คือเราสงสัยมากค่ะ
เห็นเขาว่ากันว่า.. ถ้าผู้ชายร้องไห้ให้กับเรื่องไหนนี่แสดงว่าเรื่องนั้นต้องสำคัญมากกับตัวเขา
มันจริงหรือเปล่าคะ?

ตั้งแต่เกิดมาเราก็ไม่เคยเป็นผู้ชาย (เออสิ)
เราเป็นผู้หญิงก็จริงแต่เราก็ไม่ได้บ่อน้ำตาตื้นเหมือนผู้หญิงทั่วๆไปนะ
ต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่พอสมควรเราถึงจะร้องไห้อ่า
แต่คำว่าเรื่องใหญ่ของผู้หญิงแบบเรากับผู้ชายนี่มันคงไม่เท่ากันใช่มั้ยคะ 555

เลยอยากถามว่า... มันจริงหรอคะ?? ถ้าผู้ชายร้องไห้นี่แสดงว่าเรื่องนั้นคือมันใหญ่สำหรับเขาหรอคะ?
ขอตัวอย่างหน่อยได้มั้ยอ่า

อ่ออ แล้วก็ เวลาผู้ชายร้องไห้นี่เขาบอกคนอื่นมั้ยคะ? - -''  
คำถามดูโง่มาก แต่เราอยากรู้จริงๆ
ขอบคุณค่า

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อันนี้คือเหตุการณ์ที่เราเจอมา เลยเอามาถามนี่แหละค่ะ
คือเราคุยกับคนคนนึงอยู่ ได้จะห้าเดือนแล้ว แต่คือเดือนที่สามอ่ะ
อยู่ดีๆเขาก็มาบอกว่า
เออ...เลิกรักเราได้มั้ย เรื่องของเราคงเป็นไปไม่ได้ งั้นงี้งู้น (อยู่ไกลกันมากๆค่ะ)
ไอ่เราก็พยายามแล้วที่จะไม่รู้สิ
ที่จะทำให้เค้าหยุดพูดแบบนั้นอ่ะค่ะ
แต่มันก็ไม่ได้ผล
แต่คือเค้าก็บอกว่ารักเรานะ แต่ถ้าอนาคตมันไม่เวิร์คล่ะ
ถ้าผมทำให้คุณร้องไห้อีกล่ะ
ผมไม่อยากทำร้ายคุณไรงี้
เราก็เลยอยู่ห่างๆค่ะ
คือปกติจะแชทกันทุกวัน สไกป์กันบ้าง
แต่หลังจากนั้นมาคือสองสามวันทักกันที
ทักก็คุยกันแบบถามคำตอบคำอ่ะค่ะ
จนวันก่อนนู้น เขาทักมาบอกว่า
ตัดใจจากเค้าสักที ถ้าเรายังรักเค้าแบบนี้เค้าก็ไปไหนไม่ได้นะ
เค้ารู้สึกผิด ถ้าเรายังรักเค้า
เค้าไม่อยากมีคนอื่นเลยถ้ารู้ว่าเรายังรักเค้า
เราก็เลยตอบกลับไปว่า เออ อย่ามาห่วงเรา
เราไม่เป็นอะไร สบายดี อยากมีคนใหม่ก็ไปสิ
เขาก็บอกว่า อย่าพูดว่าสบายดี
เรารู้ว่าเธอไม่สบายดีกับเรื่องนี้หรอก หยุดโกหกให้เราสบายใจสักที
เราก็แบบ อ้าว แล้วมันความผิดเราป้ะว้ะ
ที่เราเลิกรักแกไม่ได้อ่ะ มันผิดป้ะว้ะ
แทบจะทุกครั้งหลังจากวันนั้น
แกเป็นคนเริ่มบทสนทนาก่อนตลอด
แล้วนี่จะเอาอะไรอีก?
จะมาบอกว่าเหมือนเรารั้งแกไว้ก็ไม่ใช่ป้ะ
มันไม่มีใครรั้งแกไว้ได้หรอก มีแต่ตัวแกทำตัวเองทั้งนั้น
เรารู้ว่าตอนนี้เราไม่สบาย เราไม่โอเค แต่เราจะโอเคสักวัน อย่าคิดมากเหอะ
เค้าก็บอกมาว่า.. รู้แล้วว่ามันเป็นเพราะเราเอง
เราเลยบอกว่า เอางี้มั้ย บล็อกเฟสกันไปเลย
ลบสไกป์กันไปเลย จะได้จบๆไป
เค้าก็บอกว่า ไม่ ไม่เอา ไม่อยากทำ (คือเค้ากำลังจะมาไทยด้วยค่ะ)
เราก็เลยบอกว่า แล้วจะเอายังไง
ก็เป็นแบบนี้อ่ะ เราก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วป้ะ
เค้าเลยบอกมาว่า อืม.. ขอบใจมากนะ ที่ทำให้ผมนั่งร้องไห้แบบนี้
(ตอนนั้นคือตีห้าเกือบหกโมงบ้านเค้า)
เราก็หนักเลยค่ะทีนี้ โมโหตัวเองมาก
ทำไมทำให้เค้าร้องไห้ว้ะ ทำไมเราทำตัวงี้ว้ะ (แต่ก็ไ่ได้พูดไปนะ)
ปลอบเค้าไปแค่ว่าอย่าร้อง...
พอถามว่าเขาโอเคไหม? เขาก็บอกว่าไม่ ไม่เลย
เราก็เลยไล่เขาไปอาบน้ำไปโรงเรียนค่ะ
ตั้งแต่คุยกันมา เราไม่เคยรู้หรือเห็นเลยว่าเขาร้องไห้
และเขาก็ไม่เคยพูดว่าเขาไม่โอเคด้วย

นี่แหละ... เลยสงสัย เอ่า ไหนๆก็ไหนๆล้ะปะวะ
แล้วจะมาร้องไห้ให้เราทำไม
โฮกกกกกกกกกกกกกกก รู้สึกโล่งอกขึ้นมาเป็นกองงงงงงค่ะะะะะ
ขอบคุณค่ะ T^T