“หมาข้างถนน”

ข้าเป็นหมา ข้างถนน คนดูหมิ่น    
พลัดหลงถิ่น ดิ้นรน ทนอาศัย
เศษอาหาร จานเหลือ ไล่เลียไป    
แย่งให้ได้ หนีให้ไว ก่อนใครรู้
ไร้หมู่มิตร ญาติสนิท ชิดสัมผัส    
ไร้มนุษย์ โอบรักรัด น่าอดสู
ไร้ที่พัก หลักแหล่ง หลบศัตรู        
ไร้เตียงหรู กรงทอง ของโอชา

แต่ถามข้า ลำเค็ญ เข็ญใจไหม    
ที่ข้าไร้ เรือนหลังคา อนาถา
ขาดคนใคร่ ปราณี มีเมตตา    
ขาดมารยา ประจบ ให้คนจูง.....

*****
  ท่านลองพิศ พุดเดิ้ล เดินมานั่น        
ขนเป็นชั้น ชูเชิด โชว์เสียงสูง
ดั่งเจ้าหญิง หยิ่งผยอง พญายูง    
นำหน้าฝูง สุนัขพันธุ์ เพดดิกรี...
+
ตุ๊กตาน้อย เตาะแตะ ชิวาวา        
เจ้าเกิดมา เป็นของเล่น คนมีศรี
อ้อนออดเขา ให้สนใจ ไล้ลูบที    
พอเขาหน่าย มิใยดี ไล่เตะเอา
+
เจ้าชิสุ ดุดุจสิงห์ วิ่งเข้าขู่        
ขนยาวฟู ดูเฉลียว โฉมเฉลา
เป็นสุนัข ชั้นสูง ยุ่งไม่เบา    
ดูมันเห่า เสียงว่างเปล่า ดีแต่งาม
+
วิ่งแซงหน้า เหลอหลา หมาฮัสกี้    
หน้าตาดี มีกำลัง ใช้ลากหาม
ถูกเขาเรียก หลอกสั่ง ต้องฟังตาม    
ห้ามเถียงถาม เลี้ยงเพียงเสริม เพิ่มศักดา
+
ท้ายขบวน แลบราดอร์ เดินเชื่องช้า    
เดินนำหน้า จูงมนุษย์ ภาระหนา
ต้องทำดี เชื่อเชื่อง และเป็นตา    
บนสี่ขา แบกรับใช้ “น้ำใจ” คน

*****
.....อันหมาฝูง สูงศักดิ์ ที่มักหยิ่ง        
ถามเจ้าจริง เจ้าสุขแท้ แน่กี่หน
ถูกกักขัง บังคับ รับเท้าคน    
หมายของตน กินถ่ายฉี่ เท่านี้ฤๅ
ดูอย่างข้า ถึงท้องร้อง ใจกลับอิ่ม    
ด้วยได้ชิม ทิพยรส ความโสดซื่อ
อิสระ ไร้ภาระ คล้องรัดมือ        
ปราศปลอกคอ รั้งยื้อ ให้เทียมดิน

  ไม่ต้องแกล้ง แสร้งสน ให้คนรัก    
ไม่ต้องเลีย ทายทัก ให้คนถวิล
     ไม่ต้องถูก ผูกจำ ให้มีกิน        
ไม่ต้องสิ้น ศักดิ์ศรี ให้คนเชย

เกิดเป็นหมา ริมทาง อย่างตัวข้า    
ออกค้นหา ผจญภัย อย่างผ่าเผย
ซึ่งความหมาย ตามสาย ลมรำเพย    
ขุดหาเฉลย ที่ซ่อนไว้ ใต้ทางดิน....

ตามข้ามาสิ........

๕ มิถุนายน ๒๕๕๗

[รูปประกอบ เป็นรูปลูกหมาข้างถนนที่บ้านผมเก็บมาเลี้ยงครับ สงสัยมีเชื้อหมาฝรั่งเพราะตาสีฟ้า]