หุหุ จขกท เกิดมาท่ามกลางสายตาเปรียบเทียบ และมักจะถูกลืมอยู่บ่อยๆนะตอนเด็ก เนื่องจากมีน้องสาวที่อายุห่างกันแค่หนึ่งปี นางหน้าตาดีจัดว่าสวยเชียวละ จขกท มักจะถูกลืมหรือถูกละเลยอยู่บ่อยๆอีกทั้งต้องทำหน้าที่พี่ที่ประเสริฐดูแลน้องไม่ห่าง
             ตอนเด็กๆเวลามีญาติโกโหติกามาที่บ้านเค้ามักจะเอ็นดูน้องสาวคนนี้มาก จนทำให้เราอดอิจฉาลึกๆไม่ได้ แต่เราเป็นคนดีไง (ชมตัวเอง หุหุ) ก็พยายามไม่ใส่ใจ พยายามเอาดีทางด้านอื่น ก็ตั้งใจเรียนให้เก่งๆอะ
             คือเราไม่ใช่คนหน้าตาน่าเกลียดอะไรหรอกนะ แต่น้องสาวมันสวยเกิ้น เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเพื่อนมักจะแซวเราว่าเหมือนนางฟ้ากับคนใช้
หุหุ ดูนางพูดเข้าฟังดูแล้วช่างน่าเวทนาอนาทจิต
             แต่เรามาคิดๆดูแล้วการเป็นคนที่ไม่โดดเด่น มันกลับทำให้เราสามารถที่จะแสดงศักยภาพของตัวเองได้เต็มที่ อย่างเช่น การเรียนให้เก่งๆ มันก็สำเร็จ ไม่ต้องพะวงกับเรื่องราวรักๆใคร่ๆ ไม่ต้องมีคนมาแย่งจีบแล้วทำเอาปวดหัวทีหลัง ไม่ต้องอยู่ท่ามกลางศึกชิงนางให้เสียเว และที่สำคัญไม่ต้องโดนเพื่อนร่วมงานเหมือนที่ที่ทำงานของน้องเราที่เขม่นนางเพียงเพราะหน้าตาสวยกว่า  ไม่อยากจะเชื่อมีการกลั่นแกล้งสารพัด ก็อย่างที่รู้คนที่หน้าตาดีมักจะได้รับความสะดวกในการทำอะไรต่อมิอะไร ก็อาจเป็นที่อิจฉาของคนอื่น
             อยากทราบถึงเรื่องราวดีๆของคนหน้าตาไม่สวยไม่หล่อว่าค้นพบข้อดีของตัวเองอะไรบ้าง หุหุ ไประ
( ช่วงนี้เห่อพันทิป เราเป็นสมาชิกใหม่)