดีมีชัยไปกว่าครึ่ง"  ส่วนใหญ่มันก็เป็นแบบนั้น
แต่ฉันก็คิดอยู่ว่า มันคงไม่ได้เป็นทุกคนหรอก แต่พอฉันเจอแบบนี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วล่ะค่ะ

นี้คงตอบให้ฉันได้แล้วล่ะมั้งว่า ผู้หญิงตัวใหญ่ แขนใหญ่ ขาใหญ่อย่างฉันคงหาแฟนได้ยาก
ไม่ใช่ว่าฉันไม่ลดน้ำหนัก ไม่ดูแลตัวเองนะคะ ฉันเคยลดสุดๆ ได้ 51 กก . ซึ่งเป็นน้ำหนักที่ผอมที่สุดแล้ว
แต่หุ่นและโครงร่างกายของฉันก็ยังใหญ่อยู่  และฉันก็มักจะโดนเพื่อนๆล้อว่าฉันเป็นคนอ้วนค่ะ ทั้งๆที่แขนของฉันก็มีแต่กระดูก
(คือฉันเป็นคนเนื้อแน่นๆหน่ะค่ะ) กระดูกซี่โครงฉันก็ใหญ่กว่า ผู้ชายบางคนอีก

เฮ้ออออออ คือบางที่ก็เซงค่ะ ไม่ได้อ้วนอะไรมากมายเลย แค่ตัวใหญ่ก็หาว่าอ้วนละ

ลองเอามาถามความคิดเห็นของเพื่อนๆในพันทิปว่า เป็นยังไงค่ะ
รู้สึกหงุดหงิด ปนอัดอั้น เลยลองมาตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆดู