ล็อคอินแฟนนะครับ...
วันนี้แฟนผมป่วย ตอนเช้าผมโทรหาตามปกติ ถึงที่ทำงานรึยัง แม่เธอรับสายบอกนอนบิดอยู่บนเตียง น่าจะอาการเดิมโรคกระเพาะ ผมเป็นห่วงมาก แต่อดไม่ได้ที่จะว่าเธอ ผมวกรถกลับไปบ้านเธอ พาไปหาหมอ มีแม่เธอนั่งไปด้วยและผมก็ว่าเธอต่อหน้าแม่เธอครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองฉุน แฟนผมเป็นโรคนี้มาตั้งแต่มัธยม เครียดลงกระเพาะมาตั้งแต่เด็กแล้ว ผมและครอบครัวเธอประคับประคองใส่ใจเรื่องนี้กันมาก แต่ดูเธอไม่ทุกข์ร้อนอะไร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรอบข้าง? เธอไม่สนใจว่าคนอื่นจะเป็นห่วงยังไงใช่ไหม? ผมบอกตามตรงว่า...ผมเองเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องสุขภาพของคนรอบตัวครับ เรื่องอื่นจะยังไงคุยกันได้ แต่สุขภาพต้องมาก่อน
ยิ่งรอบนี้ผมรู้ว่าที่ปวดไม่ใช่เพราะเครียด แต่เป็นเพราะกินอาหารไม่ตรงเวลาครับ เมื่อวานเย็นเธอไม่กินข้าว กินแต่สลัดกับปลานึ่ง ซึ่งเรื่องนี้ผมย้ำแล้วย้ำอีกว่า กินคือกินนะ จะมาอดมารักษาสุขภาพตามโภชนาการหรือหนังสือบ้าๆที่ชอบอ่านชอบทำก็ให้มันพอดีๆ อย่าเยอะเกินไป แต่เธอไม่ฟัง ดื้อ ทำตัวเป็นเด็กๆทั้งๆที่อายุก็ 27 แล้ว เธอเงียบ ไม่เถียง ไม่พูด แต่ไม่ทำ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่อยากพูดมาก ณ อารมณ์นั้น แต่พอมีเรื่อง เธอป่วยขึ้นมา ผมฉุน ผมไม่รู้หรอกว่าผมควรทำยังไง แต่ผมจนปัญญากับผู้หญิงของผมเหมือนกันครับ ว่า...ก็ไม่ได้ น้อยใจไปใหญ่ บ่น...ก็รำคาญผม หาว่าผมงี่เง่า เตือน...ก็ว่าผมแก่น่ารำคาญ...
ดีที่พ่อแม่เธอยังเข้าใจผม ตอนที่ผมว่าเธอ พ่อแม่เธอไม่พูดอะไร แต่ผมเองก็รู้สึกนะครับว่าผมทารุณเกินไปรึเปล่า ที่ต่อว่าเธอทั้งๆที่กำลังปวดท้องอยู่ ตอนนี้เธอหายดีแล้ว และไม่โกรธอะไรผม แต่ผมยังรู้สึกหงุดหงิด ฉุน ไม่สบายใจ มันบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ และผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีนอกเหนือจากการมาระบายที่นี่ จะไประบายกับพี่ชายเธอ มันก็คงตอบแบบเดิมๆว่าน้องมันดื้อ ปกติ ผมรู้ว่าปกติ แต่ผมไม่ชอบใจเลยกับอาการไม่สนใจตัวเอง เอาแต่ใจ ฉันจะทำๆ โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพ
ผมรู้มาตลอดว่าเธอแสบ ร้ายกาจมาตั้งแต่เด็ก โบ้ยความผิดให้คนอื่น แกล้งป่วยหรือแม้กระทั่งถีบผมลงสระก็เคยมาแล้ว แต่เรื่องสุขภาพ มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาทำตัวเอาแต่ใจได้จริงๆ ผมควรทำอย่างไรดี เคยมีใครรู้สึกแบบผมบ้างไหมครับ? เรื่องงานก็หนักหนามาเจอแฟนพูดไม่รู้เรื่องเรื่องสุขภาพมันเหลืออดนะครับ แล้วทำอะไรก็ไม่ได้เลย ว่านิดนึงก็ร้องไห้จะเป็นจะตาย เหมือนผมกำลังรังแก บางครั้งผมก็อยากถามเธอว่าใครกันแน่ที่กำลังโดนรังแก เธอไม่เคยเหลือทางเลือกอะไรให้ผมเลย...ให้ตาย!!!
ปล. ล็อตอินแฟนครับ
อาการเอาแต่ใจเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ คุณผู้หญิงครับ เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยครับ
วันนี้แฟนผมป่วย ตอนเช้าผมโทรหาตามปกติ ถึงที่ทำงานรึยัง แม่เธอรับสายบอกนอนบิดอยู่บนเตียง น่าจะอาการเดิมโรคกระเพาะ ผมเป็นห่วงมาก แต่อดไม่ได้ที่จะว่าเธอ ผมวกรถกลับไปบ้านเธอ พาไปหาหมอ มีแม่เธอนั่งไปด้วยและผมก็ว่าเธอต่อหน้าแม่เธอครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองฉุน แฟนผมเป็นโรคนี้มาตั้งแต่มัธยม เครียดลงกระเพาะมาตั้งแต่เด็กแล้ว ผมและครอบครัวเธอประคับประคองใส่ใจเรื่องนี้กันมาก แต่ดูเธอไม่ทุกข์ร้อนอะไร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรอบข้าง? เธอไม่สนใจว่าคนอื่นจะเป็นห่วงยังไงใช่ไหม? ผมบอกตามตรงว่า...ผมเองเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องสุขภาพของคนรอบตัวครับ เรื่องอื่นจะยังไงคุยกันได้ แต่สุขภาพต้องมาก่อน
ยิ่งรอบนี้ผมรู้ว่าที่ปวดไม่ใช่เพราะเครียด แต่เป็นเพราะกินอาหารไม่ตรงเวลาครับ เมื่อวานเย็นเธอไม่กินข้าว กินแต่สลัดกับปลานึ่ง ซึ่งเรื่องนี้ผมย้ำแล้วย้ำอีกว่า กินคือกินนะ จะมาอดมารักษาสุขภาพตามโภชนาการหรือหนังสือบ้าๆที่ชอบอ่านชอบทำก็ให้มันพอดีๆ อย่าเยอะเกินไป แต่เธอไม่ฟัง ดื้อ ทำตัวเป็นเด็กๆทั้งๆที่อายุก็ 27 แล้ว เธอเงียบ ไม่เถียง ไม่พูด แต่ไม่ทำ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่อยากพูดมาก ณ อารมณ์นั้น แต่พอมีเรื่อง เธอป่วยขึ้นมา ผมฉุน ผมไม่รู้หรอกว่าผมควรทำยังไง แต่ผมจนปัญญากับผู้หญิงของผมเหมือนกันครับ ว่า...ก็ไม่ได้ น้อยใจไปใหญ่ บ่น...ก็รำคาญผม หาว่าผมงี่เง่า เตือน...ก็ว่าผมแก่น่ารำคาญ...
ดีที่พ่อแม่เธอยังเข้าใจผม ตอนที่ผมว่าเธอ พ่อแม่เธอไม่พูดอะไร แต่ผมเองก็รู้สึกนะครับว่าผมทารุณเกินไปรึเปล่า ที่ต่อว่าเธอทั้งๆที่กำลังปวดท้องอยู่ ตอนนี้เธอหายดีแล้ว และไม่โกรธอะไรผม แต่ผมยังรู้สึกหงุดหงิด ฉุน ไม่สบายใจ มันบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ และผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีนอกเหนือจากการมาระบายที่นี่ จะไประบายกับพี่ชายเธอ มันก็คงตอบแบบเดิมๆว่าน้องมันดื้อ ปกติ ผมรู้ว่าปกติ แต่ผมไม่ชอบใจเลยกับอาการไม่สนใจตัวเอง เอาแต่ใจ ฉันจะทำๆ โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพ
ผมรู้มาตลอดว่าเธอแสบ ร้ายกาจมาตั้งแต่เด็ก โบ้ยความผิดให้คนอื่น แกล้งป่วยหรือแม้กระทั่งถีบผมลงสระก็เคยมาแล้ว แต่เรื่องสุขภาพ มันไม่ใช่เรื่องที่จะมาทำตัวเอาแต่ใจได้จริงๆ ผมควรทำอย่างไรดี เคยมีใครรู้สึกแบบผมบ้างไหมครับ? เรื่องงานก็หนักหนามาเจอแฟนพูดไม่รู้เรื่องเรื่องสุขภาพมันเหลืออดนะครับ แล้วทำอะไรก็ไม่ได้เลย ว่านิดนึงก็ร้องไห้จะเป็นจะตาย เหมือนผมกำลังรังแก บางครั้งผมก็อยากถามเธอว่าใครกันแน่ที่กำลังโดนรังแก เธอไม่เคยเหลือทางเลือกอะไรให้ผมเลย...ให้ตาย!!!
ปล. ล็อตอินแฟนครับ