ผมนั่งรถติดอยู่ในซอย
มีมอไซค์ญี่ปุ่นคันจิ๋วเเล่นมาจอดข้างๆเเล้วเบิ้ลเครื่องโชว์พาว
ผู้ชายไทยเเท้ สามคน เเขนหนีบขวดเหล้า นั่งอยู่บนนั้น
สงสัยเครื่องจะเเรงจัด อยู่ๆมอไซค์มันก็ยกล้ออยู่ข้างๆรถผม
....
ไอ้สองคนท้ายร่วงไปเเล้ว
ไอ้คนขับก็ดูท่าจะเอาไม่อยู่ล่ะ
แป๊บเดียวมันก็หงายหลังทรุดไป
ปล่อยมอไซค์ของมันลงมาใส่หน้ารถผมเเบบไร้การควบคุม
....
ผมถอนหายใจด้วยความเซ็ง
เตรียมจอดรถลงไปดูความเสียหาย
ผมมองดูหน้าคู่กรณี ชายไทยเเท้สามคนไม่มีใครมองหน้าผม
ทุกคนหัวเราะกันเอิ๊กอ๊าก ก้มลงไปหยิบมอไซค์เตรียมไปต่อ
....
ไม่ได้ความล่ะ
ผมเบียดหน้ารถขวางพวกมันไว้ หมายให้พวกมันหยุดเจรจา
พวกมันไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกผมเเม้เเต่นิดเดียว
ขับยึกยักไปมา ลอดผ่านช่องว่างเล็กๆไปได้ในที่สุด
....
ผมเตรียมบึ่งตาม เเต่รถไม่ไป
เมื่อกี้เปิดประตูอยู่นี่หว่า
ไอ้รถอังกฤษคันงามนี่
ฉลาดเกิ้น
ไม่ปิดประตู มันก็ไม่ยอมไป
....
สุดท้ายออกตัวมาได้
พวกมันไปถึงปากซอย ริมเลียบทางด่วนล่ะ
ผมบึ่งสุดตัว
กะว่าพอออกถนนใหญ่เเล้วจะรีบขับตามมันไป
....
ที่ไหนได้
ตรรกะคนปกติอย่างผมกับตรรกะไอ้พวกชั่วนี่มันต่างกัน
พอไปถึงถนนใหญ่ พวกมันไม่ได้เลี้ยวซ้ายแบบที่ผมคิด
กลับเลี้ยวขวา ขึ้นฟุตบาทย้อนศรไปสบายๆไทยเเลนด์
....
ผมหยุดมองพวกมันไปอย่างไร้ทางสู้
มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เตรียมโทรหา 191
คิดไปคิดมา ด้วยเหตุผลที่ทุกคนรู้อยู่ในใจ
ผมขี้เกียจเปลืองค่าโทรศัพท์
....
ด้วยความรีบร้อน ผมไม่ได้จําทะเบียนมันไว้
ในใจผมนึกว่า น่าจะมีกล้องวงจรปิดของกทมอยู่เเถวนั้นบ้าง
ซักพัก หน้าหม่อมก็ลอยเข้ามาในจินตนาการของผม
ผมได้เเต่ถอนหายใจ
....
ที่เข้ามาถาม
เผื่อจะมีใครเห็นเหตุการณ์
ช่วยบอกผมหน่อย
ว่าไอ้พวกนั้น มันทะเบียนอะไรนะฮะ
เมื่อครู่นี้ มีใครบังเอิญเห็นรถมอไซค์ชนรถ evoque ในซอยนาคนิวาส ขาออกเลียบทางด่วนมั๊ยครับ
มีมอไซค์ญี่ปุ่นคันจิ๋วเเล่นมาจอดข้างๆเเล้วเบิ้ลเครื่องโชว์พาว
ผู้ชายไทยเเท้ สามคน เเขนหนีบขวดเหล้า นั่งอยู่บนนั้น
สงสัยเครื่องจะเเรงจัด อยู่ๆมอไซค์มันก็ยกล้ออยู่ข้างๆรถผม
....
ไอ้สองคนท้ายร่วงไปเเล้ว
ไอ้คนขับก็ดูท่าจะเอาไม่อยู่ล่ะ
แป๊บเดียวมันก็หงายหลังทรุดไป
ปล่อยมอไซค์ของมันลงมาใส่หน้ารถผมเเบบไร้การควบคุม
....
ผมถอนหายใจด้วยความเซ็ง
เตรียมจอดรถลงไปดูความเสียหาย
ผมมองดูหน้าคู่กรณี ชายไทยเเท้สามคนไม่มีใครมองหน้าผม
ทุกคนหัวเราะกันเอิ๊กอ๊าก ก้มลงไปหยิบมอไซค์เตรียมไปต่อ
....
ไม่ได้ความล่ะ
ผมเบียดหน้ารถขวางพวกมันไว้ หมายให้พวกมันหยุดเจรจา
พวกมันไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกผมเเม้เเต่นิดเดียว
ขับยึกยักไปมา ลอดผ่านช่องว่างเล็กๆไปได้ในที่สุด
....
ผมเตรียมบึ่งตาม เเต่รถไม่ไป
เมื่อกี้เปิดประตูอยู่นี่หว่า
ไอ้รถอังกฤษคันงามนี่ฉลาดเกิ้น
ไม่ปิดประตู มันก็ไม่ยอมไป
....
สุดท้ายออกตัวมาได้
พวกมันไปถึงปากซอย ริมเลียบทางด่วนล่ะ
ผมบึ่งสุดตัว
กะว่าพอออกถนนใหญ่เเล้วจะรีบขับตามมันไป
....
ที่ไหนได้
ตรรกะคนปกติอย่างผมกับตรรกะไอ้พวกชั่วนี่มันต่างกัน
พอไปถึงถนนใหญ่ พวกมันไม่ได้เลี้ยวซ้ายแบบที่ผมคิด
กลับเลี้ยวขวา ขึ้นฟุตบาทย้อนศรไปสบายๆไทยเเลนด์
....
ผมหยุดมองพวกมันไปอย่างไร้ทางสู้
มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เตรียมโทรหา 191
คิดไปคิดมา ด้วยเหตุผลที่ทุกคนรู้อยู่ในใจ
ผมขี้เกียจเปลืองค่าโทรศัพท์
....
ด้วยความรีบร้อน ผมไม่ได้จําทะเบียนมันไว้
ในใจผมนึกว่า น่าจะมีกล้องวงจรปิดของกทมอยู่เเถวนั้นบ้าง
ซักพัก หน้าหม่อมก็ลอยเข้ามาในจินตนาการของผม
ผมได้เเต่ถอนหายใจ
....
ที่เข้ามาถาม
เผื่อจะมีใครเห็นเหตุการณ์
ช่วยบอกผมหน่อย
ว่าไอ้พวกนั้น มันทะเบียนอะไรนะฮะ