สวัสดีครับ ผมเป็นคุณครูฝึกหัดคนหนึ่ง อยู่ในโรงเรียนรัฐบาล ขนาดเล็กๆ ที่ปัญหาไม่เคยเล็กตาม มีตำแหน่งเป็นแค่ครูอัตราจ้างพิเศษ เข้ามาสอนในสาขาวิชาที่ขาดแคลนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ตั้งแต่เปิดเทอมมาเพียงแค่ 2-3 สัปดาห์ สิ่งที่พบและเป็นปัญหาหลัก ที่ยังแก้ไม่ได้ นั่นคือ ความรุนแรง ซึ่งไม่ใช่ในเด็กแค่เพียงนักเรียน แต่รวมถึงความรุนแรงที่ครู มีต่อนักเรียนครับ

โรงเรียนที่ผมประจำอยู่นั้น 90% เป็นครอบครัวที่แยกทางกัน มีตั้งแต่ชั้นอนุบาล จนถึง ม.6 แต่สิ่งสำคัญของนักเรียนคือ ไม่มีใครอยากมาเรียนเลย ทุกคนคิดว่าการเรียนเป็นภาระ ทุกคนเรียนเพราะพ่อแม่ส่งมาเพื่อนได้ชุดฟรี กินข้าวฟรี ทุกคนแค่อยากจะจบ ม.3 เพื่อออกไปหางานทำเท่านั้น เมื่อผมถามถึงความฝัน ไม่มีใครมีความฝัน เพราะครอบครัวไม่เคยสอนให้ฝัน มีชีวิตไปวันๆก็พอ

นักเรียนเหล่านี้เมื่อเข้ามาอยู่ร่วมกันในโรงเรียน ปัญหาก็เกิดขึ้นครับ ตีกัน ตบกัน ติดยา ขายยา พกปืน เอาปืนไปยิงโรงเรียนอื่น และ อื่นๆอีกมากมาย ซึ่งผมยังไม่ค้นพบ แต่วันนี้สิ่งที่ต้องทำให้ผมตกใจคือ เมื่อครู ซึ่งเป็นที่พึ่งให้กับเด็ก กลับทำร้ายเด็กเสียเอง