คือมันสืบเนื่องจากปัญหาที่โรงเรียนทำให้เราไม่กล้าที่จะไปโรงเรียน
เรื่องบางเรื่องที่แสนจะปรกติแต่คนที่นี่คิดว่าไม่ปรกติ...
พ่อแม่คิดว่าเราขี้เกียจ แต่เราไม่เคยเล่าให้ทางบ้านฟังว่าที่โรงเรียนเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เวลาไปโรงรียนรามักจะไปโรงเรียนสายๆเพื่อที่จะไม่ได้อยู่ใกล้กับคนเยอะๆ
เวลาเรียนเราเลือกที่จะอยู่กับเพื่อนที่สนิทเท่านั้น เพราะเราชอบคิดว่า
เพื่อนในห้องต้องนินทาเราแน่ๆ เพื่อนที่โรงเรียนต้องรังเกียจเราแน่ๆ
เราเลยไม่มีความกล้าที่จะไปโรงเรียน ไม่กล้าแม้แต่จะออกจากบ้าน
ตอนกินข้าวเที่ยงที่โรงเรียนเรามักจะเลือกซื้อของขึ้นไปกินบนห้องเรียนมากกว่า
เรากลัวที่จะเดินผ่านคนอื่น กลัวที่จะต้องอยู่กับคนเยอะๆ
อยากไปในที่ที่มีแต่คนไม่รู้จักเรา
เรากลัวว่าเวลาเราพูดอะไรไปเขาจะเกลียดเราไหม?
เราแสดงทีท่าแบบนี้เค้าจะเกลียดเรามั้ย?
เราคงมีปัญหาจริง...

ป.ล. เราอายุ 14 ค่ะ TT